του Γιώργου Κοτροζίνη
Tο Σάββατο 25.11.2017 βρέθηκα στο KYTTAΡΟ για να δω τον απολαυστικό Τζιμάκο…
Με το μοναδικό του στυλ, που δεν αλλάζει στα βασικά του σημεία, μιας κι αν έχετε ακούσει ή έχετε δει κάποιο άλλο live στο παρελθόν, θα διαπιστώσετε πως ο τρόπος διεξαγωγής και έκφρασης παραμένει ίδιος, αλλά ο καλλιτέχνης καταφέρνει κάθε φορά να τον κάνει να φαίνεται τόσο «φρέσκος» και προσαρμοσμένος στα σημερινά δεδομένα, με όπλα το καυστικό χιούμορ και την ευφυΐα του καλλιτέχνη.
Η παράσταση τα διαθέτει όλα. «Καυτές» ατάκες, interactive στιγμές μιας και κατεβαίνει συχνά στα τραπέζια και «παίζει» με το κοινό, υπέροχα video που καυτηριάζουν επίκαιρες καταστάσεις, αλλά και video που παίζουν πάνω στα κομμάτια, δίνοντάς στους στίχους μια οπτική διάσταση.
Τα τραγούδια που έχει γράψει ο Τζίμης, είτε το 1982, είτε το 2013, είναι πάντα επίκαιρα και καυστικά και χτυπάνε φλέβα.
Οι στίχοι «τσακίζουν» κόκκαλα, είναι για ανοιχτόμυαλους, τις λέξεις τις αναφέρει έτσι όπως ακριβώς είναι, δεν περιστρέφεται γύρω από το τίποτα και είτε συμφωνείς, είτε όχι μαζί του, του αναγνωρίζεις ότι αυτά που σου «προσφέρει» δεν είναι μόνο βρισιές και επιφανειακά αστεία για να γελάσεις, αλλά και μπόλικη «τροφή» για να σκεφτείς.
Το ηχητικό κομμάτι της παράστασης είναι άψογο και αυτό. Τα παιδιά που απαρτίζουν την μπάντα είναι όλοι τους καταπληκτικοί, με αποτέλεσμα να παρακολουθούμε μια ατόφια rock συναυλία με σατυρικά στοιχεία.
Η φωνή του Πανούση είναι υπέροχη, λες και δεν έχει περάσει ο χρόνος από πάνω της και οι ερμηνείες του, όπως πάντα, είναι μοναδικές.
Όσοι δεν έχετε δει ακόμα Πανούση, σας το συνιστώ ανεπιφύλακτα. Απλά θα χρειαστεί να το αποφασίστε σύντομα μιας και οι παραστάσεις είναι μετρημένες…
STAY “EX”…!!!!