Δυστυχώς για τον πλανήτη μας και ειδικότερα για την Ελλάδα γεγονότα μείζονος περιβαλλοντικής -και κατ’ επέκταση κοινωνικοοικονομικής σημασίας- ήρθαν και τροφοδότησαν με περισσή ανησυχία την σκέψη μας και με πολύ υλικό την πένα μας στο πρώτο φύλλο του «Εξαρχειώτη» για την σεζόν που ξεκινά.
Με φόντο πάντα τα διατροφικά σκάνδαλα που, δυστυχώς όσο υπάρχει αισχροκέρδεια θα συνεχίζονται, εδώ θα εστιάσουμε σε δύο πρόσφατα γεγονότα που πηγάζουν από την ίδια… δηλητηριώδη πηγή και βάφουν με μελανά χρώματα το μέλλον μιας κοινωνίας αποπροσανατολισμένης, ανενημέρωτης, άπρακτης και απομονωμένης από την φύση.
Πετρέλαιο στις ακτές
Τραγικές εικόνες τα κατάμαυρα από μαζούτ νεκρά πτηνά και ψάρια στα χέρια τρομαγμένων ανθρώπων…
Η βύθιση του «Αγία Ζώνη ΙΙ», που αρμένιζε ανενόχλητο στις θάλασσες παρά τα τρωτά του, και η μεγάλη οικολογική καταστροφή που επέφερε στον Σαρωνικό αποδεικνύει πόσο εύκολα μπορεί να πληγωθεί βαθιά το ευαίσθητο θαλάσσιο και παράκτιο οικοσύστημα με μακριά αλυσίδα συνεπειών.
Η άμεση και διεξοδική διερεύνηση του περιβαλλοντικού εγκλήματος, η παραδειγματική τιμωρία των ενόχων, ο καταλογισμός στην πλοιοκτήτρια εταιρία του κόστους αποκατάστασης της ζημιάς, η πλήρης διερεύνηση και η τεκμηριωμένη ενημέρωση των πολιτών για τα αίτια και τις επιπτώσεις… αποτελούν επιτακτική ανάγκη.
Μπορεί η αντιμετώπιση της καταστροφής να είναι πρώτη προτεραιότητά μας τώρα… Σε δεύτερη φάση ωστόσο, απαιτείται να επανεξετάσουμε τις ανεπάρκειες του σχεδιασμού πρόληψης ατυχημάτων και έγκαιρης και αποτελεσματικής αντιμετώπισης τους.
Οφείλουμε να είμαστε έτοιμοι, κοινωνικά, νομικά, επιχειρησιακά να προστατέψουμε τον θαλάσσιο πλούτο της χώρας μας, την υγεία των πολιτών της αλλά και την εξαρτημένη από τον τουρισμό οικονομία της.
Αναζητώντας τον χρυσό της Χαλκιδικής
Ποιος λογικός άνθρωπος μπορεί αμφισβητεί τις καταστροφές που επιφέρει στο φυσικό περιβάλλον της Χαλκιδικής και των άλλων νομών η εξόρυξη χρυσού;
Την ίδια στιγμή που η εταιρία υποστηρίζει ότι μπορεί να αποκαταστήσει το περιβάλλον μετά το πέρας των εργασιών της, ανεξάρτητοι επιστημονικοί φορείς, όπως είναι το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και το Τεχνικό Επιμελητήριο της Ελλάδας -με πορίσματά τους- καθιστούν σαφές ότι οι καταστροφές θα είναι τεράστιες και μη αναστρέψιμες μετά απο 7, 20 και 30 χρόνια συνεχών επεμβάσεων και τοξικών ρυπάνσεων όλων των ειδών. Πιο συγκεκριμένα:
- Η ατμοσφαιρική ρύπανση θα προκαλείται από τόνους δυναμίτη (φουρνέλα) που θα ανατινάζουν συνεχώς τα θειούχα πετρώματα που έχει η περιοχή και θα σηκώνονται σύννεφα τοξικής θειούχας σκόνης σε ασύλληπτα μεγέθη.
- Η τοξική θειούχα σκόνη που θα υπάρχει στην ατμόσφαιρα θα επικάθεται διαρκώς στην γη, στις θάλασσες και στα νερά, θα μολύνει τα πάντα. Οι βροχές θα την κάνουν όξινη βροχή και τα τοξικά αυτά νερά θα μεταφέρονται μέσω των χείμαρρων στην θάλασσα.
- Τα τοξικά απόβλητα θα εναποτίθενται σε τεράστια φράγματα που θα κατασκευαστούν σε ρέματα που υπάρχουν μέσα στο δάσος και θα δημιουργούνται έτσι λίμνες με τεράστιες ποσότητες τοξικών αποβλήτων.
- Καταστροφή των νερών. Για να μπορέσει να γίνει η εξόρυξη πρέπει να αποστραγγιστούν τα νερά της περιοχής. Η καταστροφή του υδροφόρου ορίζοντα θα εξαφανίσει τα νερά από την περιοχή
- Καταστροφή όλων των Οικονομικών δραστηριοτήτων. Με την τοξική αυτή μόλυνση δεν μπορεί να υπάρξει καμιά μορφή οικονομικής δραστηριότητας εκτός από τις εξορύξεις.
- Η μόλυνση και ρύπανση, θα έχει καταστροφικές συνέπειες στην υγεία των ανθρώπων που θα επηρεαστεί μέσω της μόλυνσης των νερών, της γης, του αέρα αλλά και μέσω της διατροφής.
- Η οικονομική καθίζηση τόσο της Χαλκιδικής αλλά και της Θεσσαλονίκης θα επέλθει με το γκρέμισμα του τουρισμού, το οποίο ποτέ δεν θα γυρίσει στην προηγούμενη κατάσταση, γιατί τίποτε δεν θα μπορέσει να αναστραφεί με την τοξική ρύπανση που κρατάει αιώνες.
- Χτύπημα στην ανεργία. Οι θέσεις εργασίας σύμφωνα με την Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) της εταιρίας, στον μέγιστο αριθμό τους, που θα είναι στην πλήρη ανάπτυξη των εργασιών τους… θα είναι 1300. Από την άλλη οι θέσεις εργασίας σε δραστηριότητες όπως ο τουρισμός, η γεωργία, η κτηνοτροφία, η μελισσοκομία, η αλιεία κ.α. είναι περίπου 35.000 και το καλοκαίρι -με τις εποχιακές στον τουρισμό- αυξάνουν τουλάχιστον στο διπλάσιο. Μάλιστα, ένας ενιαίος τουριστικός προορισμός για Θεσσαλονίκη, Βεργίνα, Πέλλα και Δίον μπορεί να μετατρέψει την περιοχή σε παγκόσμιο πνευματικό και τουριστικό κέντρο.
Η απάντηση λοιπόν στην ερώτηση «ποιο είναι το κοινωνικό και οικονομικό συμφέρον μας;», για κάποιους λίγους αλλά πεισματάρηδες… έχει επίκεντρο την πραγματική αειφόρα ανάπτυξη… και όχι η καλυμμένη με χρυσόσκονη καταστροφή.
Έχει την Φύση πάνω από τα κέρδη!
Έμμη Πανούση. Δημοσιογράφος – πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Καταναλωτών «ΒΙΟΖΩ».