Με την εξέλιξη της πληροφορικής, έχει δοθεί η δυνατότητα να διατηρούνται τεράστιες ποσότητες δεδομένων. Πολλά από τα δεδομένα έχουν παραχθεί από τους δημόσιους φορείς με χρήματα των πολιτών, συνεπώς με μια έννοια τους ανήκουν. Η Ελλάδα το 2010 έκανε ένα μεγάλο βήμα προς τη διαφάνεια, δημιουργώντας τη Διαύγεια, ένα θεσμό που υποχρέωνε όλους τους δημόσιους οργανισμούς να δημοσιεύσουν στο διαδίκτυο κάθε οικονομική δαπάνη τους. Οι πολίτες θα μπορούσαν να ελέγχουν τα οικονομικά του δημοσίου και να ασκούν καλύτερο έλεγχο. Το πρόγραμμα Διαύγεια είναι του τύπου των ανοικτών δεδομένων.
Μπορεί η χρήση των ανοικτών δεδομένων να επεκταθεί σε περισσότερους τομείς της δημόσιας σφαίρας και πως θα μπορούσαν οι πολίτες να ωφεληθούν από αυτά; Τα δεδομένα δεν φτάνει να είναι μόνο ανοικτά, αλλά και η πρόσβαση σε αυτά να είναι άμεση. Για παράδειγμα, αν σταθείς μπροστά από ένα δημόσιο έργο, να έχεις την πληροφορία άμεσα στο κινητό σου τηλέφωνο των δαπανών του, αλλά και την ωφέλεια που θα παρέχει ή όταν αντιμετωπίζεις ένα θέμα με τον δημόσιο φορέα, να σου εμφανίζονται άμεσα οι νόμοι που το αφορούν, αποκλείοντας όλα εκείνα τα άρθρα που δεν ισχύουν πλέον.
Η καθημερινότητα των πολιτών μπορεί να βελτιωθεί με δεδομένα που μέχρι τώρα δεν υπήρχαν ή δεν αξιοποιούνταν, όπως η κίνηση στους δρόμους για την αναζήτηση βέλτιστης διαδρομής, ο χρόνος αναμονής ενός λεωφορείου. Επίσης, ο πιθανός χρόνος εξυπηρέτησης από μια δημόσια υπηρεσία ή η διαθεσιμότητα των ιατρικών υπηρεσιών των νοσοκομείων όλης της χώρας συγκριτικά ανά ειδικότητα, έτσι ώστε ο ασθενής να μπορεί να επιλέξει την πιο άμεση λύση.
Τα ανοικτά δεδομένα δεν οφείλουν μόνο να είναι ανοικτά, αλλά και άμεσα προσβάσιμα. Η πρόσβαση σε αυτά θα πρέπει να είναι ομότιμη προς όλους, χωρίς ειδικά δικαιώματα. Παράλληλα όμως θα πρέπει να διασφαλίζουν τα προσωπικά δεδομένα των πολιτών. Τα ανοικτά δεδομένα είναι ένα δυνατό εργαλείο για την καλύτερη εξυπηρέτηση των πολιτών, αλλά και τη βελτίωση της δημοκρατίας.
http://opendatahandbook.org/guide/el/
Παναγιώτης Πάνος