Όλοι έχουμε χάσει αγαπημένα πρόσωπα από τη ζωή μας. Ανθρώπους που έχουν αφήσει το στίγμα τους πάνω μας, που μας δίδαξαν, που μας συμβούλευσαν, που μας αγάπησαν και τους αγαπήσαμε, που μας στάθηκαν στα δύσκολα.
Δεν αναφέρομαι μόνο στους θανάτους, αλλά και στους σημαντικούς ανθρώπους που έχουν περάσει από τη ζωή μας και για κάποιο λόγο έχουν απομακρυνθεί. Αυτές οι απώλειες δεν επιτρέπουν πάντα να προχωρούμε μπροστά «ελαφρά τη καρδία», σαν να μην συνέβη τίποτε. Αφήνουν πληγές, που για να επουλωθούν, θα πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο που διαχειριζόμαστε τις ανθρώπινες σχέσεις. Αντί να νοσταλγούμε, είναι προτιμότερο να μάθουμε να απολαμβάνουμε και να εκτιμάμε τους ανθρώπους που έχουμε δίπλα μας ΤΩΡΑ. Πρέπει να προσφέρουμε τον καλύτερό μας εαυτό στα πρόσωπα που αγαπάμε ΤΩΡΑ, χωρίς να περιμένουμε το αύριο και να θεωρούμε δεδομένα ορισμένα πράγματα. Ο σύγχρονος τρόπος ζωής, οι δυσκολίες της καθημερινότητας, το άγχος, οι απαιτήσεις της δουλειάς μας απομακρύνουν από την ουσία της ζωής. Στο τέλος, θα καταλήξουμε να χάνουμε όλα όσα θεωρούμε πραγματικά σημαντικά.
Αν αγαπάμε κάποιους ανθρώπους, αξίζει να τους φροντίζουμε και να εκφράζουμε τα συναισθήματά μας έτσι ώστε να είναι πάντα δίπλα μας. Να τους προσφέρουμε τον ποιοτικό χρόνο που τους αξίζει. Διαφορετικά μπορεί να το μετανιώσουμε όταν τους χάσουμε ή αν αυτοί αποφασίσουν να μας αφήσουν.
Χρήστος Σιάμος