[Η έκτη σελίδα του φύλλου Φεβρουαρίου «Εξαρχειώτης»: Εξαρχειώτης – Φεβρουάριος 2017]
Βιογραφικό σημείωμα
Ακτιβίστρια, σπηλαιολόγος, ποιήτρια, πρόεδρος του συλλόγου «Σιμωνίδης ο Κείος»…
Καταγωγή από Μικρά Ασία, μανά από την Ανατολική Ρωμυλία, πατέρας Γερμανός. Ζει και εργάζεται στο Βερολίνο, μεταφράστρια στο αριστερό κόμμα, δεξί χέρι της Σάρα Βάγκενκνεχτ, μακρινή συγγενής του Σταμάτη Κραουνάκη.
Έχει εκδώσει 19 ποιητικές συλλογές. Ασχολείται με τη διάσωση των σαλιγκαριών και με το… επίγραμμα, ενώ θέλει να σώσει την ανθρωπότητα.
Η Νικόλ… ξαναχτυπά! -2-
Ζώναρς…
Τα μάθατε τι έγινε στην Πανεπιστημίου;
Του Ζώναρς το παλαιόν καφέ ανακαινίσθη… τσίου
Τρία πουλάκια λάλησαν την ανακαίνισή του
Τόνα δεξιά τ ‘αλλο ζερβά, τ’ άλλο του τραπεζίτου
Πολλά γροικούν πολλά λαλούν συστημικά και αλλά
Μα τελικά μαζεύονται εκεί, κάνουνε αρβάλα
Διότι αυτό το αστικό, το παλαιόν εν τέλει
στις μέρες μας κατάντησε γαρδούμπα στο τσιγκέλι
Δεν είναι που μας έλειπε ένα καφέ γαμάτο
Είναι γιατί κοινωνικά το αληθώς σικάτο
εξέλειπεν δια παντός κι έγινε αχταρμάκι
Λίγο Πασόκ, λίγο Νου-Δου και λίγο ποταμάκι
Λιγάκι κομμωτήριο, δεύτερο πιστολάκι
Και τέσσερα επί τέσσερα με δόσεις σαλονάκι
Κι εκείνο το περίφημον δια χειρός Βαράγκη
στον κύκλωπα Πολύφημον εδόθη κουτοφράγκοι
Κι απ’ το σικάτο το λαό αδειάσανε οι πάγκοι
Άλλοτε υπήρχαν ποιηταί και βιεννουά καφέδες
Και αοιδοί κι ερμηνευταί και λίμο και λακέδες
Κυρίες των τιμών, μαντάμ πέριξ Κολωνακίου
Κι από τη Λυκαβηττού κι απ’ τη Βουκουρεστίου πολιτικοί με ημίψηλα
Και δημοσιογράφοι, που έτριζεν η πέννα τους, τρώγαν πατέ ελάφι
Και όμορφα ζαχαρωτά και φλυτζανάκια σπάνια
Κι όχι του κώλου τα γκουρμέ και τα σκατοχαρμάνια
Δεν είναι που ξανάνοιξε το Ζώναρς, όχι μπράβο
Η κοινωνία άλλαξε και φαίνεται παλάβω…
(συνεχίζεται)
—
Στο Μαξίμου, στο Μαξίμου χάρισα τη σύνταξή μου
τα νερά και τη Δεή μου και τη δόλια ύπαρξή μου
Μάξιμέ μου και Μαξίμα, όλο χάνω το… νοξζίμα
(Νικόλ Καταραμπεζάνη / Στιχοπλόκα συμβολαιογράφος, ακτιβίστρια)
Σκίτσα: Σπύρος Δερβενιώτης