Η μητέρα μου, 86 ετών, με αρχόμενη άνοια είναι από την Κάρπαθο. Μεγάλωσε στην Αθήνα, έχει επισκεφθεί το νησί μόνο 2 φορές από το 1939 που το άφησε και ουδέποτε έγραψε μαντινάδες (ποίημα που αποτελείται από δυο στίχους, που συνήθως είναι δεκαπεντασύλλαβοι σε ομοιοκαταληξία ή και τέσσερα ημιστίχια τα οποία δεν ομοιοκαταληκτούν). Πριν 5 χρόνια όμως, στα 90ά γενέθλια του αδελφού της ήρθε… έμπνευση και για πρώτη φορά στη ζωή της εξέφρασε τα συναισθήματά της με ποιητική μαεστρία που μας εξέπληξε… Οι μαντινάδες εστάλησαν μέσω… FB στην Αμερική, όπου ο θείος ζεί ως μετανάστης από το 1945 παρατώντας σπουδές στο ΕΜΠ, για να βοηθήσει τη χήρα μητέρα και τις 4 αδελφές του…Η Κάρπαθος είναι ένα νησί, όπου περισσεύει η λύπη και το πένθος, γιατί η ξενιτειά και ο νόστος έχουν χαράξει ανεξίτηλα και διαγενεαλογικά όλους εμάς που καταγόμαστε από εκεί… Οι μαντινάδες είναι η χαραμάδα απ’ όπου αναδύεται η καλά κρυμμένη, σχεδόν ποινικοποιημένη, ευαισθησία… Αυτά περί Καρπάθου… Ακολουθεί το ποίημα της μητέρας… (Aύρα Παπαθανασίου)
Προς τον μοναδικό και αγαπημένο μου αδελφό Θεοχάρη:
Σήμερα τα γενέθλια είναι του αδελφού μου
και σκέπτομαι τι θα κατέβει άραγε από το νου μου.
Θέλω να γράψω τις ευχές μόνο με μαντινάδες
μάλλον εζήλεψ’ από σε που έγραφες χιλιάδες.
Δεν το γνωρίζω βέβαια αν θα τα καταφέρω
πως θα σκαρώσω την αρχή,το τέλος τους δεν ξέρω.
Δε θα σου γράψω εγώ ευχές απ’ τις συνηθισμένες
θέλω να είναι αληθινές κι απ’ την καρδιά βγαλμένες.
Μιαν ευχή από καρδιάς θα στείλω εγώ σε σένα
κακό όσο θα είσαι στη ζωή να μην ιδείς κανένα.
Θα ευχηθώ και στα εκατό να’σαι καλά να φτάσεις
κι αν το θελήσει ο Θεός δισέγγονα να πιάσεις.
Ετούτες ήταν οι ευχές για τα γενέθλιά σου
και τώρα θέλω να σου πω για τ’ άπειρα καλά σου.
Εγώ όταν γεννήθηκα μου ήτανε γραμμένο
από πολύ μικρό παιδί να μείνω ορφανεμένο.
Μα ο Θεός με έστειλε Χριστούγεννα ημέρα
και μάλιστα μου δώρισε εσένα για πατέρα
Εσύ με επροστάτευες σαν ήμουνα παιδούλα
εσύ με καλοπάντρεψες με τα καλά μου ούλα
Εσύ εθυσιάστηκες για να μας βοηθήσεις
και τον καλό πατέρα μας να αντικαταστήσεις.
Εκατομμύρια ευχαριστώ σου στέλνει η καρδιά μου
κι αγάπη έχεις περισσή κι από τα δυο παιδιά μου.
Όση ευγνωμοσύνη και ευχές χωράει η μαντινάδα
εμείς σου στέλνουμε αδελφέ απ’τη μικρή Ελλάδα.
Αγάπη και πολλά φιλιά στην οικογένειά σου
και στους καλούς μας συγγενείς που βρίσκονται κοντά σου.
Θέλω με επιείκεια να με βαθμολογήσεις
και τα πολλά τα λάθη μου να μου τα συγχωρήσεις.
Χριστίνα Κομνηνάκη-Παπαθανασίου