του Ευθύμη Κουτσούκη (Mr EX)
Σταθ… ερά αγαπητός. Εφόσον η πιο επιτυχημένη ελληνική τηλεοπτική εκπομπή, τουλάχιστον στις μέρες που διανύουμε, «Ράδιο Αρβύλα» ήταν μουσικό κομμάτι, μία σύνθεση αποτελούμενη από τον ίδιο, τον Αντώνη Κανάκη, τον Γιάννη Σερβετά και τον Χρήστο Κιούση, ο Στάθης θα έπαιζε το ρόλο της ηλεκτρικής κιθάρας, της πιο rock / metal χροιάς του…
Θα προσέδιδε την ήρεμη καλλιτεχνική εισαγωγή του, θα… έμπαινε ακολούθως με ένα δυναμικό riff και θα κατέληγε με μια ΕΞαίσια «σολιά» του! The “Deep Purple” way… Μπάντα, άλλωστε, που είναι περήφανα εδραιωμένη στην κορυφή των προτιμήσεών του. Ο «ΕΞ», λοιπόν, του προσέφερε το βήμα και ο Στάθης Παναγιωτόπουλος, ο οποίος δεν χρήζει ιδιαίτερων συστάσεων, καθώς… επισκέπτεται συχνά-πυκνά τα σπίτια σας μέσω της πασίγνωστης εκπομπής, ανέβηκε και μίλησε… Αρβυλάτα κι ΕΞαιρετικά! Είπε πολλά κι ΈΞοχα, τα οποία θα απολαύσετε στη συνέχεια… Μία συνέντευξη, κλασικά κι αγαπημένα, εφ’ όλης κι ΕΞώλης… της ύλης! Παίρνοντας πάσα από τον Σάββα Κωφίδη και τη σχετική δεκεμβριανή κουβέντα μαζί του, παραδώσαμε τη σκυτάλη στον Στάθη, παραμένοντας συνεντευξιακά και τον Ιανουάριο στη «Σαλόνικα», μάγκικα και… βόρεια! Συμβαδίζοντας και με τις καιρικές συνθήκες, ΕΞάλλου “the winter has come“! Mία ακόμη επισήμανση μόνο: Παρόλο το κρύο και την ανάλογη σύνδεση του συνεντευξιαζόμενου με το δριμύ χιουμοριστικό «ψύχος», να αναφέρω τη θέρμη της σκέψης και του λόγου του. Άνευ περαιτέρω σχολιασμών, ladies and gentlemen… ο «καφετζής», Stathis Panagiotopoulos! EXjoy & stay “EX“!…
-Στάθη, καταρχάς θέλω να μου αναφέρεις τις στιγμές κατά τη διάρκεια της μέχρι τώρα επαγγελματικής σου καριέρας, ως ραδιοφωνικός παραγωγός και παρουσιαστής, οι οποίες σε έκαναν μοναδικά χαρούμενο, σε ενθουσίασαν, σε οδήγησαν στο να πεις… “this rocks!” (όντας απόφοιτος αγγλικής φιλολογίας….).
Υπήρξαν πάρα πολλές τέτοιες στιγμές, τι να πρωτοθυμηθώ; Εντελώς τυχαία, μια φορά στο ραδιόφωνο ήρθε για συνέντευξη ο Mark Lanegan μαζί με τον Troy Van Leeuwen των QOTSA, κι αποφάσισαν να παίξουν 1-2 τραγούδια με μια ακουστική κιθάρα, απρογραμμάτιστα, απροβάριστα. Το “Don’t Forget Me” του Lanegan και το “You Wild Colorado” του Johnny Cash. Μπροστά μου, με ανοιχτά μικρόφωνα, έβλεπα την τέχνη να γεννιέται και ένιωθα πως ήταν μόνο για μένα και ταυτόχρονα χαιρόμουν που το μοιράζονταν με όλον τον κόσμο που άκουγε. Στιγμή μέθεξης.
Έχω ζήσει πάρα πολλές στιγμές συγκίνησης και ενθουσιασμού μέσω της σχέσης μου με τη μουσική, και οι περισσότερες έχουν σχέση με τους Deep Purple. Τίποτε στη ζωή δε με ευχαριστεί, δε με απογειώνει, όσο οι Deep Purple.
-Τι σε κάνει υπερήφανο; Κάποιο μικρό ή μεγάλο προσωπικό σου επίτευγμα…
Το ότι κατάφερα, σε προχωρημένη ηλικία, να γίνω εκπαιδευτής αυτόνομης κατάδυσης. Από τις λίγες φορές στη ζωή μου που χρειάστηκε πολλή, σκληρή δουλειά, θυσίες και αφοσίωση. Τα αξίζει και με το παραπάνω η δραστηριότητα αυτή.
-Τι «είδους» ανθρώπους θέλεις να έχεις δίπλα σου την ώρα του καφέ σου, του ποτού σου, της διασκέδασής σου γενικότερα; Θα χαρακτήριζες τον εαυτό σου… άκρατα κοινωνικό ή προτιμάς τις πιο κλειστές παρέες;
Δεν είμαι πολύ κοινωνικός, δύσκολα κάνω φίλους και παρέες, τη μοναξιά μου τη θέλω και τη διαφυλάσσω. Κατά τα άλλα, προτιμώ να κάνω παρέα με δύτες, έχουμε κοινά ενδιαφέροντα, κοινή άποψη για τη ζωή και μαθαίνω από αυτούς.
–H επιτυχία του Ράδιο Αρβύλα αδιαμφισβήτητη… Υπάρχει κάτι στη συνταγή της εκπομπής, το οπoίο αν πέρναγε από το χέρι σου θα άλλαζες, θα εξέλισσες; Τα επόμενα… κεφάλαια της Αρβύλας μας επιφυλάσσουν εκπλήξεις; Επίσης, εφόσον βρίσκεται στα… σκαριά, κάτι αποκλειστικά δικό σου; Give us a hint…
Δε θα άλλαζα κάτι, νομίζω πως τα βασικά χαρακτηριστικά της εκπομπής που είναι η σκληρή δουλειά (από τον Αντώνη Κανάκη, επί το πλείστον), η ειλικρίνεια (με την έννοια της έλλειψης επιτήδευσης) και η καλή διάθεση είναι όπως πρέπει. Σε ότι αφορά το μέλλον, θα συνεχίσουμε να κάνουμε αυτό που κάνουμε, απλώς όχι τόσο συχνά! Όσον αφορά στη συνεργασία μου με τον Σταρόβα, έχουμε στήσει μια… παράσταση που είναι υβρίδιο dj set και stand up comedy. Λέγεται “Hello Κήτη”, και περιλαμβάνει μουσική, μονολόγους, αστεία, σκετσάκια, αλληλεπίδραση με τον κόσμο, τραγούδια κι ένα σημαντικό ποσοστό αυτοσχεδιασμού. Δεν μπορώ να το αξιολογήσω όντας μέρος του, παρατηρώ όμως ότι ο κόσμος γελάει με την καρδιά του, έχει πολλή ζήτηση και η συνεργασία με το Δημήτρη είναι ενστικτώδης, μετά από τόσο καιρό στενής φιλίας.
-Κανάκης, Σερβετάς, Κιούσης… Η φιλία φυσικά δεν προσμετράται, ωστόσο ορισμένοι φίλοι ξεχωρίζουν. Είναι, λοιπόν, «κολλητοί» σου; Διάλεξε έναν επιθετικό προσδιορισμό για τον καθένα.
Κολλητοί όχι, υπό την έννοια ότι ο καθένας έχει τους ρυθμούς του και τη ζωή του και δεν κάνουμε κολλητή παρέα, αλλά ακριβοί, πολύτιμοι φίλοι. Εργατικός μέχρι τελικής πτώσεως, πηγαίος, οξυδερκέστατος, αντιστοίχως οι χαρακτηρισμοί.
-Το χιούμορ σου ταυτίζεται στην πραγματικότητα με την ενότητα των… κρύων ανεκδότων; H πιο αστεία εμπειρία που έχεις βιώσει, η αγαπημένη σου κωμωδία και αντίστοιχα ο νούμερο “1” κωμικός, κατ’ εσέ.
Το χιούμορ μου είναι ιδιαίτερο, με την έννοια ότι δύσκολα γελάω με τα προφανή. Με ξετρελλαίνουν τα λογοπαίγνια, τα σουρεαλιστικά, τα απρόσμενα –τα οποία πολύς κόσμος ταυτίζει με «κρυάδες»-, το θεωρώ τίτλο τιμής. Ο αγαπημένος μου κωμικός ηθοποιός είναι ο Peter Sellers, η αγαπημένη μου ομάδα οι Monty Python κι ο αγαπημένος μου stand up comedian ο Steven Wright.
-Τι / ποιοι σε ΕΞοργίζει / -ουν; Έχεις έρθει ποτέ στα… χέρια και γιατί;
Με εξοργίζουν οι άνθρωποι που δεν έχουν ανοχή για το διαφορετικό από τους ίδιους, και αυτοί που κακοποιούν ζώα και το περιβάλλον. Δεν έχω ρίξει ξύλο ποτέ, αλλά έχω στήσει πολλούς καβγάδες με τέτοιους ανθρώπους, ξεχνώντας ότι συνήθως είναι άδικος κόπος. Δεν αλλάζει ο άνθρωπος.
-Πώς βλέπεις τη σύγχρονη τηλεόραση; Φαντάζομαι στο ευρύτερο πλαίσιό της, μάλλον σε απογοητεύει…, δίχως φυσικά την πρόθεση να καθοδηγήσω την απάντηση. Εντοπίζεις έστω αμυδρά πολιτιστικά στοιχεία σε αυτή;
Γενικά δεν πολυ-βλέπω τηλεόραση, οι ψυχαγωγικές εκπομπές δε με συγκινούν, τα δελτία ειδήσεων τα αποφεύγω συνειδητά, από τότε που κατάλαβα ότι το όνομα του παιχνιδιού είναι «ο φόβος φυλάει τα έρμα». Αθλητικά δε βλέπω, τι μένει; Η μυθοπλασία, ταινίες και σειρές που βλέπω με χαρά. Δεν την αντιπαθώ την τηλεόραση, τη δέχομαι γι αυτό που είναι, την ευγνωμονώ που μου εξασφαλίζει τη ζωή μου και μου ανοίγει πόρτες, ωστόσο δεν την αγαπώ κιόλας…
–Oι πιθανές προβλέψεις σου για τα ελληνικά και παγκόσμια κοινωνικοπολιτικά δρώμενα, όσον αφορά στο 2017… Με τον δικό σου καυστικό και σατυρικό τρόπο.
Χαρτορίχτρα δεν έχω διατελέσει, ούτε καφετζού (αν και «καφετζής!»), συνεπώς δε διακινδυνεύω προβλέψεις. Δεν είμαι πάντως ιδιαίτερα αισιόδοξος.
-Έχεις μια έκδηλη αγάπη για την ευρύτερη ροκ & μέταλ σκηνή… Ποιοι / -ες είναι οι καλλιτέχνες / μπάντες (διεθνώς κι εγχωρίως), που αποτελούν «σταθμούς» για εσένα;
Εύκολο. Οι Deep Purple, ο Dylan, οι Beatles, οι Rammstein, οι Motorhead. Εγχωρίως, ο Διονύσης Σαββόπουλος, ο Κώστας Τουρνάς, η Ελευθερία Αρβανιτάκη.
–H δισκοθήκη σου… Μίλα μου με αριθμούς και τόνισε τα βινύλια… καμάρια σου.
Έχω κάπου 12 χιλιάδες βινύλια και CDs, συλλογή την οποία έχω βαρεθεί βεβαίως τώρα πια, εκτός από δύο κομμάτια της, αυτό που αποτελείται από δίσκους 45 στροφών με εξώφυλλα και τη συλλογή της οικογενείας των Deep Purple, περίπου 1900 κομμάτια και μία από τις δέκα μεγαλύτερες στον κόσμο.
-Η πιο ελκυστική γυναίκα που έχεις αντικρύσει…
Δεν την ξέρεις, είναι από άλλο χωριό…
-Λάθη ή πάθη σου…
Λάθη έχω κάνει εκατοντάδες, σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο, ελπίζω πως τα έχω καταλάβει και προσπαθώ να μην τα επαναλαμβάνω. Αδυναμίες επίσης πολλές: Δεν έχω αυτοπειθαρχία ώστε, πχ, να χάσω κιλά ή να κόψω το τσιγάρο, είμαι τεμπελόσκυλο, αφήνομαι να με παρασύρει η ροή των πραγμάτων, πιστεύοντας (βαυκαλιζόμενος, καλύτερα!) πως όλα θα πάνε καλά από μόνα τους. Συμβαίνει κι αυτό, αλλά όχι πάντα.
-Η πιο ονειρική εικόνα, κάτι που σε ταξιδεύει…
Ο βυθός. Ειδικά στην Αλόννησο. Η θάλασσα, γενικά.
-Υφίσταται κάποια ιδιαίτερη σχέση / επαφή σου με την Αθήνα; Tα θετικά και αρνητικά της, καθώς και της Θεσσαλονίκης. Τι ενώνει και τι, τυχόν, «χωρίζει» τις δύο πόλεις;
Δεν έχεις βαρεθεί αυτή τη συζήτηση περί των δύο πόλεων; Εγώ πολύ… (σ.σ. συμφωνώ απόλυτα, όφειλα να την κάνω για το… cult του πράγματος… Χαχαχα!). Ωραίες είναι και οι δύο, στην Αθήνα έχεις πολύ περισσότερες επιλογές σε όλα τα επίπεδα, στη Θεσσαλονίκη η ζωή είναι λιγότερο αγχωτική, πιο αργή κάπως. Δεν μπορείς να τα έχεις όλα.
–Eξάρχεια, Εξαρχειώτης… Σχημάτισε φράσεις, οι οποίες προσδιορίζουν εννοιολογικά και σημασιολογικά τις συγκεκριμένες λέξεις… Τι σκέφτεσαι, ακούγοντάς τις;
Τα Εξάρχεια είναι ωραία γειτονιά. Από τις λίγες περιοχές που έχουν διατηρήσει το χαρακτήρα της γειτονιάς, κι αυτό μόνο καλό μπορώ να το θεωρήσω. Ο μύθος γύρω από τα Εξάρχεια είναι λίγο δημιούργημα των μέσων, αλλά παραμένει μια ιδιαίτερη περιοχή με προσωπικότητα, στην οποία συνειδητά κατοικούν οι Εξαρχειώτες, τους ταιριάζει. Μ’ αρέσει πολύ και η περιοχή και οι κάτοικοι, και ο μύθος.
-Μικρές καθημερινές… αδυναμίες σου, δηλαδή συνήθειες, που δεν μπορείς να αποχωριστείς.
Ο διπλός τούρκικος καφές το πρωί με την ανάγνωση ειδησεογραφικών και μουσικών τόπων. Αυτό μην τολμήσει να το πειράξει κανείς! Δεν είναι συνήθεια που δε μπορώ να αποχωριστώ, δε θέλω! Γιατί, άλλωστε; Ποιόν ενοχλώ;
-Αντί επιλόγου, το πιο… κρύο ανέκδοτό σου για χάρη του Εξαρχειώτη, «παντρεύοντάς» το με το κλίμα των ημερών, συνοδευόμενο όμως με την πιο… ζεστή σου «ευχή» για το 2017. Ένα μήνυμα ΕΞαιρετικό!…
Αυτό με τις ευχές με παραπέμπει σε παπάδες και θρησκόληπτους, και δεν «τόχω» καθόλου. Θα ήθελα πολύ, ωστόσο, να σκεφτόμαστε λίγο περισσότερο πριν κάνουμε το οτιδήποτε, να σκεφτόμαστε τι επιπτώσεις μπορεί να έχουν τα έργα μας και τα λόγια μας σε άλλους ανθρώπους, στα ζώα, στη φύση. Πολύ θα το ήθελα.
Κλείνοντας, το αγαπημένο μου αστείο αυτό τον καιρό, και δεν είναι καθόλου κρυάδα, είναι αυτό με τον αγανακτισμένο πελάτη που μπαίνει σ’ ένα μαγαζί και λέει «θέλω να επιστρέψω ένα χαλασμένο μπούμερανγκ που αγόρασα από σας πρίν λίγο!». Ο πωλητής ευγενικά του λέει, «βεβαίως, αν είναι χαλασμένο, να το αντικαταστήσουμε. Που είναι; ». Κι απαντά ο πελάτης, «έλα ντε!!!».
Φύλλο (free press) Εξαρχειώτη – Ιανουάριος 2017
(πρωτοσέλιδο & οπισθόφυλλο Ιανουαρίου 2017)
Διαβάστε τον ¨Εξαρχειώτη” – Αρ. Φ. 036
Όλα τα φύλλα του Εξαρχειώτη από τον Οκτώβριο του 2013: EX – Files / Εφημερίδα