του Joe Wildthing
Good stuff… σε μετακαλοκαιρινή φάση.
Και δε μιλάμε για όποιο κι όποιο καλοκαίρι, αλλά για το περίφημο καλοκαίρι του 2015… (Θα το θυμόμαστε για καιρό…). Ευτυχώς να λέμε που υπάρχει κι η μουσική. Αλλά και η μουσική στις μέρες μας έχει γίνει δύσκολα προσβάσιμη εξαιτίας της γενικής κατάστασης, στην οποία έχουμε όλοι περιέλθει. Για την ακρίβεια της κατάστασης στην οποία μας έχουν χώσει, χωρίς να μας ρωτήσουν (ή κι αν μας ρώτησαν, χωρίς να λάβουν υπόψη τους τι θέλαμε). Αλλά ασχέτως των παραπάνω εμείς θα το παλέψουμε. Χούγια δεκαετιών δεν ξεχνιούνται έτσι απλά. Μείναμε λοιπόν κι αυτό το καλοκαίρι δραστήριοι και ιδού κάποια αποτελέσματα από τις αναζητήσεις μας:
Ben Folds: So There (New West Records)
Ο Ben Folds έχει προχωρήσει πολύ από τότε που μας σέρβιρε κολλεγιακό piano rock / power pop από τα μέσα των 90s. Ο νέος του δίσκος είναι μια μοναδική art rock επίδειξη έντεχνης τραγουδοποιΐας, ‘third stream’ σύνθεσης κι ενορχήστρωσης. Μαζί με τους yMusic, ένα πρωτότυπο σεξτέτο εγχόρδων και πνευστών, που έχει στο ενεργητικό του ενδιαφέρουσες συνεργασίες με μουσικούς του pop/rock κόσμου, παρουσιάζει εδώ μια εξαιρετική συλλογή τραγουδιών ροκ δωματίου (chamber rock), καθώς και το πρώτο του κονσέρτο για πιάνο και ορχήστρα με τη Συμφωνική του Nashville. Μην γκρινιάζετε ότι σας βάζω ν’ ακούσετε κουλά πράγματα. Είναι καιρός να διευρύνετε τους αισθητικούς σας ορίζοντες. Kαι το “So There” είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία.
Us and Them: Summer Green and Autumn Brown (Mega Dodo Records)
Το Σουηδικό ψυχεδελοφόλκ ντουέτο μας είχε στο παρελθόν συστηθεί μέσα από κυκλοφορίες στις 45 στροφές, κυρίως με τη μεσολάβηση της βρετανικής Fruits de Mer Records. Τώρα ήρθε η ώρα για τον πρώτο τους ολοκληρωμένο δίσκο και εκπληρώνουν καλά τις υποσχέσεις που οι προηγούμενες κυκλοφορίες τους έδιναν. H υπερβολική μας έκθεση (διάρκειας LP) στις συνήθεις ονειροπολήσεις τους σε ηλιόλουστα λειβάδια με μεγάλα λουλούδια, αλλά και μυστήρια δάση του βορρά δεν μας προβλημάτισε καθόλου. Το αντίθετο μάλιστα. Οι άνθρωποι αυτοί έχουν κάνει fast-forward όλα όσα συνέβησαν στη μουσική σκηνή από το 1970 μέχρι σήμερα και βρίσκονται σε ένα παράλληλο σύμπαν, όπου οι hippies καλλιεργούν ηλιανθούς μέσα από computer-aided αυτοματισμούς.
Monster Magnet: Cobras and Fire (The “Mastermind” Redux) (Napalm Records)
Συνέχεια στο ‘revisiting’ προηγούμενων κυκλοφορίων του συγκροτήματος από τον Mr. Wyndorf. Μετά το περσινό “Milking the Stars”, όπου ανασκολόπιζε το “Last Patrol” με αρκετά αξιόλογα αποτελέσματα, τώρα ήρθε η σειρά του προηγηθέντος “Mastermind”. Αφού δεν το ερωτευτήκαμε ακριβώς την πρώτη φορά, τώρα το ξαναηχογραφεί αλλιώς μαζί με τον συμπαραγωγό του Phil Caivano. Το αποτέλεσμα είναι πολύ αποφασιστικότερα ‘space-punk’, σε σχέση με την πρώτη φορά, με αποτέλεσμα να καταφέρνει να μας ξαναρίξει… Δεν παραπονιόμαστε που δεν στρώνεται να γράψει καινούργιο υλικό, αφού «στρώνει» αυτά τα οποία δεν μας μάγεψαν στον πρώτο γύρο. Εδώ παίρνει το “Ball of Confusion” των Temptations από το 1969 και το κάνει ν’ ακούγεται σαν Hawkwind της περιόδου 1971-1975! Τέτοια πράγματα δηλαδή…
Widowspeak: All Yours (Captured Tracks)
Στο τρίτο του άλμπουμ το νεοϋορκέζικο ντουέτο (πλέον) των Molly Hamilton και Robert Earl Thomas εχεί αφήσει παράμερα τις αναζητήσεις ηχοχρωμάτων από την παλέτα της Americana κι επικεντρώνει στη σύνθεση τραγουδιών, με αποτέλεσμα έναν πιο ανάλαφρο, ευχάριστο και απρόσμενα ικανοποιητικό δίσκο -όχι τίποτα από αυτά που αλλάζουν τη ζωή σου, αλλά τουλάχιστον μια συλλογή που ξανακούς και ξανακούς χωρίς δεύτερη σκέψη-. Όσοι πιστεύουν ότι κάτι τέτοιο ισοδυναμεί με «καλλιτεχνική οπισθοδρόμηση», μάλλον δεν έχουν μέχρι στιγμής αντιληφθεί τη λειτουργία και την ποιότητα της καλής (ποπ;) τραγουδοποιΐας και βασανίζονται αέναα με το «εποικοδόμημα», προσπερνώντας σταθερά τη βάση.
Αυτά τα ολίγα για την ώρα. Ανανεώνουμε το ραντεβού για το επόμενο τεύχος.