ΜΕΣΑ ΑΠ’ ΤΗΝ ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ, δημιουργείται ένα κλίμα αλληλεγγύης για τους ηλικιωμένους, τα παιδιά και τα άτομα με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις.
Πολλοί ιδιωτικοί φορείς, αλλά κυρίως απλοί άνθρωποι, συμμετέχουν σε κάθε φιλανθρωπική εκδήλωση. Όμως υπάρχει μια κατηγορία Ανθρώπων, που έχουν επιλέξει να αφιερώσουν την επαγγελματική τους σταδιοδρομία στην παροχή υπηρεσιών πρόνοιας, προς αυτές τις ευάλωτες ομάδες πληθυσμού. Τα τεράστια ψυχικά αποθέματα και η αγάπη για τον συνάνθρωπο, είναι τα εφόδια που κουβαλούν, στο δύσκολο δρόμο, που καθημερινά βαδίζουν. Το ελληνικό κράτος, αντί να γίνει συνοδοιπόρος τους, προκειμένου να ολοκληρωθεί ομαλά η ένταξη των ευπαθών ομάδων στη οικονομική και κοινωνική ζωή της χώρας, αποτελεί τροχοπέδη σε κάθε ενέργειά τους, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά, πόσο ανάλγητο και ανήθικο είναι. Χαρακτηριστικό αλλά και συνάμα ντροπιαστικό παράδειγμα, αποτελεί η περίπτωση του Εθνικού Ιδρύματος Κωφών που ως Ν.Π.Δ.Δ, υπάγεται στο υπουργείο Εργασίας. Το Ε.Ι.Κ. είναι υπεύθυνο για την εξασφάλιση επιστημονικών υπηρεσιών, διάγνωσης και αντιμετώπισης της βαρηκοΐας, καθώς και την εκμάθηση της ελληνικής νοηματικής γλώσσας. Με το πρόσχημα της οικονο- μικής κρίσης, το υπουργείο αδυνατεί να προσλάβει μόνιμο επιστημονικό προσωπικό για την κάλυψη των αναγκών του Ε.Ι.Κ. Έτσι προκηρύσσει μειοδοτικούς διαγωνισμούς, προκειμένου μέσω εταιρειών, να προσληφθούν κοινωνικοί λειτουργοί και ιατροί. Δηλαδή το κράτος προκρίνει, ως ανάδοχο του έργου, την εταιρεία, που θα καταβάλει τις χαμηλότερες αμοιβές στο προσωπικό της, χωρίς καν, να εξετάζει τα ποιοτικά χαρακτηριστικά τους. Το παράδειγμα γίνεται πιο αποκρουστικό, όταν στις 07/11/14 δύο βουλευτές, διαφορετικών παρατάξεων, έκαναν επίσημη αναφορά προς το υπουργείο Εργασίας, με θέμα, την καταβολή απλήρωτης και ανασφάλιστης εργασίας με ευθύνη του Ε.Ι.Κ! Πόσο πια θα αντέξουν, αυτοί που έχουν τη διάθεση να προσφέρουν, όταν το ίδιο το κράτος, καταπατά τα εργασιακά δικαιώματα; Επιτέλους, ας αντιληφθούν όλοι, ότι οι άνθρωποι είναι πιο σημαντικοί από κάθε αριθμό και κάθε γραφειοκρατική διαδικασία, καθώς και ότι η προσφορά στον συνάνθρωπο είναι ανεκτίμητη.
Κ. Χ.