Η συμμετοχή των πολιτών στην ανάδειξη κυβερνήσεων, δεν αρκεί ώστε να χαρακτηριστεί ένα πολίτευμα ως Δημοκρατικό. Αντίθετα, ο λαός, πρέπει να είναι επί της ουσίας ενεργός και να εμπλέκεται άμεσα, μέσω δημοψηφισμάτων, στη λήψη σπουδαίων εθνικών αποφάσεων, έτσι ώστε να μην είναι άμοιρος των ευθυνών του. Όμως, στη χώρα μας, οι εκάστοτε εκλεγμένοι κυβερνώντες, καθώς και οι μηχανισμοί από τους οποίους προέρχονται, έστησαν μετά το 1975, ένα σύστημα – Σύνταγμα, βάσει του οποίου, αποφασίζουν νομότυπα για όλα τα ζητήματα που μας αφορούν. Δηλαδή, μηχανορράφησαν, μια μορφή «πολιτικής σέχτα», που αποτελείται από οργανωμένα κόμματα, τα οποία παίρνουν αποφάσεις, ακολουθώντας κοινούς κανόνες και πρακτικές, όπως για παράδειγμα, τη συνεχή και απροκάλυπτη ενίσχυση, της συνταγματικής τους εξουσίας. Πιο συγκεκριμένα, μέσω της παράλογης αρχής της πλειοψηφίας, ασκούν αποκλειστικά και αυταρχικά, τόσο τη νομοθετική, όσο και την εκτελεστική εξουσία. Σε συνδυασμό δε, με την αρχή της κομματικής πειθαρχίας, αποκλείονται δικτατορικά όσοι πολιτευτές, έχουν οποιαδήποτε διχογνωμία και διαγράφονται ολοκληρωτικά από το παιχνίδι. Άρα, οι εκάστοτε κυβερνώντες, μπορούν να θεσπίζουν νόμους κατά το δοκούν, να εκχωρούν συνταγματικές αρμοδιότητες σε Διεθνείς οργανισμούς, να εξασφαλίζουν προνομιακή χρηματοδότηση και προβολή και να κατοχυρώνουν την ατιμωρησία τους, έναντι των υπόλοιπων πολιτών. Προκειμένου, να διασφαλίζουν την επανεκλογή τους, συντηρούν, μέσω των κομμάτων τους, ένα πελατειακό σύστημα παροχών προς τους εκλογείς τους, γεγονός, που τους οδηγεί αναπόφευκτα στη διαπλοκή και στη διαφθορά. Στον αντίποδα, επινοούν μηχανισμούς, δήθεν διαφάνειας, στους οποίους, επί της ουσίας, μετέχουν και ελέγχουν οι ίδιοι τους εαυτούς τους! Συμπερασματικά, αυτή η παθογόνος κατάσταση των τελευταίων 40 ετών, αποτελεί τη βασική αιτία, της απώλειας της εθνικής μας κυριαρχίας και της κοινωνικής μας εξαθλίωσης. Μήπως τελικά, αυτού του είδους το πολίτευμα, γίνεται κάθε φορά, πρόσφορο έδαφος, για μια συγκαλυμμένη μορφή φασιστικής διακυβέρνησης της χώρας μας, ενώ εμείς, ως πολίτες, αρκούμαστε και εφησυχαζόμαστε μόνο, στο να ασκούμε το δήθεν εκλογικό μας δικαίωμα; Αυτή τη Δημοκρατία θέλουμε;
K. X.