Ευρώ ή δραχμή; Μνημόνιο ή πτώχευση; Ερωτήματα των οποίων οι απαντήσεις εξαρτώνται κάθε φορά από το ποιος και υπό ποιες συνθήκες τα θέτει. Το Ευρώ δε βοήθησε στον εκσυγχρονισμό της ελληνικής οικονομίας, ώστε να την οδηγήσει σταδιακά στο ίδιο επίπεδο με των άλλων Ευρωπαϊκών κρατών. Σήμερα, το Ελληνικό Δημόσιο δεν μπορεί να εξυπηρετήσει το χρέος του έναντι των δανειστών του, αφού επί της ουσίας, έχει χρεοκοπήσει. Αυτό, αποτελεί την ιδανική συνθήκη, που θα σηματοδοτήσει τις εξελίξεις για μία πιθανή έξοδο της χώρας μας από το Ευρώ. Μια τέτοια κίνηση, στην Ευρωπαϊκή «οικονομική σκακιέρα», μπορεί να οδηγήσει στην άμεση περιθωριοποίησή μας από τους υπόλοιπους εταίρους. Η απομόνωση αυτή, ίσως φέρει τις ελληνικές τράπεζες στο χείλος της πτώχευσης. Γεγονός, που θα έχει αρνητικό αντίκτυπο στις αποταμιεύσεις των καταθετών. Η Ελλάδα, καταγράφει τεράστιες εκροές κεφαλαίων προς τρίτες χώρες, για την κάλυψη των αναγκών της, σε προϊόντα και σε ενέργεια. Ο συνδυασμός ενός κουρελιασμένου τραπεζικού συστήματος με μια ανίσχυρη Δραχμή, αποτελεί τροχοπέδη σε οποιαδήποτε διεθνή συναλλαγή. Έτσι, αποκλείεται η αποπληρωμή των εισαγωγών μας να γίνεται σε καθεστώς εθνικού νομίσματος, παρά μόνο σε Ευρώ ή Δολάρια. Μόνο, το σάπιο πολιτικό κατεστημένο, θα ωφελούνταν από μία πιθανή επιστροφή στη Δραχμή. Η παντελής έλλειψη ελέγχου και πίεσης από την Τρόικα, θα διευκόλυναν στο να μην γίνουν μεταρρυθμίσεις, που θα είχαν το οποιοδήποτε πολιτικό κόστος! Παράλληλα, θα δοθεί η ευκαιρία, στους «ανθρώπους» που έζησαν από την διαφθορά, να ξεπλύνουν τα χρήματα που έβγαλαν στο εξωτερικό, πραγματοποιώντας αγορές σε τιμές ευκαιρίας. Για να αποφύγουμε να φτάσουμε στο σημείο, να μας θεωρούν οι Ευρωπαίοι παρείσακτους, θα πρέπει να υπάρξει ισχυρή πολιτική βούληση, ώστε να παρθούν, επί της ουσίας μέτρα, που, θα εξαλείψουν τους παράγοντες που προκάλεσαν την κρίση, αλλά και θα ενισχύσουν την οικονομία μέσω των επενδύσεων. Παρ’ όλα αυτά, η Δραχμή, δεν είναι ταμπού! Διότι κάθε νόμισμα έχει πάντοτε δύο όψεις…
Κ.Χ.