του Joe Wildthing
Έχοντας οργανώσει καλά τη φθινοπωρινή μας στρατηγική από το προηγούμενο τεύχος του «ΕΞ» πιάνουμε το «καλό πράμμα» από κει που το είχαμε αφήσει τότε. Βέβαια, όπως πάντα, η πραμάτεια μας σπαρταράει. Ιδού οι νέες μας προτάσεις:
PROTO IDIOT – “Leisure Opportunity” (Slovenly): Το νέο project του Andrew Anderson (πρώην The Hipshakes) μας γυρίζει πίσω στην πρώτη post-punk περίοδο (εκπνοή των 70s, πρώτα χρόνια των 80s). Μουσικά κάπου ανάμεσα στη Νέα Υόρκη της περιόδου και το Manchester, στιχουργικά απολαυστικά αστείο, αισθητικά – ακόμη και στο εξώφυλλο – “d.i.y.”, για τους παλιότερους ακροατές συνιστά μια πολύ ευχάριστη έκπληξη καθώς επιχειρεί και πετυχαίνει 100% μια επιστροφή στην εποχή της εφηβείας τους, όταν όλα φαίνονταν ότι είναι πιθανόν να συμβούν στη ροκ σκηνή και μάλιστα με αφοπλιστικά απλοϊκό τρόπο. (Για τους νεώτερους μπορεί να είναι αποκάλυψη). Θυμίζει πάντως σε όλους ότι όσον έχει να κάνει με το rock’n’roll, το πράγμα μπορεί και οφείλει να είναι πολύ ευθύ: “I’m stupid, you’re stupid, let’s do it…”
HAND & LEG – “Hand & Leg” (Black Gladiator): Το Αθηναϊκό ντουέτο της Ηρώς (μπάσο, φωνή) και του Στέλιου (ντραμς, φωνή) κερδίζει εύκολα τις εντυπώσεις με το πρώτο του μεγάλης διάρκειας πόνημα. Παραμόρφωση στο «11», new wave ρυθμοί, art punk με μία δόση riot grrrl αισθητικής, καλά μελετημένη (;) – “Dave van Ronk” και “Lester Banks” – θεματολογία, θύσθυμη ατμόσφαιρα και μυστήρια απλότητα. Ο σουρρεαλιστικός αυτοματισμός πάντα άρεσε στο Good Stuff, οπότε λέμε να σας το προτείνουμε. Σοβαρά.
VARIOUS ARTISTS – “Tiddlywinks” (Mega Dodo): Τα παιδικά τραγουδάκια έχουν, μου φαίνεται, παλαιόθεν συνάφεια με την ψυχεδελική ποπ. Ή τουλάχιστον έτσι το έχω στο μυαλό μου. Στη νέα αυτή συλλογή, αντί συνεπώς να τύχουν της προσέγγγισης «στρουμφάκια», γίνονται acid folk/pop δημιουργίες με άποψη, από ανθρώπους που έχουν αποδείξει τις σχετικές τους ικανότητες, τους συνήθεις δηλαδή ύποπτους που κυκλοφορούν τις ηχογραφήσεις τους μέσα από την αγγλική Mega Dodo: Icarus Peel, Beautify Junkyards, Paisley Sky, Us and Them, Octopus Syng, The Luck of Eden Hall, Mordecai Smyth, Sky Picnic κ.ά. Το αποτέλεσμα βέβαια της όλης προσπάθειας δεν ακούγεται καθόλου παιδικό, αλλά πέραν του ότι η ιδέα είναι εξαιρετική, γίνεται και για καλό σκοπό, την ενίσχυση του ‘Save the Children’. Οπότε κρίνεται ως η καλύτερη μουσική πρόταση για τα heady Χριστούγεννα που έρχονται.
WINGFIELD REUTER SIRKIS – “Lighthouse” (MoonJune): Η παρέα Mark Wingfield (κιθάρα), Markus Reuter (touch κιθάρα) και Asaf Sirkis (ντραμς) ανακαλύπτει ακόμη ένα νέο γαλαξία στο παράλληλο μουσικό σύμπαν “King Crimson”. Με τις συγκεκριμένες ηχογραφήσεις να έχουν γίνει από τους τρεις στα πλαίσια των session για το άλμπουμ “The Stone House”, στο οποίο το σχήμα συμπλήρωνε ο μπασίστας Yaron Stavi, η συνάφεια με εκείνον το δίσκο είναι προφανής αλλά ωστόσο εδώ έχουμε πάλι ένα νέο θηρίο. Παρά το προαναφερθέν μουσικό «σύμπαν»-habitat οι μουσικοί μας δεν πολυενδιαφέρονται να παίξουν κάτι που να μοιάζει με κάτι άλλο. Απλά ταξιδεύουν προς το άγνωστο. Έχουν ένα πολύ βασικό σκελετό προσυμφωνημένο για την κάθε σύνθεση και απλά βασίζονται στην έμπνευση της στιγμής. Αλλά εδώ μιλάμε για πακτωλούς έμπνευσης. С’est fantastique!
Tο «καλό πράμμα» συνεχίζεται…