Οι τακτικές που ακολουθεί το Διεθνές κεφάλαιο, για τη διατήρηση της εύρυθμης λειτουργίας του «συστήματος», που το ίδιο έχει σχεδιάσει, πειθαναγκάζουν τον πληθυσμό κάθε χώρας, να δεχτεί χωρίς ιδιαίτερες αντιδράσεις, τον κατακερματισμό των μισθών, των συντάξεων, των θέσεων εργασίας, την επιβολή φορολογικών μέτρων κ.α. Αρωγοί στην προσπάθεια του αυτή, στέκονται οι εκάστοτε κυβερνήσεις που εκλέγονται από τον λαό, χωρίς όμως να εκπροσωπούν τα συμφέροντά του. Αντίθετα, απαρτίζονται από πολιτικά ανδρείκελα, που ως έμμισθα όργανα των διεθνών αγορών και τοκογλύφων, προστρέχουν να εξυπηρετήσουν τις προσταγές τους. Μάλιστα, είναι σε τέτοιο βαθμό ανήθικοι, που δε διστάζουν να προδώσουν τα ιδανικά τους, προκειμένου να αποκομίσουν ίδια οφέλη, αδιαφορώντας για τις καταστροφές που προκαλούν στον κοινωνικό ιστό. Το έτερο δεκανίκι τους, αποτελείται από τους χρηματισμένους δημοσιογράφους και τα αντίστοιχα ΜΜΕ, τα οποία, ως μέσα προπαγάνδας, καλλιεργούν σκοπίμως στη συνείδηση των πολιτών, την παραδοχή, ότι ευθύνονται αποκλειστικά οι ίδιοι, για την παρούσα κατάσταση. Έτσι, αφενός μεν, ουδείς δεν αντιδρά για τις συνθήκες ένδειας που επικρατούν και αφετέρου προκαλούνται αισθήματα φόβου που εξουδετερώνουν κάθε ορθολογική σκέψη. Λόγου χάρη, με τη συστηματική πλύση εγκεφάλου, περί της σπουδαιότητας των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων στη ζωή των πολιτών, προκαλούν κάθε φορά σοκ και δέος στην κοινωνία, αναφερόμενοι κατά καιρούς, στις επιπτώσεις της κατάρρευσης της Lehman Brothers. Έτσι, κάθε πολίτης, αποδέχεται αβλεπεί, το να διασώζει το «σύστημα», επωμιζόμενος ένα τεράστιο βάρος, που στην πραγματικότητα δεν του αναλογεί. Απώτερος στόχος του παγκόσμιου κεφαλαίου, δηλαδή των κολοσσιαίων ασφαλιστικών, χρηματοπιστωτικών και επενδυτικών ομίλων, αποτελεί η λεηλασία του δημόσιου τομέα κάθε χώρας, μέσω της ιδιωτικοποίηση των δημόσιων αγαθών και υπηρεσιών, σε τέτοιο σημείο, που να είναι αδύνατη η επανεθνικοποίησή τους. Παράλληλα προσβλέπουν στην πάταξη των εργασιακών δικαιωμάτων, μέσω της κατάργησης των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, αποκομίζοντας τεράστια οφέλη, από την επιβολή χαμηλών μισθών και συντάξεων. Γίνεται σαφές, ότι εάν δεν ανατραπεί το «σύστημα» με τα δεκανίκια του, θα οδηγούμαστε ανυπεράσπιστοι στο ικρίωμα.
Κ. Χ.