του Joe Wildthing
Φθινοπωρινών -όχι ως προς τη διάθεση- δισκογραφικών προτάσεων συνέχεια…
Η πλήρης αδιαφορία μας για όσα άλλα διαδραματίζονται αυτή τη στιγμή γύρω μας, μας στρέφει ακόμη μια φορά στο rock’n’roll για έμπνευση. Βλέπετε, όσο και να χτυπιόνται κάτω οι μεν και οι δε(ν) -και οι εντός και οι εκτός-, για να προωθήσει ο καθείς την ατζέντα του όπως νομίζει, η πραγματικότητα τους έχει όλους ξεπεράσει τόσο πολύ, που έχει θέσει ιστορικούς (όσο κι αν αυτό ακούγεται υπερβολικά βαρύγδουπο) μηχανισμούς σε ανεπίστρεπτη πορεία. Άλλωστε όλοι, μας έχουν πείσει πέραν πάσης αμφιβολίας για το πόσο κοντόφθαλμοι μπορεί να είναι. Πρόβλημά τους. Το rock’n’roll μας εμείς. Υπενθυμίζω 60 χρόνια φέτος από το “Rock around the Clock” (1955) ή 70 από τις πρώτες ηχογραφήσεις μαύρου rock’n’roll / jumb rhythm’n’blues (1945)…Kι έπεται συνέχεια…
Yo La Tengo: Stuff like That There (Matador Records)
Ο Ira Kaplan και η συμβία του Georgia (Hubley) στο στοιχείο τους: Διασκευές. Μαζί πάντα με τον James McNew στο μπάσο και αυτή τη φορά και τον Dave Schramm στην κιθάρα (θυμάστε τους Schramms;). Γνώριμη παρέα, γνώριμες μουσικές και γνώριμη ατμόσφαιρα. Αλλά όπως πάντα εξαιρετικοί φίλοι, γιατί μας αφήνουν να συμμετέχουμε ακόμη μια φορά στην κοινή τους μουσική μυσταγωγία, που είναι ώριμη, γλυκειά και κατασταλαγμένη. Άκοπη απόλαυση. Κάτι σαν τους Velvet στο Max’s Kansas City. Οι διασκευές, όπως πάντα, αναφέρονται σε ψαγμένες επιλογές, αλλά δεν παραλείπουν να θυμηθούν και δικά τους παλιότερα κομμάτια, αλλά και να προσθέσουν και δύο νέα. Εμπειρία…
Van Buren Wheels: Van Buren Wheels (Slovenly Records, EP / mini LP)
Κάτι λιγότερο ώριμο για τη συνέχεια. Οι Van Buren Wheels ήταν ένα από τα άγνωστα punk συγκροτήματα των 90s, που φρόντισε να μας γνωρίσει η Slovenly, παίρνοντας τις εικοσάχρονες κασέτες του Jamie Paul Lamb και μετατρέποντάς τες στη διπλή συλλογή “We’re Loud: 90s Cassette Punk Unknowns”. Είναι η γνωστή από τα 80s άσκηση «ψάχνοντας στα σκουπίδια για διαμάντια». Μέσα στ’ άλλα, από το συγκεκριμένο πόνημα προέκυψε και ο garage punk αδάμας που αποκαλείται: Van Buren Wheels. Η συνέχεια είναι η κυκλοφορία για πρώτη φορά των ηχογραφήσεών τους σε δίσκο. Έξι μόνο κομμάτια, ηχογραφημένα όχι επαγγελματικά, αλλά η αδρεναλίνη και η επέλαση της farfisa μπορούν να αφήσουν αδιάφορους μόνον τους νεκρούς (ή περίπου νεκρούς). Συνίσταται.
Cuntz: Force the Zone (Homeless Records)
Το τρίτο LP των αυστραλών punks από τη Μελβούρνη κυκλοφορεί από τη Homeless και έτσι θεωρητικά έχουν καλύτερη πιθανότητα να γίνουν γνωστοί εκτός της γης “down under”, αν και με τέτοιο ονοματάκι -που αγνοεί και βάναυσα προσβάλει τους κανόνας του savoir vivre (μα το Ζαμπούνη)- είναι κομματάκι δύσκολο. Κάπου μάλιστα πήρε το μάτι μου, ότι τους ακύρωσαν πρόσφατα συναυλία στην Αμερική λόγω ονόματος… Όπως και να ’χει, τα καμάρια αυτά προσφέρουν με το νέο τους πόνημα δώδεκα vintage punk και vintage hardcore τραγούδια κατά κανόνα διάρκειας ενός έως δύο λεπτών -υπάρχουν και πεντάλεπτα έπη πάντως-, που συγκινούν γιατί ακούγονται πραγματικά από άλλη εποχή, για να μην πω από ένα παράλληλο σύμπαν με βάση τα σημερινά δεδομένα. Υποστηρίξτε.
Freedom Hawk: Into Your Mind (Small Stone Records)
Οι εκ Virginia ορμώμενοι heavy rockers στο φετινό τέταρτο πόνημά τους εμφανίζουν προφανή πρόοδο. (Δεν ξέρω αν γίνεται αντιληπτό πόσο σπάνια μπορεί κανείς σήμερα να ακούσει κάτι τέτοιο για συγκρότημα του είδους, ιδιαίτερα μάλιστα από κάποιον που άκουγε τέτοια μουσική και πριν τέσσερεις δεκαετίες, οπότε έχει γίνει αντικειμενικά με τα χρόνια «δύσπιστος» και δεν πείθεται και πολύ εύκολα). Η γενιά που μεγάλωσε ακούγοντας Fu Manchu και τα τοιαύτα, μελετά εδώ και χρόνια τας γραφάς και ενιότε εμφανίζεται και κάποιο σχήμα που δείχνει ότι τις καταλαβαίνει κιόλας. Οι Freedom Hawk ανήκουν -νομίζω πια το αποδεικνύουν χωρίς αμφιβολία- σε αυτήν την ελίτ σπουδαστών του hard rock και το “Into Your Mind” ακούγεται κατ’ επανάληψη με ευχαρίστηση, χωρίς να προβληματίζει ιδιαίτερα ότι ο τραγουδιστής / κιθαρίστας τους T.R. Morton ακούγεται ίδιος με τον Ozzy στα νιάτα του. Τουναντίον.
Keep rockin’. Τα λέμε πάλι σ’ ένα μήνα.