Αυτή τη φορά, ο δρόμος μας έβγαλε στο μαγικό σταυροδρόμι Ανατολής και Δύσης! Στην πόλη ορόσημο, αλλά και μήλο της έριδας για δύο κόσμους, δύο πολιτισμούς, δύο θρησκείες, δύο λαούς. Η Κωνσταντινούπολη, είναι η μεγαλύτερη και πολυπληθέστερη πόλη της Τουρκίας, σε παγκόσμιο δε επίπεδο, φιγουράρει στις πρώτες θέσεις, με πληθυσμό που αγγίζει τους 17 εκ. ανθρώπους.
Αν και όχι πρωτεύουσα, αποτελεί το οικονομικό, εμπορικό, πολιτιστικό, πολιτισμικό και ιστορικό κέντρο της χώρας που συμβάλλει δυναμικά στην ενίσχυση του γοήτρου της. Η γεωγραφική της θέση, που βρίσκεται στο υπέρτατο, στρατηγικής σημασίας, σημείο όπου συναντώνται η Ανατολή με τη Δύση, είναι ο λόγος που η πόλη αυτή πολιορκήθηκε τόσο πολύ από τη γένεσή της, στα 667 π.Χ. και έπειτα. Χτισμένη πάνω στην αρχαία ελληνική πόλη Βυζάντιο, που πήρε το όνομά της από τον Βύζαντα των Μεγάρων, ονομάστηκε Κωνσταντινούπολη προς τιμήν του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Α’, για να πάρει ακόμη τα ονόματα “Νέα Ρώμη”, “Βασιλεύουσα”, “Βασιλίς των Πόλεων”, “Μεγαλόπολις”, “Επτάλοφος”, να καταλήξει στο σημερινό και διεθνώς, επίσημα αναγνωρισμένο “Ίστανμπουλ”, αλλά να προσφωνείται, κυρίως από τους Έλληνες που συνδέονται με δεσμούς αίματος μαζί της, απλά Πόλη! Χωρίζεται σε τρεις κύριες περιοχές, νότια και βορειοανατολικά του Κεράτιου Κόλπου, όπου αποτελούν το ευρωπαϊκό κομμάτι της και στην ασιατική πλευρά όπου μπορεί να δει κανείς πολυάριθμα τεμένη και ασκητήρια δερβισσών. Οι δύο πλευρές της ενώνονται με 3 γέφυρες, την 1η γέφυρα του Βοσπόρου ή επίσημα Γέφυρα Κεμάλ Ατατούρκ, τη Φατίχ Σουλτάν Μεχμέτ, και τη Γιαβούζ Σουλτάν Σελίμ που εγκαινιάστηκε τον Μάρτιο του 2016. Ο φυσικός πορθμός του Βοσπόρου, πάνω από τον οποίο “κρέμονται” οι 3 γέφυρες, μαζί με τη θάλασσα του Μαρμαρά και τον πορθμό των Δαρδανελλίων, συναποτελούν τα Τουρκικά Στενά και συνδέουν τη Μαύρη Θάλασσα με το Αιγαίο και τη Μεσόγειο. Το όνομα Βόσπορος είναι αρχαιοελληνικό (βους (=βόδι) και πόρος (=πέρασμα)) και αναφέρεται στην Ιώ από την ελληνική μυθολογία που μεταμορφώθηκε σε αγελάδα και καταδικάστηκε να περιπλανιέται στη γη μέχρι που διέσχισε τον Βόσπορο και συνάντησε τον Προμηθέα. Εμείς περιπλανηθήκαμε μέσα στην πόλη και επειδή είχαμε επισκεφθεί παλιότερα τα πασίγνωστα αξιοθέατα, αυτή τη φορά αρκεστήκαμε στο να πάμε εκεί που βγαίνουν και οι ντόπιοι. Φάγαμε πρωινό στο Big Chef στον τελευταίο όροφο του εμπορικού κέντρου Citys Nisantasi, με θέα τον Βόσπορο και άποψη της πόλης. Περπατήσαμε στην αγορά που ήταν ντυμένη στα γιορτινά της λόγω της Πρωτοχρονιάς που έρχεται και για μεσημέρι, κάναμε στάση στην παραδοσιακή ταβέρνα Casita όπου δοκιμάσαμε τοπικές λιχουδιές, με καμάρι αντικρίσαμε τον “δικό” μας Μάριο Φραγκούλη σε φωτογραφίες και ακούσαμε το μελωδικό “Τανγκό της Νεφέλης” της Χαρούλας Αλεξίου από τα ηχεία της ταβέρνας. Το ομορφότερο ηλιοβασίλεμα αφήσαμε να περάσει μέσα από τη ματιά μας στο Banyan in Ortakoy Kai, ακριβώς πάνω στον Βόσπορο. Από τη μία η γέφυρα και το τζαμί από την άλλη ο ήλιος να δύει στη θάλασσα του Μαρμαρά, ένα χρυσαφί χρώμα να απλώνεται παντού κι εμείς χαζεύαμε την ομορφιά πίνοντας ένα ποτήρι κρασί. Το βράδυ βγήκαμε για ποτό στο Beer Factory. Ένα όμορφο club, με ιδιαίτερη διακόσμηση που μας θύμισε τις χορευτικές επιτυχίες της δεκαετίας του ’80. Αξίζει να σημειώσω ότι η ατμόσφαιρα μέσα στο club, αλλά και όπου πηγαίναμε, ήταν πολύ καθαρή αφού οι καπνιστές έπρεπε να βγουν έξω. Την επόμενη μέρα, φάγαμε πρωϊνο στο Assk Cafe στο Kurucesme. Περπατήσαμε παραλιακά στους 6 βαθμούς Κελσίου με έναν ήλιο να φωτίζει τη διάθεσή μας, ήπιαμε τσάι και δοκιμάσαμε γλυκά και κυρίως καζάν ντι πι στο Pelit και σιγά-σιγά με το HavasBus, πήραμε τον δρόμο προς το αεροδρόμιο. Το σαββατοκύριακο στην Πόλη πέρασε γρήγορα, ήταν γεμάτο και μας άφησε τις ωραιότερες γεύσεις και αρώματα. Αν δεν έχετε ξαναπάει, αξίζει να δείτε το Τοπ Καπί, το Ντολμά Μπαχτσέ, το μεγάλο παζάρι, τα κουκλίστικα Πριγκηπονήσια με τη θεολογική σχολή στη Χάλκη, αλλά και την Αγιά Σοφιά, μία από τις δυνατότερες “πληγές” των Ελλήνων. Επειδή αυτή η πόλη έχει κάτι μαγικό που σε τραβάει ξανά εκεί, όταν ξαναπάτε περπατήστε απλά στους δρόμους της και απολαύστε τον καφέ ή το τσάι σας στον Βόσπορο. Η σκέψη σας θα χαλαρώσει και θα διαπιστώσετε ότι τους δύο λαούς, ενώνουν στην πραγματικότητα, περισσότερα από όσα χωρίζουν.
Kείμενο / φωτογραφίες: Γιώτα Μαυραγάνη