Είναι ιδιαίτερα δύσκολο να γίνει συνείδηση στην ελληνική κοινωνία ότι οικογένεια δεν είναι μόνο μία γυναίκα και ένας άντρας με το ή τα παιδιά τους.
Υπάρχουν πολλών ειδών οικογένειες, που περιλαμβάνουν ως γονείς άτομα του ιδίου φύλου και ανθρώπους που έχουν ως οικογένεια τα ζωάκια τους. Αυτό φάνηκε περίτρανα με τους Σύριους πρόσφυγες που φεύγοντας από την πατρίδα τους, πραγματοποιώντας αυτό το αβέβαιο και επικίνδυνο ταξίδι, πήραν μαζί τα μέλη της οικογένειάς τους, δηλαδή τους σκύλους και τις γάτες τους. Όταν τους ρώτησαν γιατί, απάντησαν ακριβώς αυτό. Ότι είναι μέλη της οικογένειάς τους και δεν υπήρχε περίπτωση να τα αφήσουν. Προσωπικά αυτούς τους ανθρώπους, χωρίς να τους γνωρίζω, τους θεωρώ πολιτισμένους. Έτσι, δεν μου αρέσει καθόλου και η λέξη «αφεντικό» για τον προσδιορισμό της ιδιοκτήτριας ή του ιδιοκτήτη σκύλου ή γάτας ή οποιουδήποτε άλλου κατοικίδιου. Δεν είμαι το αφεντικό καμίας γάτας μου. Είμαι η γατομαμά τους ή απλά η μαμά τους. Ειδικά με της γάτες ο όρος «αφεντικό» είναι εντελώς άστοχος… Από τη στιγμή που τις υιοθέτησα, τις αντιμετωπίζω ισότιμα ως έμψυχα πλάσματα με ανάγκες και επιθυμίες, αναγνωρίζοντας τον ξεχωριστό χαρακτήρα της καθεμίας. Όταν κάποιος γονιός κάνει τα πάντα για τα παιδιά του, στερούμενος πράγματα, τον λένε καλό γονιό. Όταν κάνεις τα πάντα για την ευζωία και την μακροζωία των ζώων, μπορεί να σε πούνε και τρελή.
Έναν τέτοιο ωραίο «τρελό» γνώρισα πρόσφατα, κάτοικο των Εξαρχείων, ο οποίος με τη στάση του και την αγάπη του απέναντι στα ζώα κέρδισε την εκτίμηση και τον θαυμασμό μου. Πολλές και πολλοί ίσως τον γνωρίζετε πολύ περισσότερο από εμένα. Πρόκειται για τον Θανάση. Έναν ασπρομάλλη συνταξιούχο με μια νεανικότητα στο βλέμμα και στην καρδιά. Ο Θανάσης ζει σε ένα σπίτι χωρίς ρεύμα εδώ και τρία χρόνια με τα γατοπαιδιά του και τα αδεσποτάκια -σκύλους και γάτες-, που ταΐζει και φροντίζει έξω από το σπίτι του. Όσα χρήματα έχει τα διαθέτει σε αυτά τα αδύναμα πλάσματα, τα οποία και υπεραγαπά. Κούραση δεν γνωρίζει ο Θανάσης.
Αυτός ο άνθρωπος, όπως και άλλοι, υποκαθιστά την πολιτεία και μάλιστα με το πενιχρό του εισόδημα. Γιατί δεν μπορεί να κάνει αλλιώς, γιατί τον παρακινεί η αγάπη για τις όμορφες αυτές ψυχές, που περιμένουν από αυτόν μαζί με το φαγητό τους, την αγάπη και την τρυφερότητα. Ο Θανάσης έχει πολλά παιδιά να αναθρέψει. Πρόσφατα μια γατούλα αδέσποτη του γέννησε 4 πανέμορφα γατάκια. Δύσκολα βρήκε σπιτάκι για τα δύο. Του μείνανε άλλα δύο. Η αγωνία του είναι τι θα απογίνουν. Όποιος ή όποια διαβάζει αυτό το άρθρο, ας τον βοηθήσει να βρει ένα σπιτάκι για τις δύο ψυχούλες, γιατί θα μείνουν στο δρόμο. Ας πάει στο φιλοζωικό κατάστημα του Γιάννη στην Τοσίτσα κι ας ζητήσει να έρθει σε επαφή με τον Θανάση. Δεχόμαστε, εννοείται, μόνο υπεύθυνους γατογονείς, γι’ αυτό σπεύσατε. Εύχομαι να είναι πάντα καλά ο Θανάσης. Γερός και δυνατός, διότι η ψυχή του είναι μεγάλη και τόσες όμορφες ψυχές εξαρτώνται από αυτόν.
Εύη Βρέττα