I. Ο ουρανός
Δεν ξέρεις πώς,
ενώ πετάς,
συνέχεια σκοντάφτεις μες την ασέβεια του νου τους;
Γιατί όταν μάθουν και τολμήσουν ουρανό, χώρο για τίποτ’ άλλο πια δεν θα’ χουν.
ΙΙ. Το πέταγμα
Μ’ ένα φτερούγισμα,
όλα ετούτα τα φευγαλέα της βαρύτητας,
ψαλιδίζω το βαρύτατο ψέμα.
ΙΙΙ. Ενδιάμεσα
Είμαι η γαλήνη, λυκαυγές, του κόσμου ετούτο η διάλυση του σκότους.
Ξημέρωμα που σβήνεται η απάτη.
ΙV. Το παραπέρα
Μες τη σκιά,
μειωτικά του ανήφορου:
Σφίγγω.
Γραπώνω.
Πιάνω.
Αγγίζω.
Χαϊδεύω.
Βαστώ.
Σκαλοπάτι. Σκαλοπάτι. Σκαλοπάτι. Παρεκκλίνω.
Ασώματο ύστερα φως.
Νίκος κιχεμ
3,141592653589-οιέω
(στήλη σκέψης, γραφής & ποίησης)
(Ο Υπογράφων τα παραπάνω, Κοτσαμπουγιούκης Νικόλαος – κιχεμ)
Instagram: nikos_kihem