του Ευθύμη Κουτσούκη (Mr EX)
O ορισμός του EΞαίσιου καλλιτεχνικού… παζλ: Dirty Granny Tales. Εκεί που το θέατρο συναντά το κουκλοθέατρο, το χορό, το ιαπωνικό-γοτθικό στοιχείο, τη «σκοτεινή» μουσική και τη μαγική ατμόσφαιρα των παραμυθιών της… βρώμικης γιαγιάς.
Κι όλο αυτό το ΈΞοχο μουσικοθεατρικό απάνθισμα έχει ως βαθιά ρίζα τη μεταλλική σκηνή…! Τη… συνταγή του, την προέλευσή του, το σκοπό του και την ξεχωριστή φύση του, που γνωρίζει παγκόσμια επιτυχία, μας ΕΞήγησε, μεταξύ άλλων, ο εμπνευστής και «μαέστρος» των δικών μας DGT, Mouldbreath ή κατά κόσμον κι άνευ «μάσκας» Σταύρος… Απολαύστε την ακόλουθη συνέντευξη και μη χάσετε την ευκαιρία τον επόμενο μήνα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη να αφεθείτε στο διαφορετικό, απόλυτα καινοτόμο και πρωτότυπο δημιουργικό ταξίδι της “Dirty Granny”… Just, beware… Οι ιστορίες της στοχεύουν στις πιο «ακάθαρτες» πτυχές της ψυχής σας… ΕΧjoy responsibly and stay “EX”…! \m/ \m/
-Πες μου μια ιστορία… Dirty Granny Tales: Πώς δημιουργήθηκε αυτή η πρωτοποριακή, μουσικοθεατρική καλλιτεχνική ομάδα, με ΕΞαιρετική επιτυχία σε Ελλάδα κι εξωτερικό, πώς προέκυψε η ονομασία, ποιες οι επιρροές της, ποιοι οι «σταθμοί» της και τι εκφράζει; [Σε… βομβάρδισα! Χαχαχα!] Ποιος είσαι όταν φοράς τη… μάσκα και ποιος ο ρόλος σου σε αυτή; Κατ’ επέκταση και των υπολοίπων μελών.
Το πρώτο βήμα ήταν η σύνθεση κάποιον κομματιών που είχα κάνει με εντελώς πειραματική διάθεση, χωρίς να έχω στόχο να το εξελίξω αυτό με κάποιο σχήμα. Το πρώτο κίνητρο να το δω πιο σοβαρά, ήταν η πολύ θετική αντίδραση φίλων που άκουσαν αυτά τα τραγούδια.
Η αναζήτηση μελών και το χτίσιμο της πρώτης μας παράστασης ήταν ένας Γολγοθάς, που με πολύ υπομονή και επιμονή έφερα το θεμιτό αποτέλεσμα.
Η πρεμιέρα της πρώτης μας παράστασης ήταν το Μάρτιο του 2006 στο θέατρο Φούρνος. Ήμασταν προετοιμασμένοι για την οποιαδήποτε αντίδραση του κοινού, θετική ή αρνητική. Γενικά όταν διαλέγεις το δρόμο της καινοτομίας, πρέπει να γνωρίζεις αυτό το ρίσκο.
Τελικά το feedback που πήραμε εκείνες τις 3 μέρες στο θέατρο Φούρνος ήταν ένα σημάδι, ίσως καλύτερα ένας ψίθυρος στα αφτιά μας από τη βρώμικη γριά να μας λέει: “Οφείλετε να με κρατήσετε ζωντανή”…
‘Έψαχνα ένα όνομα γι’ αυτό το σχήμα, το οποίο να είναι άμεσο με μια δόση ειρωνείας. Μιας και είμαστε παραμυθάδες, η πρώτη εικόνα που μου ήρθε στο μυαλό ήταν η γιαγιά μπροστά από το τζάκι, πλέκοντας, να διηγείται ιστορίες στα εγγόνια της. Όμως τα δικά μας παραμύθια δεν τελειώνουν ποτέ με τη φράση “και ζήσαμε εμείς καλά κι εσείς καλύτερα…” Έπρεπε η εικόνα της γιαγιάς να τσαλακωθεί.
Οι επιρροές είναι πολλές, δεν μπορώ να τις περιγράψω αναλυτικά μιας και λειτουργούν υποσυνείδητα. Βασικά δεν θεωρώ σωστό, ότι μου αρέσει να το βάζω στην κατσαρόλα, δεν πρόκειται να δέσουν τα υλικά με αυτό τον τρόπο. Για να έχει μια γεύση, μια εικόνα, ή αν θέλεις, μια ταυτότητα το έργο σου, πρέπει να βγαίνει από τα βάθη της ψυχής σου.
Σίγουρα πολλές ταινίες με έχουν επιρρεάσει, από σκηνοθέτες όπως ο Tim Burton, Guillermo Del Toro, Jan Svankmayer κ.ά. Μουσικές επιρροές επίσης πολλές από το χώρο του Metal, soundtracks, folk κ.τ.λ. Aλλά και κινησιολογικά υπάρχουν επιρροές, όπως και στο animation και στις κούκλες.
Οι ιστορίες της βρώμικης γριάς έχουν σαν στόχο να ξυπνήσουν τα ανθρώπινα ένστικτα. Αλληγορικά, αλλά και άμεσα, θέλουμε το κοινό μας να ταυτιστεί και να προβληματιστεί. Να δει τις απολαύσεις, το καλό και το κακό, το όμορφο και το άσχημο, μέσα από ένα πιο βαθύ πρίσμα.
Έχουμε διαλέξει το σκοτεινό δρόμο, γιατί εκτός του ότι μας εκφράζει περισσότερο, πιστεύω πως… επικοινωνεί καλύτερα, όσον αφορά στα μηνύματα που θέλουμε να περάσουμε. Προσωπικά δεν πιστεύω πως ένας καλλιτέχνης ως διασκεδαστής θα μπορούσε να προβληματίσει. Ίσα-ίσα που θα ρίξει στάχτη σε μια βρώμικη πραγματικότητα. Βέβαια είναι ένα ευχάριστο διάλειμμα. όλα καλό είναι να υπάρχουν.
Οι μουσικοί στις παραστάσεις μας είναι οι αφηγητές, βασικά είμαστε τα κομμάτια που απαρτίζουν τη βρώμικη γριά. Αυτό μπορείς να το δεις και στα ψευδώνυμά μας.
-Οι ιστορίες της… βρωμογιαγιάς «παντρεύουν» τις μεταλλικές καταβολές σας με τη σκοτεινή θεατρική μουσική, το κουκλοθέατρο, το θεατρικό χορό… Έχω γίνει ήδη κοινωνός μιας παράστασής σας κι οφείλω να ομολογήσω, μεταξύ άλλων, τον έκδηλο λυρισμό σας, την ξεχωριστή πολύπλευρη παρουσία σας επί σκηνής, το διάχυτο μυστικισμό σας… Τι αποσκοπούν στην ουσία να περάσουν στο κοινό τα καινοτόμα παραμύθια σας; Ποιες οι πιο πρόσφατες εξελίξεις-προσθήκες στο σχήμα και ποιο το επόμενο δημιουργικό «βήμα» της…Granny;
Όλα αυτά τα μέσα δίνουν εικόνα στο παραμύθι. Η σκοτεινή τελετουργική ατμόσφαιρα σε μια παράσταση είναι πολύ εύθραυστη, γιατί θέλεις να υπνωτίσεις κατά κάποιο τρόπο το κοινό σου, πρέπει να το κρατήσεις συγκεντρωμένο. Για να σβήσεις την καθημερινότητά του όσο σε παρακολουθεί, οφείλεις να πιστεύεις στο ρόλο σου 100%.
Η πιο πρόσφατη εξέλιξή μας είναι η αντικατάσταση ενός μέλους. Βασικά στο ρόλο του Heart beat zero τώρα είναι ο Βασίλης Δημητριάδης.
Το επόμενο δημιουργικό βήμα έχει αρχίσει να δουλεύεται, αλλά μιας και είναι σε αρχικό στάδιο, δε θα ήθελα να μιλήσω περισσότερο, διότι στην πορεία πολλά αλλάζουν.
-Η έδρα σας στο Βερολίνο, γιατί;
Η Dirty Granny μετέφερε την έδρα της στο Βερολίνο σχεδόν 5 χρόνια πριν. Σίγουρα και η κρίση στην Ελλάδα ήταν ένας από τους λόγους, αλλά το βασικό κίνητρο ήταν η γεωγραφική θέση του Βερολίνου, σε σχέση με την Ελλάδα. Δυστυχώς είμαστε απομονωμένη σα χώρα. είναι δύσκολο να κινηθείς, ιδίως όταν έχεις ένα εξαμελές σχήμα με τόσο εξοπλισμό. Το Βερολίνο είναι σε πολύ κεντρικό σημείο στην Ευρώπη. Με ένα βαν μπορείς να κάνεις περιοδεία και τα αεροπορικά εισιτήρια επίσης έχουν πιο προσιτές τιμές για χώρες που επισκεπτόμαστε.
Μιλώντας προσωπικά για μένα ο βασικός λόγος να πάρω αυτή την απόφαση ήταν ότι στη χώρα μου δεν μπορείς να ονειρεύεσαι πια, παρόλο που μου λείπει και την αγαπώ, δεν θα μπορούσα να ζήσω χωρίς όνειρα.
-Eξάρχεια… Tell me a tale about…
Φυσικά πολύ δυνατές αναμνήσεις από τα Εξάρχεια. Θυμάμαι περίοδος 1990-91 μεγάλη παρέα στο “Διπλό Καφέ” να περνάμε ώωωωωρες χαβαλέ. Πολύ αλκοόλ και πολύ αυτοσαρκασμός. Θα κάναμε τα πάντα, για να ξεφτιλιστούμε στο βωμό του γέλιου. Είμαι Βερολίνο. Θεωρείται πολύ rock city. Ειδικά το Kreuzberg. Ναι είναι Rock, δε λέω. Αλλά συγκριτικά με τα Εξάρχεια, είναι, όπως λέει και ο φίλος μου ο Γιώργος, “καθαρόκ”…
-Παίζοντας με πολλές και ποικίλες μορφές της, πειραματιζόμενοι παράλληλα με τα πιο δυνατά dark, gothic και ατμοσφαιρικά κομμάτια της, τι είναι τέχνη τελικά για τους DGT; Πού απευθύνεστε;
Η τέχνη είναι ένα μέσο έκφρασης, το οποίο για να επικοινωνήσει θα πρέπει να συνδυάζει στοιχεία τις σημερινής πραγματικότητας ή διαχρονικά στοιχεία, να είναι κάτι αυθεντικό και φυσικά η τεχνική γνώση να είναι το εργαλείο, για να πάρει τη μορφή που έχει φανταστεί ο δημιουργός της.
-Underground… Tι σου προκαλεί η συγκεκριμένη λέξη και πώς θα τη συνέδεες με εσένα προσωπικά, καθώς και με όλο το συγκρότημα;
Underground είσαι όταν δεν στοχεύεις σε συγκεκριμένο target group, χωρίς να έχεις φραγμούς με το φόβο μην απογοητεύσεις. Underground είσαι όταν δεν φτιάχνεις μια βιτρίνα, έτσι ώστε να γίνεις η περσόνα που φαντάζεται ο οπαδός σου. Underground είσαι όταν θυσιάζεις το χρόνο σου για να παράγεις έργο, δίχως να βάζεις το ταξίμετρο και να περιμένεις το ανάλογο οικονομικό κέρδος. Underground είσαι όταν αγνοείς το politically correct.
-Κατ’ εσέ, το πιο δυνατό… εξαγώγιμο πολιτιστικό προϊόν της χώρας μας.
Δεν είμαι τόσο καλός στο να απαντήσω σε αυτό το ερώτημα, εφόσον όταν μου αρέσει κάτι αγνοώ τη χώρα προέλευσής του και το πόσο πουλάει. Αλλά σίγουρα κατ’ εμέ η μουσική μας παράδοση έχει πολύ μεγάλη δυναμική και στο εξωτερικό, κάτι στο οποίο είδα την αξία του, αφού έφυγα από Ελλάδα.
-Ένας στίχος ή μια μελωδία που σου έρχεται αυθόρμητα και πηγαία στο νου, αναλογιζόμενος τη μέχρι στιγμής αναμφίβολα διακεκριμένη πορεία των Dirty Granny Tales…
“You can’t have the one without the presence of the other”…
-Πώς βλέπεις, καταρχάς, τα καλλιτεχνικά δρώμενα, σε Ελλάδα, αλλά και διεθνώς (on stage και παρασκηνιακά); Εντοπίζεις προσπάθειες που θα χαρακτήριζες ΈΞοχες…; Όσον αφορά στις σύγχρονες κοινωνικοπολιτικές συνθήκες που βιώνουμε, τι σε προβληματίζει και τι σου… γεννά ελπίδα;
Στην Eλλάδα σε μια εποχή κρίσης είναι λογικό να γεννιούνται πολλά καλλιτεχνικά δρώμενα. Πολλά ενδιαφέροντα projects και πολλοί ταλαντούχοι καλλιτέχνες ξεπηδούν, ενθουσιάζοντάς με, με το επίπεδο τους, αλλά δυστυχώς και πολλές αντιγραφές. Βέβαια, η αντιγραφή δεν είναι μόνο ελληνικό χαρακτηριστικό, είναι μόδες που έρχονται και φεύγουν, άλλα δεν σου κρύβω πως με πικραίνει να το βλέπω αυτό σε μια χώρα με τόσο δυνατή παράδοση στη μουσική.
Σχετικά με τις κοινωνικοπολιτικές συνθήκες, με προβληματίζει το πόσο αυτή η σκληρή πραγματικότητα μετατρέπει τους ανθρώπους σε τέρατα, στρέφοντας τον έναν εναντίον του άλλου. Πόσο βολεύει κάποιους όταν φανατιζόμαστε πολεμώντας με οργή ψεύτικους εχθρούς στις πεδιάδες, ενώ θα έπρεπε όλοι μαζί να σκαρφαλώσουμε στο βουνό και να… ξεντεριάσουμε αυτούς που κάθονται και απολαμβάνουν τη μάχη.
Η ανθρώπινη ιστορία μέχρι στιγμής έχει δείξει πως το φως έρχεται μετά από μια μεγάλη καταστροφή. Πιστεύω πως η ζωή είναι ένας κύκλος που επαναλαμβάνεται. Το Telion’s Garden βασικά απαντάει σε ένα μέρος αυτής της ερώτησης.
-Περιέγραψέ μου, όσο πιο γλαφυρά γίνεται, την πιο ονειρικά… βρώμικη ιστορία που θα ήθελες να ανεβάσεις {πλαισιωμένη με αγαπημένους μουσικούς ή άλλους καλλιτέχνες, τα ιδανικότερα σκηνικά, την πιο τολμηρή σου σύλληψη…}. Αγαπώντας τα παραμύθια, μπορείς να χρησιμοποιήσεις ακόμα και μυθολογικούς χαρακτήρες…
Είχα δει ένα όνειρο πριν πολλά χρόνια. Θυμάμαι την πρώτη μου αντίδραση μόλις ξύπνησα. Είχα ενθουσιαστεί σαν να είχα μόλις δει την καλύτερη κινηματογραφική ταινία. Ήταν ένα όνειρο που έμπλεκε παράλληλες διαστάσεις, μετενσάρκωση, βία αλλά και πολύ έντονη ατμόσφαιρα, σε ένα παιχνίδι αντιθέσεων. Την επόμενη μέρα με βάση αυτό το όνειρο έκατσα κι έφτιαξα μια ολοκληρωμένη ιστορία. Μου είχε γίνει εμμονή πως θα μπορούσα να τη ζωντανέψω. Το ιδανικό θα ήταν να είχα την οικονομική δυνατότητα να γυρίσω αυτή την ταινία. Αλλά τώρα με την ανάλογη οικονομική στήριξη, θα το έκανα ευχαρίστως και θεατρικό.
-Εξαίσιοι οι μύθοι, ωστόσο ποια είναι η πιο μεγάλη αλήθεια σου, σύμφωνα με τις εμπειρίες και τις αξίες που σε χαρακτηρίζουν;
Αν και οι μύθοι έχουν μικρή διαφορά από την πραγματικότητα, θα απαντήσω στο ερώτημά σου με δύο αλήθειες: 1. Δεν κάνω στους άλλους αυτό που θα με ενοχλούσε να μου κάνουν 2. Δεν κρίνω κάποιον, αν δεν τον γνωρίσω καλά.
-Στις αρχές Μαΐου εμφανίζεστε στο Fuzz, με την παράσταση “Telion’s Garden”. Τι έχουμε να περιμένουμε από εσάς και τι αντίστροφα αναμένετε από τους Έλληνες θαυμαστές σας; Ίσως και μια μικρή αποκάλυψη εκ μέρους σου, για τυχόν έκπληξη που ετοιμάζετε…;
Είναι η δεύτερη χρονιά που παίζουμε το Telion’s Garden στην Ελλάδα, έχουμε δει το feedback και τη δυναμική αυτού του έργου, γι’ αυτό αποφασίσαμε να το ανεβάσουμε και φέτος. Εκπλήξεις δεν θα έχουμε μιας και το Fuzz σα χώρος από μόνος του θα αλλάξει την αισθητική του show. Θα έχουμε όμως κάθε μέρα κι ένα διαφορετικό support performance (http://exarhiotis.gr/?p=13845). Στις 6 του μήνα θα ανοίξουν το show μας η κουκλοθεατρική ομάδα Oups the puppet theater, στις 7 η ομάδα εναέριου performance Etherica, στις 8 η Εριφύλη Δαφέρμου (χορογράφος-χορεύτρια) μαζί με τον Μιχάλη Κασβίκη(κρουστά). Και τα δύο πρώην μέλη των Dirty Granny Tales. Στις 9 η ομάδα performance circus Lotusland. Επίσης στις 12 του Μάη εμφανιζόμαστε στη Θεσσαλονίκη, στο Principal Club Theater.
-Υπάρχει κάποια φιλοσοφική ιδέα / φιλοσοφικό ρεύμα, που θα ΕΞυμνούσες;
Αυτό που έχω ως βάση, είναι ότι πορεύομαι και αναθεωρώ σύμφωνα με τις εμπειρίες μου.
-Με μια πρότασή σου, συνέδεσε τη μέταλ σκηνή με το θέατρο…
Βασικά το μέταλ είναι στη μια άκρη και το θέατρο στην άλλη. Ο συνδυασμός αυτών των δύο στοιχείων θα προσελκύσει κοινό από αυτούς τους δύο κόσμους, φυσικά δεν αναφέρομαι στους ταγμένους.
-Η πιο σκοτεινή, εφιαλτική εικόνα που έχεις αντικρίσει και στον αντίποδα η πιο φωτεινή σκέψη που έχεις κάνει…
Η πιο σκοτεινή εικόνα που αντικρίζω καθημερινά είναι το duckface στο facebook. Η πιο φωτεινή μου σκέψη είναι ένας κεσές γιαούρτι στο duckface…
-Συμπλήρωσέ μου τη φράση: “Dirty Granny Tales are here to…….”.
Dirty Granny is here to give an interview… όχι εντάξει πολύ πεζό. Πάμε πάλι… Dirty Granny is here to reveal the dirty side of your soul…
Φύλλο (free press) Εξαρχειώτη – Απρίλιος 2017
(πρωτοσέλιδο & οπισθόφυλλο)
Διαβάστε τον ¨Εξαρχειώτη” – Αρ. Φ. 039
Όλα τα φύλλα του Εξαρχειώτη από τον Οκτώβριο του 2013: EX – Files / Εφημερίδα