Αν ήταν αλήθεια αυτό θα είχε αδειάσει τουλάχιστον η μισή Αθήνα… Και πώς γίνεται ρε παιδιά αυτό να βρίσκετε πάντα ένα γατάκι πριν φύγετε για το εξωτερικό; Και πως γίνεται να μη μπορείτε να κάνετε τίποτα γι’ αυτό το άμοιρο…
Ούτε να το πάτε γιατρό, ούτε να προσφερθείτε να καλύψετε τα έξοδά του, ούτε να το φιλοξενήσετε μετά… Α, συγγνώμη ξέχασα εσείς φεύγετε για το εξωτερικό…
Έχουμε γράψει στο παρελθόν για τους φωτοδιασώστες/στριες (αυτούς/ές που ανεβάζουν μία φωτογραφία ζώου σε ανάγκη και εξαφανίζονται..) Αυτοί λένε τουλάχιστον ότι πήγαιναν στη δουλειά τους ή ότι ήταν βιαστικοί και ότι στο κάτω-κάτω αυτό μπορούσαν να κάνουν, αυτό έκαναν.. Εδώ έχουμε μία ειδική κατηγορία επινόησης ενός ταξιδιού.. Οπότε αφού εγώ δεν μπορώ, γιατί ταξιδεύω αύριο, εσείς ελάτε που θα μείνετε εδώ να κλαίτε τη μοίρα σας, μαζεύτε το ζωάκι, πηγαίνετέ το στο γιατρό, πληρώστε τα έξοδά του, βρείτε του φιλοξενία και μετά και ένα καλό σπιτάκι… Εγώ φεύγω στο εξωτερικό…
Χειρότεροι από αυτούς/ές που «φεύγουν» στο εξωτερικό και βρίσκουν ένα ζώο να φορτώσουν αλλού, είναι οι ιδιοκτήτες ζώων που «φεύγουν» στο εξωτερικό και πρέπει να δώσουν το ζώο τους αλλού…. Πέρα από λίγα άτομα που όντως μπορεί να είναι αλήθεια, αν και γνωρίζω πάρα πολύ κόσμο που πήγε στο εξωτερικό και πήρε το ζώο του μαζί γιατί τα ζώα είναι οικογένειά μας, στην πλειοψηφία των περιπτώσεων κανένας και καμία δεν πάει εξωτερικό, απλά θέλει να ξεφορτωθεί το ζώο που απέκτησε… Το βαρέθηκε; Γεμίζει τρίχες τον τόπο; Δεν το θέλει ο καινούριος/α σύντροφος; Μικρό ήταν χαριτωμένο, τώρα που μεγάλωσε πιάνει πολύ χώρο; Γρατσουνάει τα έπιπλα; Χέζει μέσα στο σπίτι; Ε, ένα ταξιδάκι στο εξωτερικό θα μας σώσει….
Άπειρες οι εγκαταλείψεις ζώων στην Ελλάδα… Δεν μιλάω για τους κυνηγούς που πετάνε τα ζώα τους όταν τους είναι άχρηστα, αυτό είναι ένα άλλο θέμα, θα το αναλύσουμε άλλη φορά.. Μιλάω για τα ζώα των πόλεων που ζούνε μέσα σε σπίτια σε διαμερίσματα, μαζί με τους ανθρώπους τους και ξαφνικά βρίσκονται στο δρόμο ή πεταμένα (γατιά) στο Ζάππειο εδώ στην Αθήνα, ή σε γατοαποικίες όπου ταΐζουν και οι οποίες μπορεί από μόνες τους να είναι άθλιες, αν δεν γίνονται στειρώσεις κιόλας… Που όλα αυτά τα ζώα αν δεν τα μαζέψει κάποιος, -α, θα έχουν όλα άσχημο τέλος…. Γιατί όλοι αυτοί οι ιδιοκτήτες «πήγαν» στο εξωτερικό…
Στην Ελλάδα το θέμα του εθελοντισμού μοιάζει σαν να προσπαθείς να γεμίσεις έναν κουβά, χρησιμοποιώντας ένα κόσκινο… Και όσο πιο ανεύθυνοι είμαστε, τόσο περισσότερες και ευφάνταστες δικαιολογίες βρίσκουμε για να μην κάνουμε αυτό που πρέπει… Για να δεις ένα πλάσμα σε ανάγκη, σημαίνει ότι κάτι έχεις μέσα σου, κάπως θες να βοηθήσεις. Αλλά… Το να θέλεις να βρεις το άτομο που θα κάνει πρώτα αυτά που πρέπει να κάνει ο Δήμος ως ο μόνος υπόχρεος και μετά εσύ ως ηθικά υπόχρεος/η, τότε ψάχνεις το κορόιδο… Γιατί φίλη/ε μου όταν εσύ θα κοιμάσαι ήσυχα στο κρεβατάκι σου στο «εξωτερικό», κάποιος θα τρέχει αντί για σένα στο εσωτερικό. Και ταξίδι στο διάστημα την επόμενη φορά εύχομαι…
Εύη Βρέττα