[Η τέταρτη σελίδα του φύλλου Φεβρουαρίου / Μαρτίου 2020 «Εξαρχειώτης»: Εξαρχειώτης – Φεβρουάριος / Μάρτιος 2020]
Βιογραφικό σημείωμα
Ακτιβίστρια, σπηλαιολόγος, ποιήτρια, πρόεδρος του συλλόγου «Σιμωνίδης ο Κείος»…
Καταγωγή από Μικρά Ασία, μανά από την Ανατολική Ρωμυλία, πατέρας Γερμανός. Ζει και εργάζεται στο Βερολίνο, μεταφράστρια στο αριστερό κόμμα, δεξί χέρι της Σάρα Βάγκενκνεχτ, μακρινή συγγενής του Σταμάτη Κραουνάκη.
Έχει εκδώσει 19 ποιητικές συλλογές. Ασχολείται με τη διάσωση των σαλιγκαριών και με το… επίγραμμα, ενώ θέλει να σώσει την ανθρωπότητα.
Νικόλ σε καραντίνα…
Εκεί που ετοιμαζόμανε να πα να κάμω λίφτι
Ήρθε ο κορονοϊός και μ’ έκλεισε στο σπίτι
Είχα με δυο γκόμενους αραντεβού στη στέγη
Να δούμε τα πολύ προχώ το ηθικό ν’ ανέβει
Βαρέσαν τα τηλέφωνα, ακυρώθηκαν όλα
Και είπε το υποσυνείδητο, στο σπίτι χοντροκώλα
Τα είδα όλα η καψερή τα βίντεο, τον Κούλη
Τον κύριο Τσιόδρα ναν καλά που μοιάζει του Ντινούλη
Του Ηλιόπουλου καλέ ίδιο ταμάμ στυλάκι
Μιλάει για την λαίλαπα σαν να ‘ναι παιχνιδάκι
Πολύ τον εσυμπάθησα αυτόν τον κυριούλη
Επίσης και τον Χαρδαλιά κι αυτός βαράει νταούλι
Τα λέει στεγνά κι απόλυτα και λόγο δε σηκώνει
Χριστούλη μου τι πάθαμε τι ‘ναι αυτό τ’ αφιόνι
Πλακώσανε τα βίντεα, οι πλάκες τα γελάκια
Γιατί ο φόβος σκάτωσε πάρα πολλά βρακάκια
Πλακώσαν και σενάρια, θερίζεται η πλάση
Που πάτε ορέ ζαγάρια, όλοι τα ‘χετε κλάσει;
Μέσα μωρή μαζεύτε τες στο σπίτι πουτανάρες
Να μάθετε να φέρεστε αναίσθητες μουλάρες
Τη φύση εκβιάσατε με τα πειράματά σας
Φορτώσατε κωλόχαρτα, γαμώ την αγορά σας
Θυμάστε που λυσσάγατε στις αγορές να βγούμε
Και τώρα μαναράκια μου όλοι μας θα τον πιούμε
Η Άφρικα αλώβητη εκεί λέει δεν πάει
Αφού πολύ το σκέφτομαι να πάω στο Ντουμπάι
Που έχω εκεί ένα γνωστό που ράβει κελεμπίες
Θα πάω σ’ αυτόνε να ραφτώ, καθίκια εγκληματίες
Μιλάν για εξωγήινους, μιλάνε για βαμπίρια
Οι άνθρωποι τι θα κάνουνε, που ζούνε στα τσαντίρια;
Καινούρια λέξη η δομή, μαντρώνουν προσφυγάκια
Ανάθεμα την παρακμή και τα μεγάλα τζάκια
Ψώνισα αντισηπτικά, ντεπόν και μαντηλάκια
Μάσκες, γαντάκια, πλαστικά, πατσές και ποδαράκια
Βγήκα και χειροκρότησα κι εγώ απ’ τα μπαλκόνια
Ιατρικό προσωπικό και τα χαμένα χρόνια
Επήγα και εσήκωσα όλον το Σκλαβενιτή
Μ’ έναν σοφέρ πολύ εξπέρ, μου τα ‘στειλαν στο σπίτι
Που αν δεν ήταν ο ιός, θα του ‘ψηνα μπριτζόλες
Τώρα τον επασάλειψα κι αυτόν με τις ντετόλες
Τον πλήρωσα κι αντίο σας κόσμε φριχτέ και ψεύτη
Μωρή κουφάλα κομισιόν, κονσομασιόν του κλέφτη
Κλεισμένη στο σπιτάκι μου, μόνη βάζω τηγάνι
Λέγοντας μες στα νεύρα μου, το κλασσικό το σύνθημα…
Φονιάδες των λαών Αμερικάνοι
—
Στο Μαξίμου, στο Μαξίμου χάρισα τη σύνταξή μου
Τα νερά και τη ΔΕΗ μου και τη δόλια ύπαρξή μου
Μάξιμέ μου και Μαξίμα, όλο χάνω το… νοξζίμα
Νικόλ Καταραμπεζάνη Νόιμαν / Στιχοπλόκα συμβολαιογράφος, ακτιβίστρια
Σκίτσα: Σπύρος Δερβενιώτης
-Αποκλειστικά στον Εξαρχειώτη-