Θυμήθηκα τα λόγια φίλης που έλεγε ότι όνειρό της ανέκαθεν ήταν να ανοίξει ένα καφέ, όπου όμως να υπήρχε μαζί και ένα βιβλιοπωλείο.
Μεταξύ μας πιο πολύ το βιβλιοπωλείο την ενδιέφερε. Η μυρωδιά του βιβλίου αυτή καθαυτή είναι συναρπαστική. Κόσμος ολόκληρος. Ταξιδεύεις με τα μέσα που σου προσφέρουν κάποιοι άλλοι, με τις σκέψεις τους προβληματίζεσαι. Με τα συναισθήματά τους δονείσαι. Βαδίζεις σε δρόμους ξένους, που όμως ανακαλύπτεις ότι σε αφορούν. Πλήττεις πολλές φορές. Ενθουσιάζεσαι άλλες. Πλούτος σωστός. Εικονοποιείς ακόμα και τις αιρετικές εικόνες του συγγραφέα. Βέβαια η αφθονία της γνώσης και όπου γνώση ίσον δύναμη, έχει υπερτιμηθεί. Πληροφορία ή γνώση όπως πελάτης ή καταναλώτης. Αρνούμαι να γίνω πελάτης του κόσμου της γνώσης. Θέλω να μετέρχομαι της απαραίτητης και ορθής. Χρόνια πολλά είχα φυλαγμένα τα βιβλία μου σε κούτες. Τα μετέφερα σε κάθε σπίτι που άλλαζα, δεν έλεγα όμως να τα εκθέσω. Κάποια στιγμή αξιώθηκα να τα στήσω στα ράφια μιας βιβλιοθήκης. Τα αγαπώ. Είμαι δεμένη μαζί τους. Μέσα από αυτά αναδύονται ιστορίες, που δεν θα ζούσα ποτέ. Κι όμως από τις συστάσεις κιόλας περί του συγγραφέως έχω μπει στο όχημα, με την προσμονή ότι η κλειδαρότρυπα από την οποία βλέπω, ακούω, οσμίζομαι, γεύομαι είναι η πιο πολλά υποσχόμενη. Στις προθήκες των βιβλιοπωλείων διαφημίζονται οι τελευταίες εκδόσεις. Καθώς έχει μπει το marketingκαι εδώ, επιμελείται το εξώφυλλο κατάλληλα, έτσι ώστε να γίνει ευπώλητο. Ο τίτλος, καθοριστικό στοιχείο πώλησης και αυτός. Προβόλη, διαφήμιση. Το βιβλίο παρ’ όλα αυτά θα τα ταξιδέψει στο χρόνο με τη δική του αξία. Τολμώ να πω με τη δική του χρηματιστηριακή αξία. Ποιήματα, πεζά. Μυθιστορήματα, διηγήματα, πραγματείες, λεξικά. Το κάθε ένα βάζει το δικό του λιθαράκι στον μαγικό κόσμο της γνώσης. Καλά διαβάσματα.
Νέλλη Περιστεροπούλου