Στην ομάδα μας Αδέσποτα Εξάρχεια μία από τις βασικές προϋποθέσεις για να δώσουμε ένα γατάκι για υιοθεσία είναι να κάνει ο υποψήφιος γατογονιός περίφραξη στο μπαλκόνι του.
Το μπαλκόνι είναι ο νούμερο ένα κίνδυνος ώστε τα γατάκια να πέσουν, να χαθούν ή να σκοτωθούν. Μας την έχουν πει κιόλας, ότι είμαστε υπερβολικές, ότι θα ζώα δεν πρέπει να περιορίζονται και ότι πρέπει να κυκλοφορούν ελεύθερα πάνω στις κουπαστές και στα δίπλα μπαλκόνια γιατί αυτά ξέρουν, δεν πέφτουν λέει… Η απάντησή μας είναι ότι ένα γατάκι με μαθηματική ακρίβεια θα πέσει από το μπαλκόνι, το κακό μία φορά γίνεται και πάντα υπάρχει η πρώτη φορά που γίνεται κάτι… Επίσης δεν είναι ανάγκη την άγνοια και την ξεροκεφαλιά μας να την πληρώσει το ζώο με τη ζωή του. Γιατί αν κάνετε λάθος, θα το διαπιστώσετε κάποια στιγμή εννοείται… Άλλα το ζώο σας θα έχει πληρώσει ίσως με τη ζωή του…
Στην ομάδα μας συνιστούμε ειδική περίφραξη και επίσης έχουμε και άνθρωπο που τις φτιάχνει… Την έχω πει πολλές φορές αυτή την ιστορία, άλλα ας γραφτεί και μία φορά.. Όταν απέκτησα τον πρώτο μου γατούλη τον Ξανθούλη ακούγοντας μία φίλη μου που μου μιλούσε για την ελευθερία των ζώων και το ότι η στείρωση και ο περιορισμός είναι κακό πράγμα, τον είχα μέσα έξω… Φυσικά ο γατούλης μου αρρώστησε και μάλιστα με θανατηφόρα νόσο.. Και τότε κατάλαβα και εγώ πόσο ηλίθια ήμουνα… Έτσι φώναξα τον Κωνσταντίνο τον χρυσοχέρη τεχνίτη φίλο μου να μου φτιάξει το μπαλκόνι… Ώστε να έχω τις γατούλες μου όπως πρέπει… Βρήκα το σύρμα, το πήραμε και ξεκίνησε δουλειά… Με τις οδηγίες μου και την ικανότητα του Κωνσταντίνου έγινε μία πολύ ωραία δουλειά.. Το μπαλκόνι μου έκλεισε όλο και κανένα γατόνι μου από εδώ και πέρα δεν θα πήγαινε να συναντήσει το θάνατο… Βλέποντας επίσης το αποτέλεσμα του είπα ότι έχει να φτιάξει αμέτρητα ακόμη μπαλκόνια… Έτσι και έγινε…
Φίλες και φίλοι, γατογονείς και υποψήφιοι γατογονείς. Μη διστάζετε ούτε λεπτό να κλείσετε τα μπαλκόνια σας για την ασφάλεια των γατοπαιδιών σας. Είναι τόσο κρίμα… Εμείς όταν σώζουμε ένα γατάκι, το μαζεύουμε, μερικές φορές με δυσκολία να το πιάσουμε, το πηγαίνουμε γιατρό, του βρίσκουμε φιλοξενία, πληρώνουμε τα έξοδά του, πολλές φορές το φιλοξενούμε οι ίδιες, το αγαπάμε, το νοιαζόμαστε, το πονάμε… Ξοδεύουμε, χρόνο, κόπο και αγάπη γι αυτό.. Γι’ αυτό όταν το δίνουμε σε εσάς, δεν είναι δυνατό να ακούσουμε μία μέρα ότι το χάσατε, ότι σας έπεσε από το μπαλκόνι και ότι το χάσατε…. Και ξέρουμε ότι πονάτε και εσείς άλλα θα ήταν κάτι που θα μπορούσατε να αποφύγετε….
Όποια/ος λοιπόν δεν έχει φροντίσει για την ασφάλεια του γατοπαιδιού του ας επικοινωνήσει μαζί μου ή στην σελίδα της ομάδας μας Αδέσποτα Εξάρχεια ώστε αν βοηθήσουμε για να κάνει το σωστό… Να δώσει ασφάλεια και μακροζωία στον αγαπημένο του τετράποδο, χνουδωτό σύντροφο… Γιατί όταν υιοθετούμε πρέπει να το κάνουμε σωστά. Αλλιώς ας το αφήσουμε καλύτερα… Α… ξέχασα να σας πω… Ο Ξανθούλης μου ζει… Σώθηκε από το θάνατο… Ήταν από τα τυχερά πλάσματα.. Είναι 7 ετών πανευτυχής, υγιής και ασφαλής…
Βρέττα Εύη