Η προφητεία και ο προφήτης
α. Προφητεία
Μέλλον την αγκαλιά των σπλάχνων σου αρνήθηκες.
Σάμπως ποτέ σου δέχτηκες από ανθρώπου χέρια να πιαστείς;
Κι’έτσι ασύλληπτο γεννάς την ευσπλαχνία.
Μέσα στο θαύμα της συντομίας του θνητού πλασμένο που είν’ για τώρα.
β. Προφήτης
Του κρυφού λογισμού
φανερώνει το σκήπτρο
στο χρησμό που τον χρίζει
ως κριτή η στιγμή
στην ψυχή του ηχεί
στους τριγύρω δονεί
το κενό που μετρά
του απόντα το πνεύμα
ο ψαλμός είναι γδούπος
κι’ όλοι γύρω δοξάζουν
κάποιος είναι νεκρός
και θαρρούν πως ο κύκλος
είναι δρόμος ορθός
και ξανά είν το ίδιο
και τα ίδια σημεία
και ξανά και ξανά
με τα ίδια σημάδια
είναι δρόμος κλειστός
νοσταλγούν την ευθεία
τη σιωπή που μετρά
χωρίς κόπο το δίκιο
χωρίς βία τη χάρη
χωρίς μίσος τον πόνο.
Του κρυφού λογισμού
τη ζωή δυναστεύουν
τα νεκρά μυστικά.
3,141592653589-οιέω
(στήλη σκέψης, γραφής & ποίησης)
(Ο Υπογράφων τα παραπάνω, Κοτσαμπουγιούκης Νικόλαος – κιχεμ)
Twitter: @k1xem