Η ελληνική σκηνή μεγαλώνει συνέχεια με μπάντες, που από πολλά και διαφορετικά είδη του σκληρού ήχου ξεπηδούν και κάποιες από αυτές θα πάρουν το μερίδιο που τους αναλογεί.
Όμως συγκροτήματα τα οποία θα φτιάξουν συνθέσεις, που θα μας πάνε πίσω στα 70’ς δεν είναι και πολύ σύνηθες φαινόμενο, κι αν με ρωτήσει κάποιος αυτή τη στιγμή, θα μου πάρει χρόνο να απαντήσω και μπορεί να μην έχω απάντηση.
Μια από αυτές τις μπάντες είναι οι “THE HARPS” . Η frontwoman, Andry Lagiou, ίδρυσε το σχήμα κάπου μέσα στο 2012.
Οι The Harps κυκλοφόρησαν μέσα στο 2017 το “Love Strikes Dove“, ένα καλοδουλεμένο LP με συνθέσεις αποτελούμενες από riff επηρεασμένα από παλιές εποχές, αυτές που έχουμε ονομάσει classic rock.
Οι δημιουργίες είναι ντυμένες με πολύ όμορφες μελωδίες, με τις κιθάρες να προσφέρουν ωραίους rock ήχους και αρμονίες, που συνδυάζονται άψογα με τα υπέροχα πλήκτρα, που άλλοτε με την μορφή πιάνου κι άλλοτε με τη μορφή ήχων ενός κλασσικού keyboard της εποχής των 70’ς, δημιουργούν μια ατμόσφαιρα άλλων καιρών, με το αποτέλεσμα να μην σε αφήνει αδιάφορο.
Οι συνθέσεις του album καλύπτουν πολλά και διαφορετικά μουσικά στοιχεία, με βάση πάντα το classic rock, ηχητικές μορφές prog ήχου κάνουν την εμφάνισή τους μέσα από τα τραγούδια, ρεφρέν με συνοδεία χορωδίας και μια πολύ ωραία φωνή, με πολύ ξεχωριστές ερμηνείες, ολοκληρώνουν με έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο μια «δουλειά», που δεν θυμάμαι κάτι ανάλογο να υπάρχει στην ελληνική σκηνή.
Αυτό και μόνο είναι ένα στοιχείο που κάνει ξεχωριστό το “Love Strikes Dove“. Ένα LP που έχει αυτό το «κάτι», που το κάνει να είναι ξεχωριστό και να αξίζει να το ακούσετε.
Κατ’ εμέ να μπει κάποιος στην διαδικασία, όπως συνήθως, να συγκρίνει αυτό που ακούει με ό,τι κλασσικό έχει ακούσει, δεν ωφελεί και μάλλον θα χάσει την ουσία.
Υπάρχουν επιρροές, όπως σε κάθε μπάντα, απλά όταν θέλεις να δημιουργήσεις μουσική μέσα από μια εποχή που ο ήχος έχει μια μοναδικότητα κι έχει στιγματίσει γενιές και γενιές, είναι εύκολο να πέσει κάποιος στο τρυπάκι και να απαξιώσει πριν καν ακούσει.
Όμως το “Love Strikes Dove” διαθέτει τη διαφορετικότητα, που θα κρατήσει τον ακροατή μακριά από αυτές τις παγίδες.
Θα ήθελα πολύ κάποια στιγμή να συναντήσω και ζωντανά το γκρουπ και να ακούσω live την πολύ ωραία φωνή της τραγουδίστριας.
Εύχομαι καλή συνέχεια στη μπάντα σε ό,τι κάνει.
STAY “EX”!!!
Γιώργος Κοτροζίνης