Blaze Bayley: «Στη ζωή περισσότερο από την όποια χλιδή, τα χρήματα, τις σαμπάνιες, το χαβιάρι… μετρούν οι φίλοι, η οικογένειά σου, οι ανθρώπινες σχέσεις»

του Ευθύμη Κουτσούκη (Mr EX)

Τον λένε Blaze Bayley και είναι ΕΞαιρετικά!… Ο «ΕΞ» έδωσε το λόγο στον ιδιαιτέρως συμπαθή επικοινωνιακά, πρώην τραγουδιστή των Iron Maiden, τον “Man On The Edge”, ο οποίος βρέθηκε στην κορυφή του μεταλλικού στερεώματος, έπεσε από αυτή, σεργιάνισε στα μουσικά «τάρταρα» κι επανήλθε δριμύτερος! Ένας καλλιτέχνης, ο οποίος άντεξε στα δύσκολα, έμαθε, επιβίωσε και πλέον περιοδεύει ανά τον κόσμο, the “B.B.” way. Πριν επισκεφθεί τη χώρα μας για ένα πολυήμερο tour σε διάφορα μέρη της Ελλάδας (http://exarhiotis.gr/?p=14060), ΕΞιτάρεται με τις ερωτήσεις, ΕΞομολογείται κι ΕΞιστορεί πολλά κι ενδιαφέροντα… ΕΞ ολίγοις, σερβιριστείτε συνεντευξιακά τον Bayley, που πίνει Baileys, EXjoy and stay “EX”…! \m/ \m/

Τι σημαίνει για εσένα η μουσική, η τέχνη και ειδικότερα η heavy metal σκηνή;

Αυτή είναι μια πολύ ωραία ερώτηση… Είναι η ζωή μου! Ζω με τα συναισθήματα και η μουσική εμπεριέχει όλα τα συναισθήματα. Το heavy metal είναι η τέχνη μου και το μέσο έκφρασής μου. Αυτό με επιβραβεύει, με ΕΞελίσσει και με κάνει καλύτερο. Από τη μία πλευρά, είναι η δημιουργία στο studio, που μπορεί ο καθένας να ακούσει στο σπίτι του, στη δουλειά, στην έξοδό του, στο αυτοκίνητο, στο pc του κ.τ.λ. Από την άλλη, στις συναυλίες δείχνω στον κόσμο την «καρδιά», την ουσία, το… ωμό συναίσθημα των τραγουδιών. Είμαι πολύ τυχερός που ζω από τη δημιουργικότητά μου. Έχω την υποστήριξη πάρα πολλών οπαδών, που με βοηθούν να ακολουθώ το όνειρό μου.

Εφόσον δεν συνέθετες και δεν τραγουδούσες επαγγελματικά, θα έκανες κάτι άλλο; Υπάρχει κάποιο άλλο πάθος που σε διακατέχει;

Προσπαθώ να γράψω ένα βιβλίο. Είναι πολύ διαφορετικό από το να γράφεις μουσική και στίχους. Το βιβλίο, λοιπόν, που γράφω είναι επιστημονικής φαντασίας και τα τρία albums (το δεύτερο είναι το πιο πρόσφατο “Endure and Survive”), τα οποία ετοιμάζω, βασίζονται σε αυτό. ΕΞάλλου, όλα τα κομμάτια μου αποτελούν μικρές, αφηγηματικές ιστορίες. Με θέματα, όπως η απώλεια της γυναίκας μου, οι Iron Maiden και πολλά άλλα ζητήματα, τα οποία με ενδιαφέρουν και με απασχολούν. Ένα αντικείμενο που πάντα με ενθουσίαζε είναι η τεχνολογία. Λόγου χάρη, η απίστευτη ανάπτυξή της, συγκριτικά, από την εποχή που ήμουν παιδί, μέχρι σήμερα. Επίσης, για παράδειγμα, παρακολουθούσα μικρός το Star Trek με τη μητέρα μου και το ότι έβλεπα πόρτες να ανοίγουν αυτόματα ήταν κάτι καταπληκτικό για εμένα. Πλέον, το ίδιο φαινόμενο το συναντάς παντού, ακόμα και σε ένα μικρό σούπερ-μάρκετ. Αυτή τη στιγμή δεν είναι κάτι φανταστικό, είναι αναμενόμενο… Χαίρομαι ιδιαίτερα που ζω αυτή την εποχή, της διαθέσιμης, ακμαίας τεχνολογίας και με εμπνέει στο να θέσω καλλιτεχνικά τις ερωτήσεις μου. Ποιο θα είναι το συγκλονιστικό μέλλον;…

Ίσως ο συγκεκριμένος θαυμασμός σου για την τεχνολογία σε επηρέασε, όσον αφορά στην προσωπική σου συμβολή στους δίσκους “The X Factor” και “Virtual XI” επί εποχής Iron Maiden….;

Σίγουρα… Αλλά περισσότερο στις προσωπικές μου δουλειές. Επιπλέον, κάτι που με συναρπάζει είναι η ιστορία του ανθρωπίνου γένους. Οι Αρχαίοι Έλληνες, χιλιάδες χρόνια πριν, είχαν τα ίδια συναισθήματα θλίψης και χαράς που βιώνουμε κι εμείς τώρα, απλά ζούσαν σε διαφορετικό περιβάλλον. Κάτι το οποίο θα συμβαίνει και στους μελλοντικούς ανθρώπους…

Wolfsbane, Iron Maiden, Blaze, Blaze Bayley… Θέλω τις στιγμές εκείνες απ’ όλες αυτές τις μουσικές περιόδους της ζωής σου, που… ζωγραφίζουν ένα μεγάλο χαμόγελο στο πρόσωπό σου. Moments that make you EXtra EXcited…

Wolfsbane… Κάναμε support στον Ozzy Osbourne, στο Wembley Arena, και η εμφάνισή μας μεταδόθηκε ζωντανά στο ραδιόφωνο του BBC… Αυτό ήταν ΕΞαιρετικό!!! Φανταστική εμπειρία! Iron maiden… Στη Βηθλεέμ, στο Ισραήλ, στους Αγίους Τόπους, τραγούδησα το “Number of the Beast”… Μαγική στιγμή, ΕΞωπραγματικό, ό,τι πιο heavy metal μπορείς να φανταστείς! Με αυτό που κάνω τώρα… Έχω στα χέρια μου το «δώρο» της ανεξαρτησίας. Μετά από τόσα χρόνια στη… μεγάλη μηχανή της μεταλλικής βιομηχανίας, έχω το προνόμιο της άμεσης επαφής με τους fans μου! Κάθε 1η Μαρτίου, το 2016 και φέτος, κυκλοφόρησα δύο albums της «τριλογίας» που ετοιμάζω και η οποία θα… κλείσει το επόμενο έτος, Μπορώ να το κάνω και χαίρομαι απερίγραπτα! Όταν ολοκληρωθεί, θα είναι μια ενιαία μουσική ιστορία. Και σε όλη αυτή την προσπάθεια δεν μπαίνω καν στη διαδικασία να στείλω τη δουλειά μου σε περιοδικά, προκειμένου να μου κάνουν θετικά, συχνά… στημένα reviews. Αυτά τα κάνουν ΕΞ αρχής, αληθινά και αυθεντικά οι οπαδοί μου, ακούγοντας πρώτοι τα κομμάτια. Υπέροχοι, πιστοί οπαδοί-φίλοι!

Πώς θα περιέγραφες τους Iron Maiden σε έναν ΕΞωγήινο;;!…

Aκόμη μία ΈΞοχη ερώτηση!… Αρχικά, θα του έκανα μια γενική εισαγωγή στη μουσική. Σε κάτι πιο pop(ular), όπως οι Abba, κ.ά. Στη συνέχεια θα του έδειχνα διάφορα είδη μουσικής. Εν τέλει, θα του έλεγα τα ΕΞής: «Σου φύλαξα αυτό για το τέλος, γιατί είναι το πιο δυνατό! Κάθε ημέρα, όταν αισθάνεσαι πεσμένος, θα το ακούς για να ανεβαίνεις. Στην αρχή μπορεί να σου φανεί λίγο… άγριο, αλλά κάθε φορά που το ακούς, ΕΞελικτικά θα ριζώνει μέσα σου, στην καρδιά και στο νου σου! Και όταν αυτό εδραιωθεί μέσα σου, δεν θα σε αφήσει ποτέ… Θα ξεκινήσεις να αισθάνεσαι “πείνα” γι’ αυτό, θα το λαχταράς, για τη… σκοτεινή του διάσταση, για το πάθος, την ενέργεια και τη δύναμή του! True EXcitement!… Αυτό είναι το καλύτερο που σου δίνω και δεν είναι τίποτε άλλο, παρά η… κατάρα του EDDIE των Μaiden!»… Μετά ο EDDIE θα κυριεύσει όλους τους ΕΞωγήινους και κατά πάσα πιθανότητα θα καταστρέψει τους πλανήτες τους (χαχαχα)!

Το πιο ατυχές βίωμα που έχεις αντιμετωπίσει…

Η ημέρα, που θα ευχόμουν να είχα μείνει σπίτι μου είναι όταν είχα το ατύχημα με τη μηχανή… Μακάρι να μην είχα σηκωθεί από το κρεβάτι τότε και να μην είχα βγει έξω. Αυτό το γεγονός με ακολουθεί σε όλη μου τη ζωή. Όταν έχεις τέτοιου είδους ατυχήματα, τα πράγματα δεν είναι ποτέ όπως παλαιότερα. Το γόνατό μου, όταν ο καιρός δεν είναι καλός, ακόμα πονάει, δεν μπορώ να τρέξω για μεγάλη απόσταση κ.τ.λ. Μακάρι να μην είχα πάρει το… μάθημά μου με τον εν λόγω επώδυνο τρόπο, να το είχα αποφύγει.

Με αφορμή την τρέχουσα παγκόσμια περιοδεία σου και πιο συγκεκριμένα την επερχόμενη πολυήμερη live σου… επίσκεψη στη χώρα μας, η άποψή σου για τους Έλληνες οπαδούς. Ποια η αίσθηση που σου προκαλεί η προγραμματισμένη άφιξή σου στην Ελλάδα;

Για δύο λόγους έχω τοποθετήσει την Ελλάδα σε ξεχωριστή θέση εντός μου. Πρώτον έχω κάνει διακοπές, πριν πολλά χρόνια, στο μικρό νησί του Πόρου. Μου άρεσε πολύ! Εκεί έμαθα και μια ελληνική λέξη από τον άνθρωπο, ο οποίος πούλαγε παγωτά στην παραλία: «Ευχαριστώ»! Μετά από αρκετά έτη βρέθηκα πάλι στην Ελλάδα, επί σκηνής, με τους Maiden, μπροστά σε τουλάχιστον 5000 άτομα. Τότε θυμήθηκα τη λέξη του παγωτατζή… Και την είπα… Το πλήθος ξετρελάθηκε! Αισθάνθηκα, από τη χαρά μου, ότι κέρδισα το λαχείο! Ήταν η ανταπόδοση αυτού του «ευχαριστώ» από το κοινό. Δεν μπορούσα να σταματήσω το γέλιο μου… ΕΞαίσιο! Και ο δεύτερος λόγος: Είναι τρομερό το πόσο καλά τραγουδούν οι Έλληνες κατά τη διάρκεια των συναυλιών! Οι Γάλλοι είναι μεν καλοί, ωστόσο οι Έλληνες είστε φανταστικοί. Τραγουδάτε ακόμα και τη μελωδία, μέρη των κομματιών που άλλοι δεν τα προσεγγίζουν καν. Πώς το κάνετε αυτό, ειλικρινά;… Λόγω της οικονομικής κρίσης, δεν είχε καταστεί εφικτό να έρθω στην Ελλάδα νωρίτερα, με χαμηλό κόστος εισιτηρίων, εάν και το επιχειρούσα συχνά. Η τελευταία φορά ήταν στην Κρήτη, σε ένα φοβερό φεστιβάλ. Τώρα, που έρχομαι, μεταξύ άλλων, στην Αθήνα, είμαι κατενθουσιασμένος! Ελπίζω, αυτό να είναι η αρχή για επανειλημμένες επισκέψεις μου στην Ελλάδα! Τα καλύτερα σύντομα…on stage, με τους Έλληνες φίλους μου!

Tα Εξάρχεια είναι κεντρική περιοχή της Αθήνας, η πιο ροκ κι επαναστατική πολιτιστικά και κοινωνικά… φωλιά της πόλης. Με γνώμονα την πολιτική και καλλιτεχνική ελευθερία. Σε παγκόσμιο επίπεδο, μια συνοικία, με τα προαναφερθέντα στοιχεία, σου θυμίζει κάτι ανάλογο…;

Ίσως στη Νέα Υόρκη, το Γκρίνουιτς Βίλατζ, όπου είχα πάει στο παρελθόν. Εκεί συνάντησα και μερικά πολύ… περίεργα εμφανισιακά πρόσωπα. Ήταν μια πολύ ενδιαφέρουσα εμπειρία. Παρόλο που το διάστημα που θα βρίσκομαι στην Ελλάδα, για 10 συνεχόμενα live, στα οποία θέλω να δώσω σε κάθε ένα ΕΞ αυτών τον καλύτερό μου εαυτό, δεν θα έχω σχεδόν καθόλου ελεύθερο χρόνο για κάποια ιδιαίτερη έξοδο, θα ήθελα πολύ να κάνουμε μια βόλτα και να γνωρίσω τα Εξάρχεια, πίνοντας ένα ποτάκι εκεί.

How do you “Endure and Survive“? / Πώς «Υποφέρεις-αντέχεις κι Επιβιώνεις»; Με βάση τον τίτλο του πιο πρόσφατου καλλιτεχνικού σου πονήματος… Τι σου φέρνουν στο νου οι παραπάνω έννοιες;

Το να υποφέρεις-αντέχεις σημαίνει να συνειδητοποιείς ότι είσαι πολύ πιο δυνατός απ’ όσο νομίζεις. Γνωρίζεις την αληθινή δύναμή σου, μόνο όταν η ζωή σε δοκιμάζει πραγματικά, όταν θέτει μεγάλα εμπόδια στο διάβα σου. Όταν χάνεις δεδομένα πράγματα και τα αυτονόητα δεν υφίστανται πλέον. Κι αυτό συχνά είναι απαραίτητο. Προσωπικά, έπρεπε να υποφέρω, διότι ξέμεινα από χρήματα, έπιασα μια… κανονική δουλειά και προσπαθούσα να συντηρήσω την μπάντα μου. Πρώτη απόπειρα, απέτυχε. Δεύτερη, το ίδιο. Τώρα τα κατάφερα. Αυτό που σε κάνει μοναδικό είναι όταν βλέπεις μια θύελλα να έρχεται προς το μέρος σου, να μην τρέχεις μακριά της, αλλά αντίθετα να μένεις σταθερός, όρθιος και να την αντιμετωπίζεις! Γιατί θα περάσει, κι όταν περάσει θα έχεις νιώσει ότι πέτυχες το σκοπό σου, ότι επιβίωσες! Κι ότι, ΕΞίσου σημαντικό, στη ζωή μετρούν περισσότερο από την όποια χλιδή, τα χρήματα, τις σαμπάνιες, το χαβιάρι… οι φίλοι, η οικογένειά σου, οι ανθρώπινες σχέσεις. Το album, λοιπόν, “Endure and Survive” έχει να κάνει με αυτό ακριβώς. Ο κεντρικός χαρακτήρας του έχει υπομείνει ένα ταξίδι 1000 ετών και στο τέλος, εάν και προσπάθησαν να τον ξεφορτωθούν, να τον σκοτώσουν, αυτός επιβίωσε!

Προσδιόρισέ μου το πιο φλογερό σου (blazing, σύμφωνα και με το πρώτο σκέλος του καλλιτεχνικού σου ονόματος) όνειρο, την πιο μεγαλεπήβολη επιδίωξή σου…

Τα όνειρά μου δεν είναι μεγάλα και τα ζω αυτή τη στιγμή. Γράφω τη δική μου μουσική, τα δικά μου τραγούδια και κοινωνώ τον κόπο μου στον κόσμο. Το κυρίαρχο όνειρό μου, όπως επεσήμανα ήδη, είναι να ολοκληρώσω την «τριλογία» των albums και να γράψω το βιβλίο μου. Kι ίσως στο μέλλον οι δίσκοι μου να θεωρηθούν ΕΞέχοντες και να γίνουν σημεία αναφοράς όπως, ενδεικτικά, το “Βat Out of Hell” (Meat Loaf), το “Operation: Mindcrime” (Queensrÿche), το “Νumber of the Beast” (Iron Maiden)…

Ας περάσουμε και στο δεύτερο σκέλος του ονόματός σου… Βayley. Λοιπόν, πολύ σοβαρά, οφείλω να σε ρωτήσω: Σου αρέσει το ποτό Bailey(s) [χαχαχα!]…;

(Γέλια!) Γράφεται διαφορετικά, αλλά προφέρεται όπως το όνομά μου και η αλήθεια είναι πως μου αρέσει πολύ! Σε ψηλό ποτήρι, με ΕΧtra πάγο. Είναι ιρλανδικό κι έχει ωραία γεύση. Ας πούμε, όταν θα γνωρίσω μία όμορφη Ελληνίδα, θα της πω… «με λένε Μπέιλι, όπως το ποτό… Θα ήθελες να πιεις το ποτό μου; To βρίσκεις σε όλα τα bars, παντού!»… Συνεπώς, η ομόηχη αυτή σύμπτωση μπορεί να με κάνει ακόμα πιο επιτυχημένο με τις κυρίες… (χαχαχα)!

Αντί επιλόγου, ένα αγαπημένο σου ανέκδοτο, κάτι αστείο που σου αρέσει…

Κάτι αστείο που σκέφτηκα μόλις τώρα… Θα σου πω ότι η ερώτηση που μου έχουν κάνει αρκετές φορές και σιχαίνομαι είναι «ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σου…;». Τι χαζή ερώτηση… Αν δηλαδή τους πω ότι με τρομάζει κάποιος που φοράει άσπρη μάσκα και κόκκινα γάντια, δεν είναι λογικό να εμφανιστούν “stalkers’ ντυμένοι ακριβώς έτσι…; Γι’ αυτό αποκαλύπτω σε εσένα και στους Έλληνες φίλους μου, ότι ο μεγαλύτερος φόβος μου είναι οι… μπανάνες! Μην τυχόν ανεβαίνοντας στη σκηνή, πατήσω τις φλούδες τους και πέσω! Χαχαχα! Όποτε, λοιπόν, ακούω κάτι ανόητο, θα λέω απλά… “bananas”! Στον αντίποδα, για να κλείσουμε με κάτι έξυπνο, σε ευχαριστώ πολύ για τις ευφυείς ερωτήσεις σου και την ξεχωριστή αυτή συνέντευξη “mate” (κολλητέ)! Την απόλαυσα πολύ! Κι ένα μήνυμα για τους “B.B.” οπαδούς της Ελλάδας, μπείτε στην ιστοσελίδα μου και στο κανάλι μου στο YouTube κι ακούστε τα τραγούδια. Πολλά ΕΞ αυτών θα τα παίξουμε ζωντανά σύντομα… Τα λέμε επί σκηνής!