O Ασπρόπυργος ανέδειξε το πρόβλημα, η κοινωνία πρέπει να επιβάλλει τη λύση
(με αφορμή την πυρκαγιά στο ΚΔΑΥ Ασπροπύργου, της «Γενικής Ανακύκλωσης»)
Η πυρκαγιά στο ΚΔΑΥ Ασπροπύργου έσβησε έχοντας διασπείρει τεράστιες ποσότητες ρύπων, αδιανόητα τοξικών για την υγεία και το περιβάλλον.
Τώρα είναι κρίσιμο να βγουν συμπεράσματα και να αναληφθούν ευθύνες. Το υποτιθέμενο «εργοστάσιο ανακύκλωσης» στον Ασπρόπυργο δεν είναι μοναδική περίπτωση. Στην πραγματικότητα είναι αντιπροσωπευτικό δείγμα της παθογένειας του υφιστάμενου συστήματος διαχείρισης στερεών αποβλήτων, που τα τελευταία χρόνια απέκτησε τεράστια διάσταση μέσα από επιλογές εξυπηρέτησης μεγάλων ιδιωτικών συμφερόντων. Το μοντέλο που υπηρετείται, μέχρι σήμερα, στη χώρα μας βασίζεται στη συλλογή των σκουπιδιών σε σύμμεικτη μορφή και στα ελάχιστα ποσοστά ανακύκλωσης. Το κύριο σύστημα ανακύκλωσης είναι οι μπλε κάδοι, που υποδέχονται ανακατεμένα ανακυκλώσιμα υλικά συσκευασίας, τα οποία στη συνέχεια οδηγούνται σε κέντρα διαλογής (ΚΔΑΥ), όπως αυτό στον Ασπρόπυργο. Επειδή, όμως, αυτός ο τρόπος συλλογής-ανακύκλωσης έχει μεγάλο περιθώριο σφάλματος, παραπάνω από το μισό του περιεχομένου των μπλε κάδων θεωρείται άχρηστο και οδηγείται στο ΧΥΤΑ Φυλής, ως υπόλειμμα της διαδικασίας. Με το αντίτιμο της διάθεσης, περίπου 50 ευρώ/τόνο, να επιβαρύνει τους δήμους και τους δημότες. Όλο το κύκλωμα της ανακύκλωσης, στην πράξη, είναι ιδιωτικοποιημένο. Το βασικό σύστημα «εναλλακτικής» διαχείρισης (ΣΕΔ) συσκευασιών είναι αυτό της ΕΕΑΑ Α.Ε., μιας εταιρείας που έχουν συστήσει οι ίδιοι οι μεγαλο-παραγωγοί αποβλήτων συσκευασιών, με τη μειοψηφική παρουσία της κεντρικής ένωσης δήμων Ελλάδας (ΚΕΔΕ), που ωστόσο, δεν την απαλλάσσει από τις τεράστιες ευθύνες για όσα ανομολόγητα συμβαίνουν. Στο καθαρά διαχειριστικό μέρος του, το σύστημα του μπλε κάδου, ένα παρωχημένο σύστημα που «φρενάρει» την προδιαλογή ξεχωριστών υλικών, έχει στο επίκεντρό του τα ΚΔΑΥ. Ένα μέρος τους ανήκει στην ΕΕΑΑ ΑΕ και το διαχειρίζονται ιδιώτες υπεργολάβοι της και το μεγαλύτερο μέρος τους είναι, επίσης, ιδιωτικές επιχειρήσεις, που σήμερα μπορεί να υπάρχουν και αύριο όχι (όπως το ΚΔΑΥ του Ασπροπύργου, που είχε ουσιαστικά κλείσει προτού καεί). Ως τέτοιες αναλαμβάνουν να διαχειριστούν και άλλες κατηγορίες στερεών αποβλήτων. Η αδιαφανής λειτουργία τέτοιων εγκαταστάσεων τους επιτρέπει να υποδέχονται κάθε είδους απόβλητα, βιομηχανικά ή αστικά από διάφορες περιοχές της χώρας, να τα βαφτίζουν «υπόλειμμα ανακύκλωσης» και στη συνέχεια να τα διαθέτουν παράνομα στον ΧΥΤΑ της Φυλής. Χρεώνοντάς τα, από πάνω, στους δημότες της Αττικής. Δεν αρκούν οι πυροσβεστικές -κυριολεκτικά και μεταφορικά- παρεμβάσεις. Γιατί το πρόβλημα είναι βαθύ και οι λύσεις πρέπει να είναι δραστικές και άμεσες. Να επισημάνουμε, τέλος, τον κίνδυνο να εγκαταλειφθεί στην τύχη της η κατεστραμμένη εγκατάσταση του ΚΔΑΥ του Ασπροπύργου και τα μισοκαμένα επικίνδυνα υλικά που περιέχει.
Πρωτοβουλία συνεννόησης για τη διαχείριση των απορριμμάτων (ΠΡΩΣΥΝΑΤ)
Η ΒΙΟΖΩ συμμετέχει στο δίκτυο της ΠΡΩΣΥΝΑΤ
Έμμη Πανούση, δημοσιογράφος – γεν. γραμματέας της Πανελλήνιας Ένωσης Καταναλωτών ΒΙΟΖΩ.