Ένας βασικός τομέας δραστηριοποίησης των φιλόζωων είτε αφορά στα ζωοφιλικά σωματεία, είτε στους μεμονωμένους φιλόζωους/ες είναι η στείρωση των αδέσποτων ζώων.
Στην Ελλάδα δεν έχει εδραιωθεί ακόμη η κουλτούρα των στειρώσεων γι’ αυτό και πολλές φορές όσες και όσοι πιάνουν ζώα για στείρωση αποφεύγουν να το λένε στους περαστικούς/ες που τυχόν ρωτάνε και αυτό γιατί πολλές φορές έχουν αντιμετωπίσει αρνητικές αντιδράσεις. Οι περισσότερες ενστάσεις αφορούν στην επέμβαση στη φύση των ζώων και στον κίνδυνο της τυχόν εξαφάνισής τους ή ακόμα και στο γεγονός ότι η σεξουαλική επαφή είναι χαρά που εμείς στερούμε από τα ζώα, στειρώνοντάς τα. Η αναγκαιότητα της στείρωσης των αδέσποτων ζώων έχει να κάνει με το γεγονός ότι ο άνθρωπος τους έχει στερήσει το φυσικό τους περιβάλλον, με αποτέλεσμα να εξαρτώνται για την επιβίωσή τους αποκλειστικά από την δική μας φροντίδα. Τα περισσότερα αδέσποτα ζώα που γεννιούνται πεθαίνουν στους δρόμους από ασιτία, φόλες, αυτοκίνητα και μεταδιδόμενες μεταξύ τους αρρώστιες. Τα αρσενικά μάχονται πολλές φορές μέχρι θανάτου κατά την περίοδο αναπαραγωγής τους , ενώ αρσενικά και θηλυκά κολλάνε πολλές φορές aids της γάτας, λοιμώδη περιτονίτιδα, λευχαιμία και ρινοτραχείτιδα. Τα θηλυκά γεννάνε κάθε τέσσερις μήνες, γεγονός που συνιστά μεγάλη ταλαιπωρία γι’ αυτά και βλέπουν πολλές φορές τα περισσότερα μικρά τους να πεθαίνουν. Τα ζώα δεν λειτουργούν σεξουαλικά όπως ο άνθρωπος. Κάνουν σεξ μόνο κατά την περίοδο αναπαραγωγής τους, ενώ με τη στέρηση της σεξουαλικής επιθυμίας το ζώο δεν αντιλαμβάνεται την απώλεια. Το αποτέλεσμα είναι ότι τα ζώα είναι υγιέστερα και έχουν περισσότερες πιθανότητες να επιβιώσουν στο δρόμο. Όσα ζώα και να στειρωθούν δεν υπάρχει καμία πιθανότητα να εκλείψει ο αριθμός τους. Ίσα-ίσα χρειάζεται μεγαλύτερος αριθμός στειρώσεων, ενώ θα πρέπει στη διαδικασία να εμπλακούν και οι δήμοι όλης της χώρας με ειδικά προγράμματα στειρώσεων, σίτισης και κτηνιατρικής φροντίδας των αδέσποτων ζώων. Η δράση μας προς αυτή την κατεύθυνση δείχνει τον πολιτισμός μας και τη φροντίδα μας για τα αδύναμα αυτά πλάσματα, που η ανθρώπινη κοινωνία (φιλοσοφία, θρησκεία, καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής) τα έχει κατατάξει στα αντικείμενα και στα προϊόντα, ενώ στην πραγματικότητα είναι ενσυναίσθητα πλάσματα ίσης αξίας με τον άνθρωπο, που αξίζουν τον σεβασμό και την προστασία μας.
Εύη Bρέττα