Θα θυμάστε τον τριποδάκο γατούλη Τόμμυ, ο οποίος τελικά έγινε μόνιμος κάτοικος Εξαρχείων. Σήμερα αποφάσισα να γράψω τα νεότερα της ιστορίας του μιας και είναι πολύ ευχάριστα και δείχνουν πόσο σημαντικό είναι για τα όμορφα αυτά πλάσματα να βρουν το δικό τους παντοτινό σπιτάκι.
Ο Τόμμυ, για να σας θυμίσω την ιστορία του, μετά από ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα εγχειρίστηκε και έγινε ένας τρίποδος γατούλης. Τα κορίτσια που μένουν δίπλα μου, η Δώρα και η Μόρφω τον φιλοξένησαν και τελικά τον αγάπησαν τόσο πολύ που δεν μπόρεσαν να τον αποχωριστούν. Έτσι ο Τόμμυ απέκτησε το δικό του σπιτάκι, την δική του μόνιμη αγκαλιά και μετονομάστηκε σε Σάκης (αν και εγώ συνεχίζω να τον φωνάζω Τόμμυ).
Ο Τόμμυ λοιπόν βρήκε την ευτυχία στην αγκαλιά των κοριτσιών. Από την πρώτη στιγμή που τον έβγαλα από το κλουβί όταν τον πήγα σπίτι τους, κυριάρχησε στο χώρο αφού τον περιεργάστηκε, θρονιάστηκε στον καναπέ και ένιωσε πραγματικά σαν στο σπίτι του… Τα βράδια κοιμόνταν με τα κορίτσια και την ημέρα τους μιλούσε, τους έκανε αγάπες και πολλά παιχνίδια. Κατάφερε πολύ εύκολα να κερδίσει και τον σύντροφο της Δώρας, τον Γιώργο ο οποίος στην αρχή μου φάνηκε ότι δεν πολυσυμπαθούσε τις γάτες. Τελικά όμως ο Τόμμυ όπως όλα αυτά τα μαγευτικά πλάσματα, όταν έχεις καλοσύνη στην καρδιά σου, σε κερδίζουν για πάντα.
Ένα πράγμα μόνο δεν ευχαριστούσε τον Τόμμυ. Η ύπαρξη στο διπλανό μπαλκόνι δηλ. το δικό μου, του Ξανθούλη, της Ντίντι, της Φιφίκας και του Κρούλη. Σκαρφάλωνε με τα τρία του ποδαράκια, φωνάζοντας για να τσακωθεί μαζί τους. Μια φορά που τον πήρα σπίτι μου, τους αγρίεψε τόσο πολύ που κρύφτηκαν και τα τέσσερα κάτω από το κρεβάτι. Έτσι λοιπόν ο Τόμμυ. Δεν γούσταρε άλλες γάτες, ήθελε προφανώς να είναι ο ΕΝΑΣ και ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ. Δεν ήταν όμως έτσι τα πράγματα… Κάποια μέρα έδωσα στα κορίτσια να φιλοξενήσουν τη Λούση. Η Λούση είναι μία μικρή πορτοκαλί τιγρέ κούκλα η οποία βρέθηκε από μία φίλη εγκλωβισμένη σε μηχανή αυτοκινήτου. Η Δώρα την πήρε για μία μέρα πριν δύο μήνες και ακόμη σπίτι της είναι… Και ένας λόγος που είναι ακόμη εκεί είναι ο Τόμμυ.
Στην αρχή ο Τόμμυ φυσικά κυνηγούσε και αγρίευε στη Λούση. Η Δώρα τα είχε χωριστά με τον φόβο μη πέσει στα χέρια του η μικρή. Ο Γιώργος ο σύντροφός της όμως είχε άλλη άποψη. Έβαλε τα δύο γατάκια μαζί και τους μιλούσε, προσπαθώντας να τα φέρει πιο κοντά. Και τα κατάφερε… Η Λούση και ο Τόμμυ έχουν γίνει αχώριστοι. Η Λούση αντιγράφει τον Τόμμυ σε ότι κάνει, παίζουν μαζί, κοιμούνται αγκαλιά, γλύφουν ατέλειωτες ώρες το ένα το άλλο. Όταν κάποια ή κάποιος μου λέει πως η γάτα που έχει δεν θέλει άλλο ζώο στο σπίτι, δείχνω βιντεάκι της Λούση με τον Τόμμυ αγκαλιά. Εύχομαι μόνο χαμόγελα στα δύο κορίτσια και τον Γιώργο που υιοθέτησαν τον Τόμμυ. Έκαναν μία πράξη τόσο όμορφη και ο Τόμμυ τους το ανταπέδωσε νομίζω διπλά. Γιατί η αγάπη των ζώων είναι μοναδική και μόνο άμα το έχεις ζήσει μπορείς να το καταλάβεις. Όσο για τη Λούση ψάχνουμε μόνιμο σπιτάκι και γι’ αυτή αν και έχω την εντύπωση πως τα αγαπημένα μου γειτονόπουλα θα δυσκολευτούν να την αποχωριστούν. Και ειδικά ο Τόμμυ…
Εύη Βρέττα