Η Ειρήνη της Βεστφαλίας του 1648, αποτέλεσε τη βάση, όπου οικοδομήθηκε το σύγχρονο διεθνές πολιτικό σύστημα.
Πλέον, τα κράτη θεωρούνται εθνικά κυρίαρχα επί της επικράτειάς τους και παράλληλα, νομικά ισότιμα μεταξύ τους. Όμως, η σημερινή ελίτ, διαπίστωσε ότι αυτή η δομή, αποτελεί τροχοπέδη στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων της, καθιστώντας έτσι ως επιτακτική λύση, την ενεργοποίηση της πολιτικής της παγκοσμιοποίησης. Σταδιακά, αποσκοπεί στο να επιτύχει τον κατακερματισμό όλων των πυλώνων των εθνών – κρατών, γεγονός που θα οδηγήσει στον απόλυτο έλεγχό τους. Αρχικά, το Διεθνές κεφάλαιο, μέσω των χρηματοπιστωτικών του συστημάτων, δημιουργεί συνθήκες χρόνιας και ζοφερούς κοινωνικοοικονομικής κρίσης, στοχεύοντας στη φτωχοποίηση και στην εξαθλίωση της μεσαίας τάξης, σε σημείο που να μην έχει κανένα περιθώριο αντίδρασης και αντίστασης. Παράλληλα, ο βίαιος και καλά σχεδιασμένος εποικισμός των κρατών από μετανάστες, με την αμέριστη στήριξη των ΜΚΟ, δημιουργεί το γόνιμο έδαφος για την υποψία νέων εθνοτικών μειονοτήτων, οι οποίες αργότερα θα μπορούν να αποκτήσουν το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης και κατ’ επέκταση της απόσχισης τους, από το κράτος στο οποίο φιλοξενούνται. Σήμερα, υπολογίζεται ότι πάνω από 282 εθνοτικές ομάδες, μετακινούνται εντός των ευρωπαϊκών συνόρων, αναζητώντας μόνιμα εδάφη προς εγκατάσταση. Κύριος αρωγός της προσπάθειας του διαμελισμού των χωρών της γηραιάς ηπείρου, αποτελεί το Ευρωπαϊκό Κέντρο Μειονοτήτων, που ιδρύθηκε το 1996 στη Γερμανία. Στα πλαίσια των βασικών του αρχών, αξιώνει την προστασία των δικαιωμάτων των μειονοτήτων, καθώς και τη δυνατότητα τους στο να οργανώνουν εθνικά κινήματα και εν τέλει να διεκδικούν το δικό τους εθνικό κράτος, ακόμη και δια της βίας. Χαρακτηριστικά παραδείγματα Παγκόσμιου βεληνεκούς, αποτελούν οι ανεξάρτητες πλέον χώρες του Παναμά και του Κουβέιτ στις οποίες εισέβαλαν οι ΗΠΑ, προκειμένου να διασφαλίσουν τα συμφέροντα τους. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι όσο αφορά την Ελλάδα, αργά ή γρήγορα, θα προκύψουν τεχνηέντως ζητήματα απόσχισης μειονοτήτων στα Βόρεια σύνορα της, όπως της Αλβανικής, της Μακεδονικής και της Τουρκικής, όπως αυτές, έχουν είδη αναγνωριστεί από την Γερμανία.
K. X.