Ξυπνάς το πρωί, κοιτάς τον καθρέφτη και βλέπεις το πρόσωπό σου. Αναγνωρίζεις τη μορφή σου.
Η αλήθεια όμως δεν είναι τόσο απλή. Μπορεί να βλέπεις τα μάτια, τη μύτη σου και ένα μικρό χαμόγελο να ξεπροβαίνει δειλό από τα χείλη σου, αλλά ο εαυτός σου δεν είναι μόνο αυτά. Δεν είσαι μόνο τα εξωτερικά χαρακτηριστικά που βλέπουν όλοι οι άλλοι. Κοιτάζοντας τον καθρέφτη δεν μπορείς να διακρίνεις πόσες ζωές έχεις επηρεάσει με την παρουσία σου. Πόσους ανθρώπους έχεις κάνει να χαμογελάσουν. Πόσους ανθρώπους έχεις στηρίξει στα δύσκολα. Δεν μπορείς να αντιληφθείς πόσο δυνατός είσαι. Πραγματικά όσες μάχες έχεις δώσει, είτε έχεις βγει νικητής, είτε χαμένος, είναι τελείως αόρατες μπροστά στον καθρέφτη. Είναι καλά κρυμμένες πίσω από το πρόσωπό σου. Στάσου μια στιγμή κι αναρωτήσου: Δεν είσαι τόσο απλός τελικά όσο το είδωλό σου. Είσαι πολύπλοκος, υπέροχος… Τόσο που ένας καθρέφτης δεν μπορεί να το αποκαλύψει. Το κάτοπτρο προβάλλει μόνο αυτά που φαίνονται. Όχι αυτά που είσαι πραγματικά. Σαν να δείχνει ένα δέντρο από ένα ολόκληρο δάσος ή ένα αστέρι από ένα άπειρο σύμπαν. Και εσύ είσαι πολύ περισσότερα από αυτά. Είσαι πολύ περισσότερα από μια αντανάκλαση στον καθρέφτη. Σκέψου το. Πίστεψέ το. Δες το. Διότι είσαι σημαντικός για σένα, αλλά και για τους άλλους.
Καλές γιορτές σε όλους σας με υγεία και πολλές χαρές!!!!
Χρήστος Σιάμος