Τα χρήματα που διοχετεύονται στην αγορά, προέρχονται από την ΕΚΤ, έναντι εγγυήσεων, όπως είναι τα κρατικά ομόλογα και οι καταθέσεις των πολιτών.
Σε περίπτωση απώλειας μέρους των εγγυήσεων, οι τράπεζες είναι υποχρεωμένες να τις αντικαταστήσουν, όπως για παράδειγμα, μέσω του δανεισμού από άλλα πιστωτικά ιδρύματα, πληρώνοντας επιτόκιο, γεγονός που μειώνει την κερδοφορία τους, αφού τα χρήματα που λαμβάνουν από την ΕΚΤ είναι χωρίς καμία επιβάρυνση. Πιο συγκεκριμένα, είναι υποχρεωμένες ανά εκατό Ευρώ που δανείζουν, να παρέχουν κάλυμμα προς την κεντρική, μόνο για το ένα ευρώ. Άρα, οι τράπεζες διοχετεύουν χρήματα στην αγορά, χωρίς να οφείλουν να έχουν το αντίστοιχο αντίκρισμα σε καταθέσεις. Η αναλογία αυτή, τις επέτρεψε να τροφοδοτούν το σύστημα, με περισσότερα χρήματα από όσα τις επιστρέφονταν ως αποπληρωμή των παλαιών δανείων. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, να διογκωθούν με τόσο γρήγορο ρυθμό, ώστε μια τυχόν χρεοκοπία τους, να φέρει ισχυρούς τριγμούς στα θεμέλια της φιλελεύθερης οικονομίας, που αποβλέπει στην εξυπηρέτηση των κερδοσκοπικών συμφερόντων της «ελίτ», εις βάρος των μικρομεσαίων στρωμάτων της κοινωνίας. Προς αποφυγή τέτοιου είδους αναταράξεων, οι υπόδουλες κυβερνήσεις, σπεύδουν να λάβουν όλα τα απαραίτητα μέτρα, προκειμένου να επιτύχουν την αναχρηματοδότηση των τραπεζών, καλύπτοντας κατ’ αυτό τον τρόπο μέρος της ζημίας που έχουν υποστεί από τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια. Μια πιθανή αποτυχία της ανακεφαλαιοποίησης, μπορεί να επιφέρει κούρεμα των καταθέσεων, ώστε να βρεθούν τα χρήματα που απαιτούνται για να μην καταρρεύσουν. Το σενάριο αυτό, φαντάζει ολοένα και πιο πιθανό για το ελληνικό χρηματοπιστωτικό σύστημα, εάν αναλογιστούμε, την κατ’ επανάληψη, αποτυχημένη κρατική ενίσχυση του, εις βάρος του δημόσιου χρέους και τα ανεξέλεγκτα υψηλά ποσοστά επισφαλειών. Ενδεχόμενη λύση, μπορεί να είναι, η κρατικοποίηση των τραπεζών, η διαγραφή μέρους των κόκκινων δανείων με κοινωνικοοικονομικά κριτήρια και εφόσον δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες, η εκ νέου ιδιωτικοποίηση τους. Προς το παρόν, οι ιδιώτες καλούνται να σώσουν το σύστημα, ενώ θα παραμένουν υπόχρεοί του, στο διηνεκές.
Κ. Χ.