“Reflections”…
Είναι το 3ο άλμπουμ της μπάντας, κυκλοφορεί για πρώτη φορά ανεξάρτητα και είναι ένα concept album που αποτελείται από 2 μέρη, ένα πιο μαλακό κι ένα ας πούμε πιο μέταλ, πιο άγριο. Ηχογραφήθηκε στην Καβάλα από τα τέλη του ’14 μέχρι τις αρχές του ’16, ενώ κυκλοφόρησε τον Οκτώβρη του ίδιου χρόνου. Συμμετέχουν αρκετοί μουσικοί και γενικά είναι μια προσεγμένη δουλειά, για την οποία είμαστε πολύ υπερήφανοι!
12 νέα τραγούδια…
Όπως προανέφερα, ο δίσκος αποτελείται από 2 μέρη. Οπότε τα κομμάτια του 1ου μέρους, έχουν ως κοινά στοιχεία μεταξύ τους, μία πιο 70’s αισθητική με πιο φυσικούς ήχους, και πιο μαλακές δομές, ενώ το 2ο μέρος έχει κομμάτια που τα κοινά τους στοιχεία είναι ο πιο άγριος ήχος και ο πιο μοντέρνος τρόπος παραγωγής.
Γιατί… “Reflections“;
Και πάλι θα αναφερθώ στη διπλή φύση του άλμπουμ. Τα 2 μέρη του, αντικατοπτρίζουν το ένα το άλλο και τα 2 μαζί την ανθρώπινη φύση και τις 2 μορφές, που έχουμε όλοι μέσα μας. Την πιο απαλή και την πιο άγρια. Αντικατοπτρίζει γενικά το καλό και το κακό που κυριεύει όλο το σύμπαν.
3ο άλμπουμ…
Το γεγονός ότι 6 μήνες μετά την κυκλοφορία του έχουμε άπειρες αποθεωτικές κριτικές, χωρίς μάλιστα να έχουμε δώσει ούτε μισή συναυλία, τα λέει όλα! Είναι κλάσεις ανώτερο σε επίπεδο αισθητικής, εξώφυλλου, παραγωγής, και νομίζω ότι αν και οι συνθέσεις, οι περισσότερες είναι παλιές, πολύ μεγάλο ρόλο έπαιξε το γεγονός ότι μεγαλώνοντας, ωριμάσαμε και μπορούμε να «ντύσουμε» με πιο κατάλληλο τρόπο την κάθε σύνθεση, μέχρι να πάρει την τελική μορφή της σαν κομμάτι. Φυσικά, σε αυτό το δίσκο είχαμε κι ένα μεγάλο μέντορα στη παραγωγή, τον Τασο Καραπαπάζογλου, που μας κατεύθυνε σωστά και πατούσε όλα τα κουμπάκια στην κονσόλα… Τέλος, δεν πρέπει να ξεχνάμε τις ξεχωριστές «πινελιές», που έβαλαν οι 5-6 quest μουσικοί, που έπαιξαν σε κάποια κομμάτια μας και πραγματικά τα απογείωσαν. Οπότε, ναι, μπορώ να πω το 3ο άλμπουμ ξεχωρίζει από τα προηγούμενα για τους λόγους που επεσήμανα.
Παραγωγή του άλμπουμ… Πόσος καιρός χρειάστηκε για την ολοκλήρωσή του;
Η παραγωγή του άλμπουμ έγινε σε 4 στάδια. Στο πρώτο στάδιο ηχογραφήθηκαν οι βάσεις στο δικό μου home studio, δηλαδή οι περισσότερες κιθάρες, τα πλήκτρα, πρόχειρες φωνές, πρώιμα τύμπανα και μπάσο, κι έπειτα μπήκαμε με τον Βασίλη, τον ντράμερ, στο Nemesis Studio, στην Καβάλα, και ηχογραφήσαμε τύμπανα. Έπειτα, πήρα το μέχρι εκεί αποτέλεσμα πάλι πίσω στο home studio, έβαλα τελικό μπάσο, τελικές φωνές και τα έξτρα όργανα (τσέλο, φλάουτο κτλ), και πάλι πίσω στο στούντιο για κάποιες πρόσθετες κιθάρες και τελική μίξη. Στο στούντιο ο συμπαραγωγός μας ήταν ο Τάσος Καραπαπάζογλου, τον οποίο και ευχαριστώ θερμά για την σπουδαία συνεργασία και τα «μαθήματα» στην κονσόλα. Όλο αυτό μας πήρε 1,5 χρόνο, αλλά όπως αποδείχτηκε άξιζε κάθε δευτερόλεπτο, καθώς μετά από πολλές μίξεις και τουλάχιστον 3 μάστερ, καταφέραμε ένα αποτέλεσμα σύγχρονο και με χαρακτήρα!
Αrtwork…?
Μετά από πραγματικά 10δες σενάρια και εικόνες που επεξεργάστηκα, κατέληξα σε αυτές τις 2 εικόνες, τις αγόρασα από τον καλλιτέχνη και νομίζω η επιλογή ήταν κατάλληλη για τον δίσκο…
Τραγούδια που τυχόν έμειναν εκτός του άλμπουμ; Αναμένουμε και 4η δουλειά σας σύντομα;
Υπάρχει άλλο ένα άλμπουμ, που κλείνει όλη την πρώτη φάση των Damnation Project. Κομμάτια που έχουν επίσης γραφτεί εδώ και χρόνια και περιμένουν να βγουν στην επιφάνεια. Το 4ο άλμπουμ ίσως αργήσει λίγο παραπάνω, καθώς ο προσωπικός μου χρόνος έχει μειωθεί αισθητά τελευταία, αλλά πιστεύω μέσα στα επόμενα 2 χρόνια να κυκλοφορήσει. Σκοπός μου είναι στα 10 χρόνια από την ίδρυση της μπάντας, να έχουμε ολοκληρώσει την πρώτη φάση, και αυτό θα σημαίνει ότι θα πρέπει να είμαστε αρκετά παραγωγικοί, ώστε μέχρι το 2019 να έχουμε κυκλοφορήσει 4ο άλμπουμ. Καθόλου άσχημα, 4 αξιοπρεπή άλμπουμ στη δεκαετία πιστεύω.
Οικονομικές συνθήκες και μουσική…
Οι σκληρές οικονομικές συνθήκες δεν αφήνουν τη μουσική να ταξιδέψει. Δεν υπάρχει δισκογραφία, δεν υπάρχουν μαγαζιά για λάιβ, ο κόσμος δεν έχει χρήματα να στηρίξει μία μπάντα, οι γονείς δεν έχουν τη δυνατότητα να στείλουν τα παιδιά τους στα ωδεία και πάει λέγοντας. Οπότε μένεις πίσω στους στόχους σου.
Μια πορεία από το 2009 μέχρι σήμερα…
Αυτό που μένει είναι άπειρες όμορφες στιγμές στη σκηνή, στην οποία ευελπιστούμε να επιστρέψουμε μόλις μπορέσουμε και πολλές φιλίες μέσα από το χώρο. Επίσης, πολύ υπερηφάνεια, κάθε φορά που διαβάζουμε κάτι καλό για τους δίσκους μας.
Ιδανικές συνεργασίες…
Νομίζω με τους Riverside ή τον mastermind τους, το Mariusz Duda στους σόλο δίσκους τους, υπό την επωνυμία Lunatic Soul. Στην Ελλάδα θα ήθελα να συνεργαστώ ή έστω να παίξω κιθάρα μαζί του στη σκηνή τα κομμάτια του, με έναν από τους Νικο Πορτοκάλογλου, που είναι σπουδαίος μουσικός και κιθαρίστας και φυσικά, τον τρισμέγιστο καλλιτέχνη, τον Αλκίνοο Ιωαννίδη!
Αγαπημένοι στίχοι από το νέο άλμπουμ…
“You are a flower in the garden of my life.
You give me sorrow and I wake up every night.
You hold me softly, so I can dream of you.
You kissed me scary and now I ‘m missing you.”