Ήρθε ο Σεπτέμβρης, μύρισε φθινόπωρο και ο κάθε κατεργάρης μπαίνει στον πάγκο του. Όταν μιλάμε όμως για τον Εξαρχειώτη, ο «πάγκος», δεν έχει σταθερό σημείο. Οι εξορμήσεις συνεχίζονται και ανακαλύπτουν τους μικρούς επίγειους παράδεισους. Στο πρώτο φθινοπωρινό μας τεύχος, κάνουμε εξόρμηση στην Καλαμπάκα και την Καστανιά, ένα πανέμορφο χωριό λίγα χιλιόμετρα πιο μακριά. Η Καλαμπάκα είναι μια όμορφη κωμόπολη του νομού Τρικάλων, παγκοσμίως γνωστή για το σπάνιο γεωλογικό φαινόμενο των βράχων των Μετεώρων. Το όνομά της είναι τουρκικής προέλευσης και σημαίνει «ισχυρό φρούριο» ενώ οι κάτοικοί της, περί τους 8.500, έχουν βλάχικη καταγωγή. Τα Μετέωρα, είναι ένα σύμπλεγμα από τεράστιους σκοτεινόχρωμους βράχους από ψαμμίτη οι οποίοι στέκονται πάνω απ’ την Καλαμπάκα μη μπορώντας να καταλάβεις αν την προστατεύουν ή αν την «απειλούν». Στους περισσότερους από αυτούς, είναι χτισμένα μοναστήρια που αποτελούν το δεύτερο πλέον σημαντικό μοναστικό συγκρότημα στην Ελλάδα, μετά το Άγιο Όρος. Από τα 30 που υπήρξαν ιστορικά, σήμερα λειτουργούν μόνο 7 τα οποία, όπως και οι βράχοι των Μετεώρων, περιλαμβάνονται στον κατάλογο μνημείων παγκόσμιας κληρονομιάς της Unesco. Πέρα από το φυσικό κάλλος της γύρω περιοχής, το εντυπωσιακό όσο αφορά στα Μετέωρα, είναι ότι η παρουσία τους μετράει περίπου 60 εκατομμύρια χρόνια και ότι, σύμφωνα με μελέτες, πρόκειται ουσιαστικά, για θαλάσσιους βράχους από όταν η Θεσσαλία καλύπτονταν από θάλασσα και εμφανίστηκαν όταν τα νερά αποτραβήχτηκαν στο Αιγαίο. Πήραμε το δρόμο προς τα Γρεβενά και βγήκαμε στη γέφυρα Μουργκάνι. Οι κατευθύνσεις τρεις, ορεινά χωριά Τρικάλων, Γρεβενά και Μέτσοβο. Ακολουθήσαμε την πρώτη για να βρούμε την Καστανιά. Τυπικό βλαχοχώρι, σε υψόμετρο 890μ κατάφυτο με καρυδιές, μηλιές, φουντουκιές, οξιές, έλατα, πεύκα και φυσικά καστανιές από όπου πήρε και το όνομά του. Στο γραφικό χωριό θα συναντήσει κανείς πλακόστρωτες πλατείες και μονοπάτια, παλιά αρχοντικά, 5 εκκλησίες και ποταμάκια που πηγάζουν από τα βουνά. Το πολύπαθο χωριό κάηκε 2 φορές από τη ναζιστική Γερμανία για να ξαναγεννηθεί από τις στάχτες του και να συνεχίσει τις παραδόσεις των Βλάχων. Αν και η ομώνυμη γλώσσα, που δε γράφεται, τείνει να εκλείψει καθώς οι παλαιότερες γενιές δεν την πέρασαν στις νεότερες, κάθε χρόνο διοργανώνεται στο χωριό το αντάμωμα των Βλάχων και η γιορτή κάστανου που μαζεύουν κόσμο από όλη την Ελλάδα. Αν επισκεφθείτε το χωριό καλοκαίρι, κατά τον Αύγουστο που είναι στο αποκορύφωμα από κόσμο, ίσως «πέσετε» και πάνω σε παράσταση Καραγκιόζη, που παρουσιάζει εδώ και τρία χρόνια, ο 10χρονος Νικόλας Δριστυλιάρης, στην αυλή του παλιού δημοτικού σχολείου. Και μην ξεχάσετε να πάρετε ζακέτες καθώς το κρύο εκεί δεν αστειεύεται, ακόμη και τους καλοκαιρινούς μήνες, αλλά και φωτογραφική μηχανή για να αποτυπώσετε όλες αυτές τις φυσικές ομορφιές που σας χαρίζει η Πίνδος. Η Καστανιά είναι ο τόπος καταγωγής μου και θα μπορούσα να γράψω πολλά ακόμη, καμιά γραφή όμως δεν μπορεί να ξεπεράσει τις μυρωδιές και τις εικόνες της φύσης ή τις θύμισες που έχουν ριζώσει βαθιά μέσα στο νου.
Κείμενο / Φωτογραφίες: Γιώτα Μαυραγάνη