Λίγες μέρες μετά την μετακόμισή μου, ένας γλυκύτατος νεαρός που δουλεύει σε ένα μαγαζί κάτω από το σπίτι μου με ρώτησε: «Γεια σας. Εσείς είστε η κυρία με τις γάτες;» Εξεπλάγην και το πρώτο που σκέφτηκα είναι ότι τα Εξάρχεια είναι ένα μικρό χωριό τελικά και εγώ ήμουν «Η κυρία με τις γάτες». Του απάντησα με χαρά «ναι» και γνωριστήκαμε. Ο Γιάννης είναι από την Ρουμανία και είναι γατομπαμπάς της Κίκι, μιας υπέροχης ταρταρούγας η οποία τον λατρεύει , τον αγαπά και τον διεκδικεί συνεχώς, ανταποδίδοντας την αγάπη και την φροντίδα που παίρνει από τον Γιάννη.
Ο Γιάννης όμως δεν έχει μόνο την Κίκι. Έχει αναλάβει και την φροντίδα του Σπότι. Ποιος είναι ο Σπότι; Είναι γατούλης των αγαπημένων μου φίλων Βασίλη και Μπίλιως που είχαν το petshop στην Τοσίτσα και μας άφησαν τόσο νωρίς… Ο Σπότι μαζί με το Βασιλάκη ήταν οι αγαπημένοι φίλοι του Βασίλη και της Μπίλιως και μασκότ του μαγαζιού. Μετά την απώλεια των αγαπημένων τους ανθρώπων, έφυγαν από το μαγαζί. Ο Βασιλάκης βρήκε καταφύγιο σε ένα άλλο φιλόζωο κατάστημα και ο Σπότι γυρνούσε από εδώ και από εκεί, στενοχωρημένος…
Ώσπου μια μέρα γνώρισε το Γιάννη. Και τότε η ζωή του άλλαξε… Βρήκε πάλι τον άνθρωπό του και εγώ βρήκα πάλι τον Σπότι… Κάθε, μα κάθε μέρα, ο Σπότι έρχεται κάτω από το σπίτι μου για να δει τον Γιάννη και να φάει τα μεζεδάκια του. Κάθε μέρα μπαίνει μέσα στο μαγαζί που δουλεύει ο Γιάννης, τον κοιτάει στα μάτια περιμένοντας να παραλάβει την ημερήσια αγάπη του μαζί με το ημερήσιο φαγητό του. Ο Γιάννης τον περιμένει και τον υποδέχεται κάθε μέρα με μια λάμψη στα μάτια και με μια ανοιχτή αγκαλιά. Έτσι βλέπω και εγώ τον Σπότι μου κάθε μέρα.
Πόσο όμορφο είναι να νιώθεις τόση αγάπη. Αγάπη ενός ανθρώπου προς ένα άλλο πλάσμα και να είναι εκεί μπροστά σου κάθε μέρα στην είσοδο της πολυκατοικίας σου.
Εύη Βρέττα