Ακούσαμε την τελευταία δουλειά των Queens Of The Stone Age, που ακούει στο όνομα “Villains” και είναι ένα εντελώς διαφορετικό album απ’ ό,τι μας έχει συνηθίσει το γκρουπ.
Με μια διαφορετική μουσική παραγωγή, μια πειραματική προσέγγιση μιας άλλης μουσικής διάστασης, τόσο ηχητικά, όσο και συνθετικά.
Ένα LP, στο οποίο από την αρχή καταλαβαίνεις τη διαφορετικότητά του, κάτι το οποίο μάλλον το κάνει το πιο «προσβάσιμο» album προς μεγαλύτερο κοινό, αλλά και το ποο «κεφάτο».
Νομίζω ότι είναι ο πρώτος δίσκος Queens, που δίνει προτεραιότητα στο “groove”, έχοντας πολλά ρετρό μουσικά στοιχεία, που δίνουν μια αίσθηση μοναδικότητας αυτού που ακούς. Στοιχεία Post Pop με δόσεις κατάθλιψης, να θυμίζουν Bowie, τυλιγμένα όλα μαζί κάτω από ένα πέπλο New Wave και Dance.
Νομίζω ότι όλη αυτή η ενδιαφέρουσα αλλαγή έχει να κάνει με τον αγγλικής καταγωγής pop παραγωγό Mark Ronson, που βρίσκεται πίσω από την τελευταία δουλειά των Queens.
Είναι η τελευταία δουλειά της μπάντας πιο «τακτοποιημένη»; Πιο «γυαλισμένη»; Πιο «χορευτική» ;
Η απάντηση στα παραπάνω ερωτήματα είναι ΝΑΙ, κάνοντας πιο «παράξενα» τα τραγούδια του “Villains”, αλλά συνάμα και πιο φιλόδοξα.
Η παραγωγή του Ronson με τις συνθέσεις του Homme ταίριαξαν την αισθητική και τα τεχνάσματα των 70΄s με τη σύγχρονη μουσική άνθηση, κι όλο αυτό αποτυπώνεται στο “Villains”.
Πιο έντονο και το Rock ‘n’ Roll στοιχείο, ενώ σε πολλά σημεία θυμίζουν Led Zeppelin της δεκαετίας που διανύουμε.
Όλα διαφορετικά από τους Queens κι όσοι δεν το έχετε ακούσει… Ακούστε το.
Κάνει τη διαφορά και θα το καταλάβετε!
Γιώργος Κοτροζίνης