-Mουσικές και στιχουργικές επιρροές…
Μουσικά θα έλεγα ότι έχουμε επιρροές από παντού, γιατί είμαστε άνθρωποι και είμαστε πολυδιάστατα όντα. Προφανώς έχουμε επιρροές από Metal μπάντες και ιδιαίτερα από Metal μπάντες των 90’s early 00’s και μετά όπως Korn, Limp Bizkit, Deftones, Evanescence, Lacuna Coil κλπ. Βέβαια υπάρχουν και άλλα είδη που μπορεί να μην περιμένει κάνεις ότι θα ακούγαμε όπως funk, hip hop, trip hop, tribal, drum n’ bass κ.α., τα οποία παίζουν μεγάλο ρόλο στη διαμόρφωση του ήχου μας. Δεν είμαστε κολλημένοι απέναντι στα ερεθίσματα τα οποία μας παρέχει ο έξω κόσμος, ίσα-ίσα τα δεχόμαστε, τα καλωσορίζουμε και τα αφήνουμε να μας εξελίξουν σαν μουσικούς, αλλά και σαν ανθρώπους. Στιχουργικά θα έλεγα ότι είμαστε επηρεασμένοι από τις καθημερινές δυσκολίες τις οποίες αντιμετωπίζει ένας νέος άνθρωπος σήμερα. Μας επηρεάζει βέβαια και η σύγχρονη κατάσταση της κοινωνίας και το γεγονός ότι η αυτή έχει πάρει τελείως την κάτω βόλτα, πράγμα το οποίο έχει αντίκτυπο και στις διαπροσωπικές σχέσεις των πολιτών. Τα πράγματα τα οποία μας τσαντίζουν και μας νευριάζουν μπορεί να επεκτείνονται από πολύπλοκα κοινωνικό-πολιτικά ή κοινωνικό-συναισθηματικά θέματα μέχρι πολύ απλά καθημερινά… Οι εικόνες που περιγράφουμε διαμορφώνονται μέσα από τα μάτια της Μαριάννας (φωνητικά), αν και πιστεύω πως όλοι μπορούν να βρουν ένα κομμάτι του εαυτού τους ή της ζωής τους στα λόγια της.
-“Cerebra”…
Όταν ξεκινήσαμε την ηχογράφηση του “Cerebra“, στόχος ήταν να γράψουμε το κλασικό demo για να αρχίσουμε να κάνουμε lives, ώστε να πάρουμε μια ανατροφοδότηση για το εγχείρημα που ξεκινήσαμε. Με το που ξεκινήσαμε όμως βρεθήκαμε χωρίς line-up κι εκεί σκεφτήκαμε ότι πρέπει να βγάλουμε μια γεμάτη παραγωγή, προκειμένου να προσελκύσουμε καινούριους μουσικούς, αλλά κυρίως γιατί ήταν μία στιγμή που στην μπάντα ήταν μέσα μόνο οι founders, δηλαδή εγώ (Ody) και η Μαριάννα και θεωρήσαμε ότι έπρεπε να δώσουμε και σε όποιον ενδιαφέρεται για τη δουλειά μας το 100% του οράματός μας και της ταυτότητάς μας. Έτσι, θα δίναμε ουσιαστικά ζωή στους Project Renegade, βγάζοντας τη μουσική μας έξω στον κόσμο και φτιάχνοντας τη δικιά μας οικογένεια από fans και μουσικούς. Στα μέσα της ηχογράφησης βρήκαμε τον Τάσο και τον Μάκη, οπότε επικεντρωθήκαμε περισσότερο στην ποιότητα της παραγωγής, η οποία έφτασε στο επίπεδο που έφτασε χάρη στον Δημήτρη Μισυρλή, που επιμελήθηκε της ηχογράφησης και μίξης του δίσκου στο Matrix Recording Studio Athens. Ο ίδιος ήταν δίπλα μας σε όλη αυτή τη διαδικασία, παρέχοντάς μας γνώσεις αλλά και κατευθύνσεις για το πώς μπορούσαμε να μεγαλώσουμε ηχητικά τα τραγούδια μας. Το mastering το ανέλαβε ο Γιώργος Mπόκος στο Grindhouse Studios Athens και έτσι το “Cerebra“ πήρε τη μορφή που έχει σήμερα.
-Μουσική βιομηχανία (ραδιόφωνο, δισκογραφικές…);
Θεωρώ ότι εξαιτίας του ίντερνετ η μουσική βιομηχανία είναι πλέον ένας τομέας, ο οποίος προσπαθεί να επιβιώσει καθημερινά. Αυτή όμως η επιβίωση γίνεται εις βάρος των μουσικών και αυτό είναι και το μεγαλύτερο λάθος της. Τα λεφτά που σου ζητάει πλέον η μουσική βιομηχανία να δώσεις, σε συνδυασμό με τους λόγους που σου ζητάει να τα δώσεις, φτιάχνουν ένα τραγελαφικό σκηνικό. Και το χειρότερο όλων είναι ότι δεν συνειδητοποιούν ότι οι μουσικοί 1ον δεν φταίνε σε τίποτα γιατί και εμείς υποφέρουμε από το παράνομο downloading και 2ον ότι είμαστε το πιο ζωτικής σημασίας στοιχείο που έχουν, καθώς χωρίς τους μουσικούς δεν υπάρχει μουσική βιομηχανία. Οι ρόλοι πλέον έχουν αντιστραφεί τελείως. Οι δισκογραφικές εταιρείες δεν σε υποστηρίζουν ή τουλάχιστον όχι τόσο όσο παλιότερα, ίσα–ίσα πολλές φορές τις υποστηρίζουν και οι ίδιοι οι μουσικοί. Πλέον κοιτάνε να υπογράφουν μπάντες, οι οποίες θα μπορούσαν να το κάνουν αυτό χωρίς τη δικιά τους υποστήριξη, ώστε να τους παρέχουν όσο πιο λίγα μπορούν, γιατί πιθανόν να μην τα βγάζουν και οι ίδιοι πέρα. Επίσης, δεν υπάρχει πλέον η πίστη στο ταλέντο των μουσικών και το συγκροτημάτων, καθώς ζούμε σε εικονικές στιγμές εξαιτίας του δικτύου. Πλέον θέλουμε αριθμούς από views, likes, hits, shares κλπ (τα οποία είναι και ψεύτικα τις περισσότερες φορές). Και αν το περιεχόμενό σου δεν είναι καλό… δεν έγινε και τίποτα! Αναφορικά με το ράδιο τώρα. Εκεί είναι άλλη μια πονεμένη ιστορία. Καθημερινή playlist “Top 40” στο repeat με πολλά τραγούδια να παίζουν 2 και 3 φορές στο ίδιο πρόγραμμα. Αποκλείεται να ακούσεις metal ή γενικότερα σκληρή μουσική στο ράδιο, ειδικά από το πρωί μέχρι το απόγευμα –παρότι η κοινότητα της σκληρής μουσικής είναι πολύ μεγάλη– και το μόνο που θα ακούς είναι τραγούδια που πουλάνε μισογυνισμό, σεξ και καλοπέραση μέσω κατανάλωσης χρημάτων, γιατί προφανώς δεν υπάρχουν προβλήματα στον κόσμο, ούτε επίσης μουσική που να σε κινητοποιεί να κάνεις κάτι για αυτά… σωστά; Τέλος, υπάρχουν και οι promoters, οι οποίοι προσπαθούν με τη σειρά τους να επιβιώσουν και κρατάνε πλέον τα slots για τα opening acts ενός event μόνο για μπάντες του εξωτερικού, ώστε να πληρώνουν οι τελευταίοι, ενώ παράλληλα οι προαναφερθέντες promoters δεν νοιάζονται καν να υποστηρίξουν τη μουσική σκηνή της χώρας τους, ούτε να βοηθήσουν μικρότερες local μπάντες. Αν θέλουν να βάλουν κάποια ελληνική μπάντα, θα βάλουν προφανώς την μπάντα που έχει το πολυπόθητο και πάντα χρήσιμο ελληνικής παραγωγής «βίσμα», χρησιμοποιώντας τη δικαιολογία ότι δεν ταιριάζεις με το ύφος του event, παρότι το μεγάλο όνομα είναι στο ίδιο μήκος κύματος με την μπάντα σου και όχι με το support που «διάλεξε» ο promoter. Οπότε… ναι η άποψή μας για τη μουσική βιομηχανία… έχει πάρει κι εκείνη την κάτω βόλτα, όπως η γενικότερη κοινωνία και αν δεν βρει σύντομα έναν τρόπο να προστατεύσει τη μουσική και τους μουσικούς θα καταστραφεί πολύ σύντομα!
-Κάτι χαραγμένο στη μνήμη σας;…
Χάχα! Πολύ ωραία ερώτηση, θα διαλέξω το εξής: Όταν τελειώσαμε το mastering του “Cerebra“… Το πήραμε στα χέρια μας και το ακούσαμε στο αμάξι κι είχαμε μείνει έκπληκτοι. Δεν το πιστεύαμε ότι είχαμε δημιουργήσει κάτι που –τουλάχιστον σ’ εμάς– μας άρεσε τόσο πολύ. Με το που τελείωσε το τρίτο κομμάτι θυμάμαι να κοιτάω την Μαριάννα και να της λέω «Ό,τι και να γίνει θα είμαστε πάντα οι Project Renegade, το καταλαβαίνεις ότι δεν υπάρχει γυρισμός τώρα, ε;» και μου απάντησε «Τι εννοείς; Εγώ έχω πωρωθεί! Ήδη σκέφτομαι πότε θα γράψουμε τον επόμενο δίσκο!». Είχε πολύ πλάκα το πόσο θετική ήταν η ενέργειά της. Ήταν μία στιγμή που νομίζω ότι εξ αμφοτέρων αποδείξαμε στους εαυτούς μας ότι θέλουμε και μπορούμε να κάνουμε αυτό που φανταζόμασταν ότι θα κάνουμε από όταν ήμασταν 16 χρονών παιδιά και παίζαμε στην ίδια μπάντα μαζί. Θα το θυμάμαι πάντα αυτό το σκηνικό.
-Πέραν της μουσικής;…
Πέρα από αυτά που αναφέραμε παραπάνω σχετικά με τη ζωή και την κοινωνία μάς εκφράζουν πάρα πολλά πράγματα. Έμενα προσωπικά με εκφράζει η ζωγραφική, τα comic–books που είναι η κύρια λατρεία μου, οι χαρακτήρες άλλων ανθρώπων, η ηθοποιία, πολλές ταινίες κυρίως post–apocalyptic, ιστορίες ανθρώπων… Mου αρέσει να μαθαίνω για τις ρίζες μου και από πού προέρχομαι, όσον αφορά sτους προγόνους μου και γενικότερα οτιδήποτε έχει ξεκίνημα τύπου grassroots… Mου αρέσει να βλέπω πράγματα να χτίζονται από το μηδέν.
–Eίστε των άκρων, τολμάτε;…
Εξαρτάται που αναφέρεσαι… Και ναι, και όχι. Παραδείγματος χάριν υπάρχουν παιδιά στην μπάντα που έχουν αλλάξει ολόκληρη χαραγμένη πορεία ζωής, για να ασχοληθούν με την μουσική, γιατί αυτό ήταν το κάλεσμά τους. Αν αυτό δεν είναι ακραίο, τότε εγώ προσωπικά δεν ξέρω τι είναι. Μουσικά επίσης έχουμε κάποια κομμάτια στον καινούργιο δίσκο που θα γράψουμε, τα οποία είναι τελείως διπολικά και περνάνε από πολύ μελωδικά μέρη σε πολύ βαριά και σκοτεινά μέρη. Τώρα αν εννοείς π.χ. σαν συμπεριφορά, τύπου να βγαίνουμε και κράζουμε τους πάντες και να επιβάλουμε την γνώμη μας σαν ψευτο-ειδήμονες… τότε όχι! Θεωρώ ότι είμαστε πολύ ειλικρινείς σαν άνθρωποι και σαν μουσικοί. Τολμάμε και είμαστε των άκρων όταν δημιουργούμε κάτι από το 0 και γενικότερα δεν φοβόμαστε όταν γράφουμε. Από κει και πέρα όσο δουλεύουμε κάτι αυτό σιγά–σιγά μας αποκαλύπτει το πρόσωπό του και τί μορφή θέλει να έχει, τότε έχουμε την πειθαρχία να υπηρετήσουμε το τραγούδι… κι αν αυτό σημαίνει να είναι ακραίο και να μας ζητάει να κάνουμε κάτι τολμηρό τότε… φυσικά γιατί όχι;!
–Με πιο γνωστό σχήμα θα θέλατε να βρεθείτε επί σκηνής;
Korn, Lacuna Coil, Evanescence, Devin Townsend, Gojira, Rammstein και η λίστα δεν σταματά ποτέ...
-Μελλοντικά σχέδια…
Θέλουμε να ηχογραφήσουμε τον full–length δίσκο μας τον Ιανουάριου, με στόχο να τον βγάλουμε κοντά στον Σεπτέμβριο του 2018. Από εκεί και πέρα θέλουμε να παίξουμε σε καλές διοργανώσεις και events, ώστε να αντιπροσωπεύσουμε το “Cerebra“ και να μεγαλώσουμε την οικογένεια των Renegades όσο το δυνατόν πιο πολύ. Να μπορέσουμε να μοιραστούμε τις εμπειρίες μας και τη μουσική μας με οποιονδήποτε δείχνει ενδιαφέρον απέναντι στους Project Renegade.
Facebook: https://www.facebook.com/prenband/
Youtube: http://bit.ly/Youtube_Project_Renegade
Instagram: http://instagram.com/proj_renegade
Twitter: https://twitter.com/Proj_Renegade
ReverbNation: https://www.reverbnation.com/projectrenegade
Το “Cerebra” είναι διαθέσιμο για downloading και streaming στα παρακάτω links:
iTunes: http://bit.ly/PRenegade_Cerebra
Spotify: http://bit.ly/Cerebra_Spotify
Google Play: http://bit.ly/Cerebra_Googleplay
Bandcamp: https://projectrenegade.bandcamp.com/
SoundCloud: https://soundcloud.com/projectrenegade
Amazon: http://bit.ly/Cerebra_Amazon
Microsoft Groove: http://bit.ly/Cerebra_Groove
Deezer: http://bit.ly/Cerebra_Deezer