Καθώς έκανα την καθιερωμένη μου έρευνα στο διαδίκτυο, για να βρω λεπτομέρειες για το άρθρο μου, έπεσα πάνω σε κείμενα και δοκίμια του Αργεντινού συγγραφέα, γιατρού και ψυχοθεραπευτή, Χορχέ Μπουκάι. Η απλότητα των λόγων του και τα ουσιαστικά μηνύματα, που πηγάζουν μέσα από τα κείμενά του, μου τράβηξαν την προσοχή. Μετά από λίγη μελέτη, βρήκα ένα ενδιαφέρον άρθρο, που αφορά στις 3 αλήθειες της ζωής μας, τις οποίες δεν γνωρίζουμε ή αδυνατούμε να τις καταλάβουμε.
Η πρώτη αλήθεια: Αυτό που είναι, είναι
Η πραγματικότητα δεν είναι όπως με συμφέρει εμένα να είναι. Δεν είναι, όπως θα έπρεπε να είναι. Δεν είναι όπως μου είπαν ότι θα είναι. Δεν είναι όπως ήταν. Η πραγματικότητα γύρω μου είναι όπως είναι. Η αλλαγή μπορεί να έρθει, μόνο όταν έχουμε συναίσθηση της παρούσας κατάστασης. Εγώ είμαι αυτός που είμαι. Δεν είμαι αυτός που θα έπρεπε να είμαι. Δεν είμαι αυτός που η μαμά μου θα ήθελε να είμαι. Όλες οι νευρώσεις ξεκινούν από τη στιγμή που προσπαθούμε να είμαστε αυτό που δεν είμαστε.
Η δεύτερη αλήθεια: Τίποτα καλό δεν είναι δωρεάν.
Αν επιθυμώ κάτι που είναι καλό για ‘μένα, θα όφειλα να ξέρω ότι θα πληρώσω κάποιο αντίτιμο γι’ αυτό. Οπωσδήποτε αυτή η πληρωμή δεν είναι πάντα χρηματική. Το αντίτιμο είναι κάποιες φορές υψηλό κι άλλες φορές πολύ χαμηλό, αλλά πάντα υπάρχει. Γιατί τίποτα καλό δεν είναι δωρεάν.
Αν οι γύρω μου, μου προσφέρουν κάτι, αν μου συμβαίνει κάτι καλό, αν ζω καταστάσεις ευχάριστες και απολαυστικές, είναι επειδή τις έχω κερδίσει. Τις έχω πληρώσει, τις αξίζω.
Μόνο για να προετοιμάσω τους απαισιόδοξους και για να αποθαρρύνω τους καιροσκόπους, θέλω να ξεκαθαρίσω ότι η πληρωμή γίνεται πάντα προκαταβολικά: το καλό που ζω, το έχω ήδη πληρώσει. Πληρωμή με δόσεις, δε γίνεται.
Η τρίτη αλήθεια: Ο καθένας μπορεί να ΜΗΝ κάνει ΠΟΤΕ αυτό που ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ.
Ποτέ να μην κάνω αυτό που δεν θέλω. Αν είμαι ενήλικος, κανείς δε μπορεί να με αναγκάσει να κάνω κάτι που δεν θέλω. Αρκεί να καταφέρω να απαλλαγώ απ’ την ανάγκη μου να βλέπω κάποιους να με επικροτούν, να με χειροκροτούν, να με αγαπούν.
Το να μάθει κανείς να ζει σύμφωνα με αυτή την αλήθεια, δεν είναι εύκολο πράγμα. Το κόστος είναι ότι όταν κάποιος τολμάει να πει ”όχι”, αρχίζει να ανακαλύπτει κάποιες άγνωστες πλευρές των φίλων του: το σβέρκο, την πλάτη και όλα τα σημεία που γίνονται ορατά, μόνο όταν ο άλλος φεύγει.
Σιάμος Χρήστος