του Ευθύμη Κουτσούκη (Mr EX)
Tην εν λόγω ημερομηνία… βομβαρδιστήκαμε από ΕΞαίσιες ζωντανές εμφανίσεις συγκροτημάτων, με αποτέλεσμα ο ΕΞαρχειώτης να «κλωνοποιηθεί», προκειμένου να καλύψει τα συναυλιακά δρώμενα.
Ο Mr EX and the EXcellent Crew έσπευσαν να παραστούν σε τρεις ξεχωριστές μουσικές βραδιές, με διαφορετική καλλιτεχνική κατεύθυνση –από την ευρύτερη βέβαια αγαπημένη μας σκήνη-, αλλά με τον κοινό παρονομαστή: “We got rock ‘n’ roll, it satisfies our soul…”
Σταθμός νούμερο ένα. «Αποδεχτήκαμε» την πρόσκληση των Accept, όπως προστάζει και το όνομά τους, για τι άλλο… μα φυσικά για pure heavy metal! Mία από τις πιο κλασικές και ιστορικές μπάντες, που διαχρονικά εκπροσωπεί επάξια τον «βαρύ» ήχο από τα τέλη της δεκαετίας του ‘60, παρακαλώ… Η συγκεκριμένη μουσική παρέα, εκ Γερμανίας ορμώμενη, ανέβηκε για περίπου δύο ώρες στη σκηνή του εδραιωμένου πλέον live «ναού», Gararin 205, για να κάνει αυτό που γνωρίζει πολύ καλά…. Να «παρτάρει» δηλαδή μεταλλικά! Το… ζέσταμα του ανυπόμονου κοινού ανέλαβαν οι πολύ καλά «δομημένοι» και σπιρτόζοι heavy/thrash Null’o’zero, καθώς και οι Fortress Under Siege, σε πιο progressive/heavy μονοπάτια. Το τι ακολούθησε, πέρασε στη συναυλιακή ιστορία της πρωτεύουσας ως μία από τις πιο εντυπωσιακές, καλοκουρδισμένες και επιβλητικές on stage εμπειρίες για τους οπαδούς του headbanging. Δεν περιμέναμε τίποτα λιγότερο από τους Accept και το τεράστιο εκτόπισμά τους στο χώρο του h/m. “Μetal Heart” never stops beating!!!
Eπί του Fuzz live music club, με το προοδευτικά βελτιωμένο αποτέλεσμα στον ήχο, κάτι που το καθιερώνει ακόμα περισσότερο ως live στέκι στη συνείδηση των επισκεπτών του, o κόσμος περίμενε από νωρίς να υποδεχθεί τους θρύλους του βρετανικού rock/punk, το group των The Stranglers. Οι Moan, σε pop και garage ρυθμούς, με ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσα φωνητική παρουσία, αλλά και γενικότερα εμφανώς αξιόλογη σκηνική υπόσταση, πραγματοποίησαν τον ιδανικό πρόλογο. Τη σκυτάλη πήραν τα μέλη της μπάντας, η οποία από τα μέσα περίπου της δεκαετίας του ’70 άρχισε να «χαρτογραφεί» τη δική της ΕΞέχουσα πορεία. Η σεμνή… τελετή, που διήρκησε πάνω-κάτω 1,5 ώρα περιελάμβανε πολλές από τις επιτυχίες, που συντρόφευσαν και μεγάλωσαν αρκετές γενεές. Ηλικιακά οι fans… κινούνταν, κατά κύριο λόγο, στα 30 έως 50 έτη, εάν και δεν έλειψαν νεώτερα… Stranglάκια. O frontman και ο μπασίστας, ο τελευταίος ειδικά κατά την ολιγόλεπτη διαδικασία του ηχητικού φιξαρίσματος, μάλλον έκλεψαν μουσικά και επικοινωνιακά την παράσταση. Η αρένα και ο εξώστης συνόδευαν, σε ήπιους μεν, «δεμένους» δε τόνους, τους απόλυτα ευχάριστους και μουσικά βιρτουόζους The Stranglers. Μόνο δυσαρεστημένους δε θα μπορούσε να αποκαλέσει κάποιος όσους παρευρέθηκαν εκεί, κρίνοντας από τη «λικνίζουσα» ανταπόκρισή τους και τη θετική διάθεσή τους.
Τελευταία στάση μας στο Death Disco, ένα live club, το οποίο επενδύει ΕΞελικτικά στο κτίσιμο του καλού ονόματός του, φιλοξενώντας δυνατά συγκροτήματα. Το βράδυ της 23ης του Μάη, το live… σανίδι κατέλαβαν οι Rusty Rock και Routes of Neptune, αποκομίζοντας αμφότεροι καλές εντυπώσεις και ευοίωνα σχόλια. Ωστόσο η νύχτα άνηκε, επάξια, στους Cemetery Dance, οι οποίοι ήταν και οι τιμώμενοι, ως main event. Η Street Metal/Hard Rock «συμμορία», η οποία αδιάκοπα κερδίζει νέους φανατικούς οπαδούς, συνεπήρε όσους βρίσκονταν στο… χορό που και νεκρούς «ανασταίνει»… -παρά το γεγονός ότι ο ήχος του χώρου θα μπορούσε να είναι σίγουρα καλύτερος-. Εν ολίγοις, οι Cemetery Dance επιβεβαίωσαν ξανά τις μεγάλες προσδοκίες μας για την μπάντα, που στο παρθενικό ευρωπαϊκό «ταξίδι» της, τον Σεπτέμβριο του 2014, επιλέχτηκε μεταξύ άλλων συγκροτημάτων, να μοιραστεί τη σκηνή με τους Blitzkrieg, στα πλαίσια της περιοδείας τους, Blitzkrieg’s European Tour: Back From Hell. Αδιαμφισβήτητα, και αυτό το μαγιάτικο Σάββατο, they “danced” us all!
Mετά και την παραπάνω ΕXciting μουσική «τριπλέτα», ο ΕΞαρχειώτης, εννοείται, αφήνεται και στα… κύματα του Rockwave Festival 2015, ενώ έπεται συνέχεια, γι’ αυτό, ως γνωστόν, amigos stay rock, stay heavy, stay “EX”… \m/ \m/!!!