Η χώρα που παρέσυρε στη δίνη της φτώχιας τις οικονομίες τρίτων κρατών και έπεσαν θύματα, είτε των πολέμων που η ίδια προκάλεσε, είτε της άρνησής της να εφαρμόσει τις Διεθνείς Συνθήκες για απόδοση των πολεμικών αποζημιώσεων, ακούει στο όνομα Γερμανία.
Είναι η ίδια χώρα, που έχει χρεοκοπήσει, σε λιγότερο από έναν αιώνα, τρεις φόρες, αλλά σήμερα, αποτελεί την κινητήρια δύναμη της Ευρωπαϊκής οικονομίας. Γεγονός, αρκετά παράδοξο, αλλά όχι τυχαίο… Με το πέρας του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, η ψυχορραγούσα Δημοκρατία της Βαϊμάρης, επιζούσε, χάριν της αποκλειστικής δανειακής υποστήριξης των ΗΠΑ. Όμως το κραχ του 1929, εκμηδένισε την αξία των δανείων και άρα του χρέους της, επιφέροντας παράλληλα, τεράστια ζημία στον αμερικανικό λαό. Το 1945, με τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, οι ΗΠΑ φρόντισαν, πριν ελάχιστων εξαιρέσεων, να μην υπάρξουν αξιώσεις για αποζημιώσεις, έως ότου πραγματοποιηθεί η επανένωση της Ανατολικής με τη Δυτική Γερμανία. Το 1953, είκοσι χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, υπογράφουν τη συμφωνία του Λονδίνου. Σ’ αυτή προβλέπονταν το ύψος εξυπηρέτησης του χρέους της Γερμανίας να μην έθετε σε κίνδυνο την ευημερία των πολιτών, καθώς και την ανοικοδόμηση της οικονομίας της. Έτσι το «κούρεμα» έφτασε το 62% του χρέους της, με αποτέλεσμα το 1960 να απαλλαχτεί από τις τοκοχρεολυτικές υποχρεώσεις της. Το 1990, μετά την επανένωση, αρνήθηκε να καταβάλλει τις «παγωμένες» από το 1953 πολεμικές επανορθώσεις. Γεγονός, ζωτικής σημασίας, αφού στην ουσία, αποτέλεσε την οικονομική βάση του γερμανικού μεταπολεμικού θαύματος. Η Ελλάδα, είναι ίσως η μοναδική ευρωπαϊκή χώρα, που αφενός ουδέποτε απαλλάχτηκε από τα προπολεμικά χρέη και αφετέρου, παραιτήθηκε από τις νόμιμες αξιώσεις της, που σήμερα αγγίζουν συνολικά τα 311 δις ευρώ. Οι χρεοκοπίες της Γερμανίας του παρελθόντος, δείχνουν το δρόμο. Είτε πρέπει να αναβιώσουν οι παλιές διεκδικήσεις, είτε να πραγματοποιηθεί άμεσα λογιστικός έλεγχος και διαγραφή μέρους του χρέους, που θα χαρακτηριστεί ως απεχθές, ώστε η Ελλάδα να αποτελέσει πραγματικά, ισότιμο μέλος της Ε.Ε.
K. X.