“That’s the way i like it baby, i don’t wanna live forever…”

του Ευθύμη Κουτσούκη (Mr EX)

Το είχε πει επανειλημμένως ο Ίαν Φρέιζερ “Lemmy” Κίλμιστερ… Eμείς το ξεχνούσαμε, ηθελημένα, γιατί στα μάτια μας δεν τον άγγιζαν ούτε ο χρόνος, ούτε τα “πρέπει”…

28.12.2015. Ημερομηνία απώλειας της πιο heavy metal “φανέλας” του κόσμου, της πιο rock ‘n’ roll “σημαίας” που υψώθηκε ποτέ… Ο Lemmy, για ακόμη μία φορά μας ΕΞέπληξε, αφήνοντάς μας λίγες ημέρες μετά τα 70στά γενέθλιά του. Είχαμε συνηθίσει να μας προκαλεί δέος το γεγονός ότι ζούσε στα άκρα σχεδόν μέχρι την τελευταία του πνοή, “ΕΞυμνώντας” εμπράκτως το στίχο “i got rock ‘n’ roll, it satisfies my soul”… H μόνη διαφορά ότι πλέον δεν έχει “encore”… Όχι “ζωντανά” τουλάχιστον, διότι η μουσική σφραγίδα του είναι παντού! Ακόμη και με “γαλλικά / πιάνο” να μεγαλώσει ένα παιδί, κάποια στιγμή στη ζωή του θα πέσει στην… παγίδα του μπάσου και της μοναδικής, τραχειάς φωνής του… Θα “προσκυνήσει”, έστω και στιγμιαία την αυθεντικότητα του “The King of Kings”!…

Το ποιος ήταν, βιογραφικά, ο Lemmaρος, από την εποχή των Hawkwind μέχρι και το ασταμάτητο “τρένο” των Motörhead είναι ευρέως γνωστό, ενώ με μια πρόχειρη αναζήτηση, μπορεί εύκολα κανείς να αντλήσει σωρεία πληροφοριών… Φαντάζομαι τι έχει να γίνει από τούδε και στο εξής με αφιερώματα, tribute albums, ποικίλες αναφορές, εκδηλώσεις θαυμασμού κ.τ.λ…. Όλα λογικά, αναμενόμενα και απαραίτητα. Αυτό που προσωπικά μου αφήνει τώρα η είδηση του βιολογικού θανάτου του Lemmy, μετά την πάροδο και των πρώτων 24ώρων, με τη συγκινησιακή φόρτιση που τα συνόδευσε, είναι το αίσθημα του μεγαλείου της ΑΠΟΛΥΤΗΣ rock ‘n’ roll φιγούρας. Ό,τι και να πούμε ΕΞαιρετικά λίγο για τον καλλιτέχνη – άνθρωπο, που λάτρεψαν μεταλλάδες, “πάνκηδες” και γενικότερα οι απανταχού ροκάδες… Τα έζησε όλα και άφησε μια ανεκτίμητη, ανεπανάληπτη κληρονομιά…

Το συγκεκριμένο μικρό άρθρο – αφιέρωμα, για τον μεγάλο, το IMMORTAL BEAST, των Motörhead, που θα μας συντροφεύει πάντα μουσικά, μόνο επικήδειος δεν είναι! Θέλω να το βλέπω σαν μια αφορμή για να ακούμε ξανά και ξανά τα ατελείωτα καλλιτεχνικά διαμάντια του, σαν ένα λόγο να “παρτάρουμε” πάλι, να ξεσηκωνόμαστε και να κάνουμε “head-banging”, non stop! Σαν μία “μπασονότα” και μία υπενθύμιση από τη χαρακτηριστική φωνή του: “Born to lose. Live to win… Eat, drink and be merry, for tomorrow we die. You can be as careful as you want, but you’re going to die anyway, so why not have fun?”…

Mάλλον αυτό θα ήθελε και ο ίδιος… Μπίρες, Jack, καλή παρέα, όπως στην πρόσφατη – τελευταία συνάθροιση με τους φίλους του και true ROCK ‘N’ ROLL, μέχρι τελικής πτώσης! Επιπλέον, από την πλευρά μας, ένα EXtra ευχαριστώ που μας έμαθε, με τη σειρά του, τι σημαίνει αληθινή μουσική, διασκέδαση, τρέλα, επανάσταση… \m/ \m/! Επίσης, γιατί μας έκανε “ποδαρικό” στο πρώτο φύλλο του “Εξαρχειώτη”, τον Οκτώβριο του 2013 (όλα τα φύλλα του “ΕΞ”: http://exarhiotis.gr/?cat=26), καθώς… φιλοξενήσαμε το σκίτσο του στο οπισθόφυλλο… Still EXcited about that!

“Αυλαία” για το 2015, λοιπόν, και, επ’ αφορμή του εν λόγω συντακτικού “ποιήματος”, ευχές για μια ΕΞαίσια χρονιά, με υγεία, ευτυχία, πραγματική ελευθερία, πολλή μουσική και ακόμη περισσότερο πολιτισμό! Ας προσπαθήσουμε όλοι για το καλύτερο! Πρώτα, ο καθένας ξεχωριστά και μετά όλοι μαζί! Ή απλά, όπως θα έλεγε ο Lemmy: “Don’t look to me… Don ‘t ask for anything that you can do yourself…”.

You lucky “bastards” up there… ετοιμαστείτε για πραγματικά LIVE! CHEERS to our mate, LORD LEMMY KILMISTER!

Αντί επιλόγου, ακολουθούν ορισμένοι, ενδεικτικά, αγαπημένοι στίχοι και η επισήμανση ενός ντοκιμαντέρ, που αξίζει να δείτε… Stay “EX”…

“The only time I’m gonna be easy’s when I’m killed by death”

“Monsters rule your world are you too scared to understand?
You shall be forever judged and you shall surely hang,
We live and scrape in misery; we die by our own hand,
And still we murder our own children, brotherhood of man”