του Joe Wildthing
Εν μέσω κυμάτων μισοπνιγμένων προσφύγων, ακραίας -και νομίζω ολίγον περίεργης- αγωνιστικής γυμναστικής, διχογνωμιών, λιγότερο ή περισσότερο πραγματικών απειλών, μπαράζ εκφοβισμού από ντόπιους και αλλοδαπούς καραγκιόζηδες ποικίλων ειδικοτήτων προσπαθούμε ως “(Good) Stuff” και ως άνθρωποι να συνεχίσουμε αδιατάρακτα τις καλά καθιερωμένες -εδώ και δεκαετίες- ασχολίες μας.
Νέες μουσικές κυκλοφορίες βρέχει σταθερά κι εμείς προσπαθούμε πάντα να κάνουμε μια επιλογή για σας. Μπορείτε άλλωστε να το διαπιστώσετε κάθε Κυριακή στο ραδιοφωνικό STuFF (4-6 μ.μ. στον «Εξαρχειώτη») όπου φροντίζουμε να σας κρατάμε καλά ενημερωμένους, όσες και όσους τελοσπάντων βρίσκουν ακόμη καταφύγιο στην καλή μουσική και δεν έχουν κολλήσει την αρρώστια της παραίτησης. Η στήλη που διαβάζετε τώρα δεν έχει χώρο για πολλά πράγματα πάντως, οπότε και πάλι ακολουθεί μια εξόχως υποκειμενική επιλογή νέων δισκογραφημάτων:
THE PSYCHEDELIC ENSEMBLE – The Sunstone LP (Glowing Sky Records)
Για τον καλλιτέχνη που δισκογραφεί τα τελευταία χρόνια κάτω από το ψευδώνυμο TPE τα έχουμε ξαναπεί. Υπάρχει μάλιστα μια εκτενής συνέντευξή του στο www.wildthing.gr από την οποία μπορείτε να αντλήσετε πολλές πληροφορίες για την ιδιότυπη περίπτωσή του. «Ιδιότυπη» γιατί μέσα στη δεκαετία των ‘10s ο άνθρωπος αυτός γράφει κόνσεπτ δίσκους progressive/συμφωνικού rock, όπως ήταν εκείνοι που κυκλοφορούσαν πριν τέσσερεις δεκαετίες και με δεδομένο ότι ο συγκεκριμένος μουσικός-μυστήριο ανήκει σε εκείνην τη γενιά, οι δίσκοι του δεν ακούγονται σαν απόπειρες μίμησης ή ξαναζεσταμένο φαγητό, αλλά κυριολεκτικά «σα να μην πέρασε μια μέρα». Φέτος καταπίανεται με το μύθο των “sunstones”, των μαγικών κρυστάλλων που φημολογείται ότι χρησιμοποιούσαν οι βίκινγκ για να βρίσκουν το δρόμο τους στη θάλασσα και το αποτέλεσμα σε αφήνει και πάλι άναυδο. Δεν ξέρω αν τα παιδιά του grunge και της brit pop βρίσκονται σε θέση σήμερα να ακούσουν τέτοια μουσική, αλλά δεν φταίει η μουσική γι’ αυτό… Συνίσταται λοιπόν μετ’ επιτάσεως.
ROBERT WYATT – Different Every Time 2xCD (Domino Records)
Εξαιρετικά υποβοηθητική για τους φίλους της διαχρονικής μουσικής σκηνής του Canterbury και ειδικότερα τους φίλους της μουσικής του πατριάρχη Robert Wyatt είναι αυτή η πρόσφατη διπλή συλλογή της Domino. Ο λόγος; Συγκεντρώνει -με την επιμέλεια μάλιστα του ίδιου του καλλιτέχνη- υλικό που δύσκολα μπορεί να μαζέψει ο μέσος συλλέκτης από τις πολυποίκιλες μουσικές δραστηριότητες του Wyatt ανά τις δεκαετίες, μερικές φορές αρκετά συλλεκτικό. Το υλικό έχει οργανωθεί σε δύο δίσκους με την εξής λογική: Ο πρώτος, που φέρει τον υπότιτλο “Ex Machina”, παρακολουθεί την πορεία του στη δισκογραφία κατά τρόπο χρονολογικό από τις τελευταίες μέρες του στους SOFT MACHINE, μετά με τους MATCHING MOLE και στη συνέχεια με επιλογές -όχι τις πλέον προφανείς- από τις διάφορες προσωπικές του δουλειές. Ο δεύτερος δίσκος υποτιτλίζεται “Benign Dictatorships” και είναι μια επιλογή από συνεργασίες του Wyatt με άλλους μουσικούς, που αν την ακούσεις ολοκληρωμένη, καταλαβαίνεις πως αν καταφέρεις να έχεις ως “guest” τη μοναδική προσωπικότητα και τη φωνή του στην ηχογράφησή σου, αυτές κάνουν κανονική κατάληψη και το τελικό αποτέλεσμα ανήκει σε αυτόν, όσο κι εσένα. Η συλλογή συνίσταται και στους σχετικά αμύητους με το θέμα. Μπορεί να τους ανοίξει την πύλη σε άλλες μουσικές διαστάσεις, ποιος ξέρει;
THE SONICS – This is The Sonics LP (ReVOX Records)
Επιχειρήματα δεν χρειάζονται για την πρόταση που ακολουθεί. Οι απόλυτοι (τελικά) βασιλιάδες του «βορειοδυτικού» garage rock’n’roll ή τουλάχιστον οι περισσότεροι από την κλασική αυθεντική σύνθεση του 1965-66 (Jerry Roslie, Larry Parypa, Rob Lind) επιστρέφουν με νέο δίσκο μετά από μισό αιώνα! Όπως καταλαβαίνετε τα έχουν πια τα χρονάκια τους, αλλά θέλω να διαβεβαιώσω ότι κι εδώ αποδεικνύεται σωστή η λαϊκή παροιμία που λέει ότι ο λύκος την τρίχα αλλάζει, το χούι δεν τ’ αλλάζει. Ακούστε μόνον τον (γνωστό) εκρηκτικό τρόπο με τον οποίο οι γηραιοί αυτοί πολίτες λένε εδώ το “Sugaree” και αν ανήκετε στις νεώτερες γενιές γκαράζ μουσικών, βάλτε τα κλάμματα, αλλάξτε επάγγελμα, ξέρω εγώ;… Αυτά… Μέχρι το επόμενο φύλλο: Stay WILD!