του Ευθύμη Κουτσούκη (Mr EX)
The Big Nose Attack… Η μεγάλη “μύτη” που από το 2011 χώθηκε για τα καλά στην εγχώρια σκηνή, κι όχι μόνο. Μπραχαμιώτες, με ιδιαίτερη αγάπη για τα Εξάρχεια, την pizza, τις μπλουζιές και φυσικά τις ροκιές!
Ήδη, μουσικά, τους έχουμε πάρει για τα καλά “μυρωδιά”, ωστόσο φαίνονται ορεξάτοι για ανάλογη και πάντα ανεβαστική συνέχεια. Η συνέντευξη που ακολουθεί ορεκτικό για την εμφάνισή τους στο Gagarin, στις 22 του μηνός. “Stay hungry” για το live party που προανήγγειλαν…
-Μέσα σε λίγα χρόνια, η μουσική σας “επίθεση” είναι αντικειμενικά πολύ ισχυρή, πού οφείλεται κατά την άποψή σας αυτή η επιτυχία;
Πιστεύω στην αφοσίωση, την τελειομανία που μας διακρίνει και τη σκληρή δουλειά! Βοηθάει το γεγονός ότι έχει γίνει αναβίωση στα μπλουζ και το ροκ, αλλά δε νομίζω ότι η επιτυχία είναι θέμα τύχης, ειδικά για εμάς που… είμαστε λίγο μαυρόγατες!
-Boogieman & Little Tonnie… Πώς προέκυψαν τα ονόματα του ντουέτου, γενικότερα σας αρέσει να χρησιμοποιείτε nicknames ή ελληνιστί παρατσούκλια;
Ναι μας αρέσει να φτιάχνουμε περσόνες. Εξάλλου κανείς δε μας ρώτησε πριν μας βαφτίσει χριστιανούς σωστά; Το Βoogieman είναι λογοπαίγνιο με το boogeyman και τη μουσική boogie. Είμαι ο μπαμπούλας δηλαδή. Η μητέρα μου με φώναζε έτσι μικρό γιατί έκανα τα άλλα παιδάκια να κλαίνε, χαχα! Ο Little Tonnie είναι απλά ο Βενιαμίν της φάσης κ’ της παρέας. Έκανε πάντα παρέα με μεγαλύτερους, οπότε το γεγονός αυτό τον καθόριζε πάντα ως τον μικρό. Τώρα που κοντεύει τα τριάντα έχει ακόμα πιο πολλή πλάκα αυτό το παρατσούκλι!
-Pizzadelic Blues/Rock εστί… Μια σύντομη περιγραφή για τη μουσική που παίζετε. Ποιες είναι οι επιρροές σας, οι μουσικοί που ξεχωρίζετε, ποια η δική σας καλλιτεχνική ταυτότητα, καθώς και ποια η εξέλιξη του ήχου σας μέσα από τα τρία μέχρι στιγμής albums σας;
Είμαστε οπαδοί της αφροαμερικάνικης μουσικής και κουλτούρας γενικότερα. Γυρίζουμε γύρω από την πεντατονική και τους μονολιθικούς ρυθμούς και ταυτόχρονα πειραματιζόμαστε, ηχητικά περισσότερο, μόνο και μόνο επειδή βαριόμαστε εύκολα τους εαυτούς μας. Η πίτσα ταυτόχρονα μας προσφέρει έμπνευση, μας ανοίγει τους ορίζοντες και μας διευρύνει το μυαλό κι έτσι συμβαίνει όλο αυτό το πιτσεδελικό πράγμα.
-Όσον αφορά στο τελευταίο και… οργασμικό σας πόνημα, το “69”, πώς θα το παρουσιάζατε; Ίσως κάποιοι ιδιαίτεροι στίχοι, εκ των κομματιών του, θα το “φωτογράφιζαν” καλύτερα;
Το 69 σαν δίσκος είναι ένας αρμονικός δεσμός μεταξύ αγάπης και μίσους, Γιν-Γιανγκ, καλό-κακό, γυναίκα-άντρας, κι άλλες τέτοιες αντιθέσεις, που καταλήγουν εν τελεί να συνυπάρξουν και να προκαλέσουν την τελειότητα μόνο όταν είναι μαζί. Όλο αυτό ή πολύ απλά μια στάση στο σεξ που πιάνεσαι…
-Πολλά live, tours, εμφανίσεις σε αρκετά και σημαντικά festivals, συνύπαρξη ακόμη και με καθιερωμένα συγκροτήματα του εξωτερικού… Πόσο σημαντική είναι για εσάς η συναυλιακή διάσταση της μπάντας;
Αγαπάμε εξίσου το στούντιο αλλά και τα λάιβ, όλα είναι θέμα διάθεσης. Το συναυλιακό κομμάτι είναι αρκετά σημαντικό για μας, γιατί ταξιδεύουμε πολύ και ερχόμαστε σε επαφή με ανθρώπους από διάφορα μέρη, έχουμε την ευκαιρία να τους γνωρίσουμε και να μας γνωρίσουν, να ανταλλάξουμε απόψεις αλλά και ποτά.
-Εάν σε αυτά τα σίγουρα γεμάτα, αλλά χρονικά λίγα έτη, εξαιρετικής παρουσίας στο μουσικό στερέωμα φτάσατε στο σημερινό σημείο αναγνώρισης, τι προσδοκάτε για το μέλλον; Υπάρχουν άμεσα πλάνα για το επόμενό σας βήμα;
Θέλουμε να συνεχίσουμε να κάνουμε αυτό που κάνουμε χωρίς συμβιβασμούς. Να βγάζουμε δίσκους, να ταξιδεύουμε και να παίζουμε παντού στον κόσμο. Αν όλο αυτό μας πληρώνει και το νοίκι τότε πραγματικά δε θέλω κάτι άλλο…
-Στιχουργικά πού θεωρείτε ότι χώνετε κυρίως τη “μύτη” σας, σε κοινωνικά θέματα, στις ανθρώπινες σχέσεις, σε άλλα ζητήματα…;
Ασχολούμαστε κυρίως με τις ανθρώπινες σχέσεις και συνήθως τις ερωτικές. Από τον φτηνό έρωτα μέχρι τον απόλυτο έρωτα. Κάποια τραγούδια θίγουν την ματαιοδοξία του ανθρώπου και κάποια άλλα είναι απλά ταξιδιάρικα. Μας αρέσει η μπουκοφσκική ατμόσφαιρα, η ωμή ειλικρινής ομορφιά.
-Με αφορμή την επερχόμενη εμφάνισή σας στο Gagarin, στις 22 Ιανουαρίου, έχουμε να περιμένουμε κάτι διαφορετικό, κάποια έκπληξη ή θα ακολουθήσετε τη γνωστή, αγαπημένη από τους fans “ζωντανή” συνταγή των The Big Nose Attack; Ανυπομονείτε;
Αν πούμε την έκπληξη, τότε δε θα είναι έκπληξη, σωστά; Σας περιμένουμε όλους και ανυπομονούμε για αυτή τη βραδιά. Θα είναι πάρτι.
-Πέντε πράγματα που λατρεύετε στον κόσμο (είτε στην Ελλάδα, είτε σε διεθνές επίπεδο) και αντίστοιχα πέντε, στα οποία θα γυρνούσατε την πλάτη-μύτη σας…
Λατρεύουμε τις απλές καθημερινές απολαύσεις, όπως ένα ζεστό καπουτσίνο, μια πίτσα, ένα δίσκο μουσικής, μια καλή ταινία και ένα πέρφεκτ τζιν-τόνικ. Απεχθανόμαστε την προχειρότητα, την απληστία, την υπεροψία, τον ρατσισμό σε οποιαδήποτε μορφή και τους πρωτοδισκάκηδες (δηλαδή αυτούς που εκθειάζουν μόνο τον πρώτο δίσκο μιας μπάντας και θεωρούν όλους τους επόμενους εμπορικές μπούρδες, απλά για να φανούν ψαγμένοι).
-Εξάρχεια… Τι σημαίνει η εν λόγω περιοχή-γειτονιά για εσάς;
Εξάρχεια= Ροκ για εμάς. Τουλάχιστον παλιότερα. Πλέον μουσική και τέχνη γενικότερα. Μέρος για κουβεντούλα, ένα καλό καφέ ή ένα επικό μεθύσι! Μέρος συνεύρεσης όλων εμάς που αγαπιόμαστε και γνωριζόμαστε λίγο-πολύ κάπως. Μεγαλώσαμε στα Εξάρχεια, σε εισαγωγικά πάντα. Δε μένουμε εκεί, ούτε θα θέλαμε για να είμαι απόλυτα ειλικρινής. Μας αρέσει η απομόνωση μιας ήσυχης γειτονιάς, όπως το Μπραχάμι.
-“Ιερές” αξίες που σας διέπουν…;
Υπομονή, νομίζω η σημαντικότερη που χρειάζεσαι όταν είσαι μουσικός και καλλιτέχνης γενικότερα. Πίστεψέ με χρειάζεσαι άπειρη!
-2016… Δύσκολη, κρίσιμη, ενδιαφέρουσα, ελπιδοφόρα χρονιά;… Θέλω τις δικές σας ευχές για το νέο έτος.
Αγάπη πάνω απ’ όλα και υπομονή! Οι καιροί είναι δύσκολοι, αλλά πριν φρικάρουμε ομαδικώς ας κάνουμε ένα διάλειμμα για μια πίτσα. Όλα είναι καλύτερα με γεμάτο στομάχι.
-Ευχαριστώ για τις απαντήσεις, keep pizzaROCKing και, όπως συνηθίζουμε να λέμε στον Εξαρχειώτη, stay EXcited, stay “EX”…
Να ‘σαι καλά Ευθύμη, stay “ΕΧ” people and stay away from your “ex”!