Κείμενο / φωτογραφίες: Γιώτα Μαυραγάνη
ΈΞαλλος γάμος στην Ηρακλειά Θα δανειστώ την ατάκα των Μπρόγιερ-Βλαχοπούλου από την πασίγνωστη ελληνική ταινία «η Παριζιάνα», για να περιγράψω το 3ήμερο που πήγαμε όλοι μαζί να γιορτάσουμε τη χαρά του Κωστή και της Μαιρούλας…
-Πέρασα τις ωραιότερες στιγμές της ζωής μου στο ωραιότερο νησί του κόσμου- !!! Παρασκευή μεσημέρι, με το που πάτησα το πόδι μου στο νησί κατακλύστηκα από ηρεμία, γαλήνη και πολλή αγάπη. Ναι, αγάπη… γιατί την Ηρακλειά, δε γίνεται να μην την αγαπήσεις. Παρθένα φύση παντού, απλότητα στους ανθρώπους, στα φαγητά ακόμη και στα σπίτια και τα ξενοδοχεία και μια γλυκιά νοσταλγία για όσα χάσαμε στο δρόμο της ενηλικίωσης. Κολυμπήσαμε στα κρυστάλλινα του λιμανιού, του Λιβαδιού και του Τουρκοπήγαδου, όπου στην παρέα μας βρέθηκαν αγριοκατσικάκια. Το βράδυ της Παρασκευής στήσαμε ένα μικρό γλέντι, δείγμα του τι θα ακολουθούσε, περιμένοντας το πλοίο της γραμμής με περίπου 120 άτομα που έρχονταν να πάρουν μέρος στο γάμο του Κώστα. Μαζί μας και ο εξαιρετικός κουμπάρος Mr EΧ, Ευθύμης Κουτσούκης. Νησιώτικοι χοροί, σφυρίχτρες, βεγγαλικά και μπαλωθιές σε ένα αυτοσχέδιο πανηγύρι, ιδέα της νύφης Μαίρης, που κρατάει από το νησί. Ο καπετάνιος αμέσως συμμετείχε κορνάροντας και όλος ο κόσμος επάνω στο πλοίο χειροκροτούσε και χαιρετούσε, σαν να επρόκειτο για φίλους. Την επόμενη μέρα, ξύπνησα σε ένα μπαλκόνι που αγνάντευε τη θάλασσα. Ήπιαμε το καφεδάκι μας, πήραμε πρωινό σε ένα μικρό χαριτωμένο μαγαζάκι και κατά το μεσημεράκι ξεκινήσαμε τις ετοιμασίες. Οι γυναίκες στη νύφη και οι άντρες στον γαμπρό, όπως προστάζει η παράδοση. Όταν έφτασε η ώρα του γάμου, ο Κώστας ήρθε με τους φίλους του πάνω σε μηχανάκια, έκαναν 3 γύρους από το σπίτι της Μαίρης, σταμάτησαν, παρέλαβε το κορίτσι του από τους θείους της, υπό τους ήχους του βιολιού και του λαούτου και όλοι μαζί, ζευγάρι και καλεσμένοι, κινήσαμε για την Παναγία. Η θέα από το προαύλιο του ναού σου έκοβε την ανάσα… Σταματούσε τον χρόνο και έκανε τις έγνοιες να μοιάζουν μάταιες. Αν αυτή η θέα δεν ήταν τόσο καθηλωτική, θα είχα μπει νωρίτερα στην εκκλησία, θα είχα ακούσει ότι απαγορεύεται η ρίψη ρυζιού στο «Ησαΐα χόρευε», δε θα έριχνα το ρύζι επάνω στον παπά και εκείνος δε θα σταματούσε το μυστήριο, που με τόση ευλάβεια τελούνταν έως εκείνη τη στιγμή! Από την άλλη βέβαια, ευχαρίστησα τόσο τον Ευθύμη με την «αντιδραστική» μου αυτή κίνηση, το χάρηκε τόσο πολύ, που άξιζε τον κόπο. Μετά το μυστήριο, ακολούθησε γλέντι στο Πέρα Πάντα. Το ζευγάρι και οι κουμπάροι ήρθαν από τη θάλασσα με καΐκια και βεγγαλικά, για να ξεκινήσουν τον χορό και το ποτό, που κράτησαν μέχρι το χάραμα. Την επόμενη μέρα, ένα μεγάλο beach party στήθηκε στο λιμάνι με πολύ χορό, τραγούδια και φυσικά φαγητό και ποτό. Αποκαμωμένοι, γυρίσαμε όλοι βράδυ στα δωμάτιά μας, για να ξεκινήσουμε και πάλι μια παρέα όλοι μαζί το πρωί της Δευτέρας να πάρουμε τον δρόμο της επιστροφής με το καράβι. Κώστα και Μαίρη, σας ευχαριστούμε πολύ που μας επιλέξατε να παρευρισκόμαστε στη χαρά σας, που μέσα από τον γάμο σας γνωρίσαμε τον πανέμορφο τόπο της νύφης και εύχομαι του χρόνου, με το καλό να βρεθούμε και πάλι στην Ηρακλειά. Γιατί, το ωραιότερο νησί του κόσμου, το κάνουν οι άνθρωποί του. Από όλους τους Εξαρχειώτες, ευχές για βίο εξαιρετικό, έξαλλο και ανθόσπαρτο!!!
