Της Μαρίνας Σαουλίδου
Ακόμη ένα παράδειγμα για το πως η σύγχρονη τεχνολογία μπορεί να αποδειχθεί σημαντικό «όπλο» για τις ανάγκες της ιατρικής, ήρθε να δώσει μία νέα έρευνα Βρετανών και Ισπανών επιστημόνων.Η ερευνητική ομάδα από τα Πανεπιστήμια του Λονδίνου (UCL) και της Βαρκελώνης επιστράτευσε την τεχνολογία της εικονικής πραγματικότητας προκειμένου να αξιολογήσει κατά πόσον αυτή θα μπορούσε να αποτελέσει μία αξιόλογη εναλλακτική θεραπεία σε άτομα που πάσχουν από κατάθλιψη. Πιο συγκεκριμένα, όπως αναφέρεται σε σχετικό άρθρο του επιστημονικού περιοδικού British Journal of Psychiatry, οι 15 συμμετέχοντες ηλικίας 23-61 ετών, που συμμετείχαν στην έρευνα, έπειτα από πλοήγηση μέσω avatar σε ένα εικονικό περιβάλλον, φάνηκε να παρουσιάζουν μείωση της συμπτωματολογίας της νόσου και ταυτόχρονα έγιναν λιγότερο επικριτικοί απέναντι στον εαυτό τους. Είναι ενδεικτικό το ότι ένα μήνα μετά την έναρξη της θεραπείας από τα συνολικά 15 άτομα, τα 9 εμφάνισαν υποχώρηση των συμπτωμάτων, ενώ ακόμη 4 ασθενείς έδειξαν κλινικά σημαντική μείωση στη σοβαρότητα της κατάθλιψής τους. Σύμφωνα με όσα αναφέρονται στο άρθρο, οι ασθενείς 3 φορές την εβδομάδα πραγματοποιούσαν συνεδρίες με avatar, κάτι που σταδιακά τους έδωσε την ψευδαίσθηση ότι επρόκειτο για το σώμα τους και ότι οι ίδιοι βρίσκονταν μέσα σε αυτό. Έμαθαν ακόμη, χρησιμοποιώντας το avatar να εκφράζουν συμπόνια σε ένα ψηφιακό παιδί που παρουσιαζόταν δυστυχισμένο. «Οι άνθρωποι που έχουν άγχος και κατάθλιψη, μπορεί να γίνουν υπερβολικά επικριτικοί με τον εαυτό τους, όταν τα πράγματα πάνε άσχημα στη ζωή τους» αναφέρει ο επικεφαλής της έρευνας, Καθηγητής Κλινικής Ψυχολογίας, Δρ Κρις Μπρούιν. Και συμπληρώνει: «Ανακουφίζοντας το ψηφιακό παιδί και μετά ακούγοντας τα ίδια τα ανακουφιστικά λόγια τους, οι ασθενείς έμμεσα εκφράζουν συμπόνια στον εαυτό τους». Παρά τα ενθαρρυντικά πάντως αποτελέσματα, οι ερευνητές υπογραμμίζουν πως πρόκειται για μία μικρή μελέτη και χωρίς να υπάρχει ομάδα ελέγχου για λόγους σύγκρισης. Γι’ αυτό και σχεδιάζεται μια μεγαλύτερη κλινική δοκιμή, προκειμένου να διαπιστωθεί αν όντως η εικονική πραγματικότητα μπορεί να αξιοποιηθεί ευρύτερα στο μέλλον σε περιπτώσεις ασθενών με κατάθλιψη.