John Garcia: «Σε ό,τι αγαπάς, ανακαλύπτεις τέχνη… Στα απλά και καθημερινά»

του Ευθύμη Κουτσούκη (Mr EX)

«Ευχαριστώ για τις ευφυείς και φιλοσοφημένες ερωτήσεις… », επεσήμανε ο John στο κλείσιμο της σχετικά σύντομης, λόγω του επιβαρυμένου προγράμματός του, κουβέντας (περίπου μισής ώρας) που είχαμε, με βάση την εμβέλεια και το καλλιτεχνικό… βάρος του συγκεκριμένου μουσικού, λίγο πριν τη ζωντανή εμφάνισή του στο AN Club.

Κατά τη διάρκεια της αποκλειστικής, λοιπόν, συνέντευξης ενός από τους ελάχιστους τραγουδιστές, που ουσιαστικά δημιούργησαν μουσικό ρεύμα και χαίρει ΕΞαιρετικής εκτίμησης των απανταχού φίλων της ευρύτερης rock, κι όχι μόνο, σκηνής, αποκόμισα τα ΕΞής: Πρόκειται για ένα ευγενικότατο, συγκροτημένο πρόσωπο, με ακλόνητες σταθερές -αξίες- στη ζωή του, ειδικότερα όσον αφορά στην οικογένειά του, την οποία ανέφερε επανειλημμένως, ενώ ταυτόχρονα, όπως έχει αποδείξει επαγγελματικά, δεν φοβάται να πειραματιστεί, να τολμήσει, να ΕΞελιχθεί… Κατά την άποψή μου, κάπως έτσι… χτίζονται οι διαχρονικοί μύθοι στο χώρο του πενταγράμμου. Είτε το επιδιώκουν οι ίδιοι, είτε όχι… Το σίγουρο είναι ότι ο John Garcia είναι γεννημένος και προορισμένος να πρωτοπορεί. ΕΞ μέρους μου ένα μεγάλο ευχαριστώ που γνώρισα έναν πραγματικά αυθεντικό άνθρωπο. Απολαύστε την ακόλουθη, the EX way, συνομιλία. EXjoy and stay “EX“…! \m/ \m/

Ο ζωντανός θρύλος του Desert Rock, ο «μπαμπάς» του Stoner… Πώς αισθάνεσαι με τους συγκεκριμένους τίτλους (μερικοί ΕΞ αυτών), που σου αποδίδουν οι φανατικοί θαυμαστές σου ανά τον κόσμο; Θα προσέγγιζες τον εαυτό σου με κάποιον διαφορετικό τρόπο, ο οποίος δεν έχει ακουστεί ποτέ ξανά;…

Στο άκουσμα αυτών των χαρακτηρισμών, αφενός δεν αισθάνομαι άνετα, αφετέρου με τιμούν ιδιαίτερα. Ωστόσο, δεν θα μπορούσα σε καμία περίπτωση να εξοικειωθώ με τον τίτλο «θρύλος»… Αυτός ανήκει σε καλλιτέχνες όπως οι Robert Plant, Jimmy Page κ.ά. Δεν θα έπαιρνα τον εαυτό μου τόσο σοβαρά. Προσωπικά, με θεωρώ έναν οικογενειάρχη, έναν πατέρα, έναν άνθρωπο που του αρέσει να δουλεύει. Είμαι ευγνώμων και τυχερός που έχω την υγεία μου, την οικογένειά μου, τους φίλους μου μουσικούς, το μεγάλο… αφεντικό εκεί πάνω, που τραγουδώ, που βρίσκομαι εδώ και συνεχίζω να κάνω αυτό που αγαπώ.

Kyuss, Hermano, Unida, Slo Burn, Vista Chino… Μετά από την ήδη μακρά και πολύπλευρα επιτυχημένη μουσική πορεία σου, ποια είναι η αίσθηση που σε κατακλύζει; Επιπλέον, ποια είναι τα μελλοντικά καλλιτεχνικά σου πλάνα, καθώς και ποια η βασική πηγή έμπνευσής σου;

Λατρεύω το γεγονός ότι με την πιο πρόσφατη δουλειά μου (σ.σ. “The Coyote Who Spoke in Tongues“)… επισκέπτομαι με μια άλλη ακουστική, εναλλακτική προσέγγιση κομμάτια των Kyuss, Vista Chino κι άλλες δικές μου δημιουργίες, έχοντας εξελίξει ακόμα περισσότερο πλέον τον έλεγχο της φωνής μου. Όσον αφορά στα άμεσα πλάνα, λόγω συμβολαίου κι επειδή φυσικά παράλληλα το θέλουμε, μέσα στο καλοκαίρι θα ετοιμάσουμε έναν ακόμη… ηλεκτρικό δίσκο, ενώ με τον Ehren Groban σχεδιάζουμε και μια μπλουζ παραγωγή… Θα δούμε πως θα πάει, πάντως βρίσκομαι σε ένα μονοπάτι, στο οποίο απολαμβάνω κάθε βήμα μου. Εγώ και οι συνεργάτες μου ζούμε για τις προκλήσεις. Σταθερές πηγές έμπνευσης είναι το συναίσθημα και η ειλικρίνεια! Έχω μεγαλώσει με rhythm ‘n’ blues, disco, punk rock, μουσική από τα τέλη της δεκαετίας του ’70 και τις αρχές του ’80, από “ZZ Top” μέχρι “The Cult”, “Earth, Wind & Fire”, “Johnnie Taylor” κι όλα τα συναφή ακούσματα, τα οποία εμπεριέχουν… τόνους συναισθημάτων μέσα τους!

«Παίζοντας» με τον τίτλο του πιο πρόσφατου album σου, λοιπόν, ποιες είναι οι γλώσσες που μιλά το κογιότ;…

Πολύ ωραία ερώτηση… Θα χώριζα την απάντηση σε δύο μέρη: Πρώτον, ένα σημαντικό κομμάτι για μένα. Η συνύπαρξή μου με τόσα πολλά, σημαντικά και μοναδικά σχήματα είναι σαν να μιλώ σε ξεχωριστές… γλώσσες. Με κοινά στοιχεία φυσικά, αλλά, σαν να έχω ακολουθήσει στη ζωή μου κατευθύνσεις, στις οποίες κάποιοι θα ήθελαν να μείνω, δίχως παρεκκλίσεις. Ορισμένες φορές παρεξηγείται η μουσική διαδρομή που επιλέγω. Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι ένας καλλιτέχνης οφείλει να εμμένει στα ίδια πράγματα, να μην πειραματίζεται, κάτι το οποίο έχω αποτινάξει εδώ και καιρό. Το δεύτερο μέρος της απάντησης έχει να κάνει με το γιο μου και τη φαντασία του. Έχουμε πολύ ωραία σχέση, ενώ μου δίνει κι εκπληκτικές ιδέες. Είναι επτά ετών, όχι τόσο ενθουσιώδης μουσικά με τον πατέρα του (γέλια!). Στην ηλικία που βρίσκεται του αρέσουν, λόγου χάρη, οι “Maroon 5”, δεν τον πιέζω να ακούσει κάτι, απλά όταν στο ραδιόφωνο, π.χ., ακούει τους “Led Zeppelin”, του λέω… Αυτό είναι το καλό υλικό!

Η πιο μαγική στιγμή της ζωής σου…

Συνεχίζεις να με ταξιδεύεις όμορφα με τις ερωτήσεις σου. Θα απαντήσω, όπως προηγουμένως, σε δύο σκέλη: Από τη μία πλευρά, το γεγονός ότι είμαι σύζυγος, πατέρας, οικογενειάρχης και η συνεχής προσπάθειά μου να παρέχω στην οικογένειά μου ό,τι καλύτερο μπορώ. Θέλω μόνο να βλέπω καθημερινά το χαμόγελο στα πρόσωπά τους. Από την άλλη, το να ανεβαίνω στη σκηνή. Αν με ρωτούσες που θα ήθελα, ιδανικά, να εμφανιστώ, οπουδήποτε στον κόσμο, που θα ήθελα να τραγουδήσω, θα σου έλεγα… εδώ! Απόψε! Είτε έχει 100, είτε 10000 ακροατές από κάτω. Η απόδοσή μας στα live δεν επηρεάζεται από την ποσότητα του κόσμου. Όταν έχεις χιλιάδες μπροστά σου νιώθεις δημιουργικά αγχωμένος, αλλά εξίσου έντονα συναισθήματα, βιώνεις με… πέντε ανθρώπους, με τους οποίους έχεις άμεση και συνεχή οπτική επαφή κατά τη διάρκεια μιας συναυλίας.

Επί των… εδαφών που πατάμε αυτή τη στιγμή. Ποια η σχέση σου με την Ελλάδα, την Αθήνα, τα Εξάρχεια, καθώς και τους Έλληνες οπαδούς σου;

Ενθουσιάζομαι με την Ελλάδα και αγαπώ τα Εξάρχεια. Σήμερα πήγα σε μια καταπληκτική ταβέρνα, όντας λάτρης του φαγητού, έφαγα απίστευτα νόστιμα πιάτα, ήπια τις μπύρες μου… ευτυχία (γέλια)! Οι Έλληνες εκτιμούν διαφορετικά την ιδέα και το συναίσθημα της μουσικής. Δεν το αντιλαμβάνονται, όπως, για παράδειγμα, οι Δανοί ή οι Γερμανοί. Ανταποκρίνονται με μεγαλύτερο πάθος! Όποτε έρχομαι εδώ, η μουσική «μηχανή» μου δουλεύει στο… full! Υπάρχει σίγουρα μια ξεχωριστή σύνδεσή μου, κάθε φορά, με το κοινό στην Ελλάδα.

Ό,τι πιο υποσχόμενο βλέπεις στη σύγχρονη ροκ… βιομηχανία

Αυτό που αντικρίζω ως ιδιαίτερα υποσχόμενο, ενθαρρυντικό κι ανανεωτικό στις μέρες μας είναι όταν μια εταιρεία, όπως αυτή που βρίσκομαι (σ.σ. Napalm Records), επιδιώκει την προβολή νέων ιδεών και πραγμάτων, έχει το πάθος της μετάδοσης της μουσικής σε ολοένα και περισσότερους ανθρώπους. Έχουμε κοινό όραμα, αυτό της ευρείας έκθεσης της μουσικής στον κόσμο, ανοίγοντας καινούριες πόρτες, συνθέτοντας παράλληλα κατ’ αυτό τον τρόπο μια πολύ ισχυρή και δεμένη ομάδα.

Πέραν της μουσικής, οι δεσμοί σου με την τέχνη γενικότερα. Ίσως κάποιος αγαπημένος σου ζωγράφος… Επιπρόσθετα, μία προσωπική αδυναμία, «τρέλα» που κουβαλάς…

Δεν θα έλεγα ότι έχω συγκεκριμένους δεσμούς με άλλες μορφές τέχνης, εκτός της μουσικής. Όταν πήγα στο Λούβρο με τη γυναίκα μου, θαύμασα έργα των Ντα Βίντσι, Ρέμπραντ… Δεν θα ισχυριζόμουν όμως πως είμαι ο κλασικός τύπος που ψάχνεται εξειδικευμένα, έξω από το δικό μου πεδίο. Είμαι τραγουδιστής, σ’ αυτό εναποθέτω την ενέργειά μου. Συνήθως εντοπίζω την… τέχνη σε άλλες καταστάσεις, όπως το ψάρεμα (γέλια)! Μου αρέσει πολύ, δυστυχώς δεν έχω χρόνο πλέον να ψαρεύω συχνά. Σε ό,τι αγαπάς, ανακαλύπτεις τέχνη! Στα απλά και καθημερινά. Το μεράκι να κάνεις το καλύτερο δυνατόν για όσους έχεις γύρω σου, βιώνοντας… γεμάτα τις στιγμές. Η δική μου αδυναμία και «τρέλα», πέρα από το να είναι καλά η γυναίκα μου -η οποία αποτελεί τον πραγματικό ήρωα της φαμίλιας-, τα παιδιά μου, ο Ehren, όλοι οι φίλοι μου, είναι η εκπαίδευση των παιδιών μου! Κάτι που θα τα κάνει υπερήφανα για τον πατέρα τους στο μέλλον.

Μελωδία ή στίχος που λειτουργεί ως «θαμώνας» του μυαλού σου…

Υφίστανται πολλές {μελωδίες} ανά περιόδους, αυτή τη στιγμή επεξεργάζομαι μία, που μου… γέννησε ο γιος μου, ελπίζω σύντομα να την έχω έτοιμη, με τη βοήθειά του. Σχετικά με τους στίχους, δεν θα έλεγα ότι έχω τον… ποιητή μέσα μου, είμαι περισσότερο κάτι σαν αφηρημένος αφηγητής! Πάρα πολλοί οι στίχοι, οι οποίοι εκφράζουν τόσο για εμένα, όσο και για κάθε ακροατή, ποικίλα, εναλλασσόμενα και διαφορετικά πράγματα.

Ποια είναι, κατ’ εσέ, η πιο σημαντική πολιτιστική κληρονομιά για τις επόμενες γενεές;

Η ανάγκη για ενότητα! Από τις Ηνωμένες Πολιτείες μέχρι ολόκληρο τον πλανήτη υπάρχει η τάση του διαχωρισμού, του… διαμελισμού. Πρέπει να σταθούμε επιτέλους ενωμένοι. Ο συσχετισμός της πολιτικής με τη μουσική είναι τεράστιο λάθος. Η μουσική για εμένα είναι ο δρόμος της διαφυγής, το μέσο που σε ταξιδεύει σε μέρη αγαπημένα. Αυτό έπραττα από παιδί, ασχολούμενος μαζί της. Αυτό χρειαζόμαστε, ελεύθερα και ειρηνικά.

Αντί επιλόγου, οι πιο συγκλονιστικές ερμηνείες σου… on stage

Ζω για να τραγουδώ… Ορισμένα κομμάτια με αγγίζουν σε μεγαλύτερο βαθμό, όταν τα ερμηνεύω, με αποτέλεσμα να τα απολαμβάνω περισσότερο. Μου προκαλούν έντονα συναισθήματα, επαναφέρουν μνήμες, τους χρόνιους κόπους με τη γυναίκα μου για ό,τι καταφέραμε κ.α. Δύο εξ αυτών είναι τα Αrgleben (το πατρικό όνομα της γυναίκας μου πριν υιοθετηθεί) και The Hollingsworth Session, που εντάσσονται στο setlist του παρόντος tour μου…