του Ευθύμη Κουτσούκη (Mr EX)
Άνευ προλόγων και προοιμίων αυτή τη φορά, με τις ΕΞαιρετικές ευχές μου για τα βέλτιστα του χρόνου!
1) Είπαμε κι… ελαλήσαμε (προσωπικά και όλοι οι συντάκτες του “ΕΞ”, που παρευρεθήκαμε και γράψαμε τις σχετικές ανταποκρίσεις): Άρτια διοργάνωση, φιλικό περιβάλλον, με σεβασμό προς όσους τίμησαν το φεστιβάλ, τόσο τις προηγούμενες ημέρες, όσο και στο κλείσιμό του στις 30 Ιούνη.
2) Έρεβος “βασίλευε” την ώρα που κατέφθασα, προλαβαίνοντας μία από τις πιο πρόσφατες κομματάρες των ιστορικών thrashόπαιδων Anthrax, το “Ιn the End”. Με την εισαγωγή που μου θυμίζει πάντα Χριστούγεννα, τώρα καλοκαιρινό, υπό την ευχάριστη συνοδεία του συμμάχου Αιόλου, ο οποίος μας δρόσιζε σταθερά. Στο “Antisocial” ξύπνησαν εφηβικές αλητο-μνήμες, εύγε!
3) Περί SiXforNinE, Need, Breath After Coma, έσπευσαν και μου είπαν τα καλύτερα. Ιδανική, ΕΞελικτική εισαγωγή για το main menu της βραδιάς.
4) Επιβλητικό βίντεο-intro για τους headliners Disturbed. Πολύ καλή οπτικοακουστική αμερικανιά, με πλάνα από την μπάντα, τα tours τους όλα αυτά τα χρόνια, εντυπωσιακή συμμετοχή του κοινού σε αυτά, συγκινητικά στιγμιότυπα με fans σε αναπηρικά καροτσάκια, ενωτικό mood, “my brothers, my sisters, my blood”… Το έχουν με αυτά πέραν του Ατλαντικού. Στον τομέα του εντυπωσιασμού είχε τα δίκια του ο Κολόμβος…
5) Ξέρω, ξέρω… Παράπονα για τον ήχο, ειδικά στα πρώτα κομμάτια τους, με αφετηρία το “Are You Ready”. Μπουκωμένα έως σχεδόν ανύπαρκτα τα φωνητικά, το ντραμόμπασο να αντηχεί δυνατά, ωστόσο περίεργα, η δε αίσθηση του κόσμου αρκετά μουδιασμένη, σε αντίθεση με τη διάθεσή του και τη λαχτάρα του να συμμετάσχει ενεργά. Σταδιακά το πράγμα έστρωσε.
6) Οι Disturbed κέρδισαν γρήγορα τον κόσμο με επιτυχίες, όπως “Liberate”, “Voices”, “The Game”, “A Reason to Fight”, “Hold On to Memories” (αφιερωμένο σε φίλους μουσικούς, κι όχι μόνο, οι οποίοι έχουν φύγει από τη ζωή, παράλληλα με βίντεο-κολάζ), “Indestructible”……….
7) Διασκευοsection: “Land of Confusion”, το κοινό να τραγουδά ρυθμικά με το “woah” στις οθόνες. “The Sound of Silence”, η εμπορικότατή τους επιτυχία, που ανέδειξε επάξια τις δυνατότητες του David Draiman, καθώς και το συναίσθημα που προκαλεί το εν λόγω τραγούδι.
8) Η μασκότ τους, “The Guy”, πραγματοποίησε έξυπνες εμφανίσεις στα video walls. Πιασάρικο συστατικό, δεκαετίες τώρα, για πολλά, μεγάλα, καθιερωμένα συγκροτήματα. Εφόσον ανέφερα τα video walls, το κεντρικό, πάνω από τo stage, έκανε τα… νερά του για λίγο, οι τεχνικοί το μπάλωσαν άμεσα.
9) Λόγος ανθρωπιστικού περιεχομένου από τον frontman, όσον αφορά στη διαφορετικότητα, στο ρατσισμό… “Υοu ‘re not alone” εκ στόματός του και χιλιάδες οπαδών να χειροκροτούν. Η ίδια μαζική αντίδραση, με τα κινητά “αναμμένα”, κατά παραγγελία του, στο άκουσμα του “Τhe Light”.
10) Επίλογος με “Down With the Sickness” και τα… ρέστα του head banging να μεταδίδουν το δυναμισμό του κατά κύματα μακριά από τη σκηνή!
Εις το επανιδείν! ΕΞόχως σύντομα… Επί των μουσικών αρένων!
Stay EXcited, stay EXcellent, stay EX…!
\m/ \m/
