του Joe Wildthing
Άνοιξη! (;) Ήδη όμως χωρίς Keith Emerson και Naná Vansconcelos – και ο κατάλογος κηδειόχαρτων της φονικότερης εδώ και καιρό χρονιάς για τους μουσικόφιλους συνεχίζεται. Περιμένουμε Πάσχα και ανάσταση των οικονομικών μας; Μπαα, αλλά νομίζω ότι πλέον μπορούμε κάλλιστα να ανακηρυχθούμε στην πλέον ψυχεδελική χώρα του πλανήτη και χωρίς να έχουμε ανάγκη από περίεργα μανιτάρια και μαντζούνια. Φαίνεται το ’χουμε πια ενσωματωμένο στο DNA μας το ζήτημα της δημιουργικής ασάφειας. Άξια τέκνα της πατρίδας λοιπόν συνεχίζουμε σα να μη τρέχει τίποτα. Όσο κρατάει είναι καλά, αρκεί να ακούμε rock ’n’ roll – πανάκεια αναγνωρισμένη από την εποχή του Γαληνού τουλάχιστον. (σσ. Περί αρχαίου rock ’n’ roll επιφυλασσόμεθα για μελλοντικό άρθρο.) Επί του παρόντος όμως, ιδού κάποιες νέες / αναμενομένες δισκογραφικές προτάσεις προς βρώσην ή κατάποσην:
The Luck of Eden Hall – The Acceleration of Time (Headspin Records)
Η ψυχεδελική παρέα από το Σικάγο επιστρέφει με νέο άλμπουμ, ένατο κι αυτή τη φορά ασχολείται με το Χρόνο. Η καλοκουρδισμένη μουσική χρονομηχανή του Greg Curvey αναπολεί τριάντα χρόνια εμπειριών συνειδητοποιώντας ότι κινείται αέναα σ’ έναν μαγικό κύκλο, ένα επαναλαμβανόμενο ψυχεδελικό όνειρο – σαν την Αλίκη στην χώρα των θαυμάτων – μόνο που κάθε φορά η εξερεύνηση της ονειροχώρας είναι πιο ακριβής κι ώριμη και δημιουργεί μια εντονότερη αίσθηση θαπλωρής. Μερικοί τίτλοι τραγουδιών: “A Procession of Marshmallow Soldiers across the Clockwork Pudding”, “Only Robots Can Search the Deep Ocean Floor”, “You Asked about Water on Mars” και – νομίζω – μπήκατε στο νόημα. Το ψυχεδελικό διαμαντάκι της χρονιάς;
Tír na nÓg – Live at the Half Moon (Mega Dodo)
Πέρσι το ιστορικό “prog folk” ντουέτο των Leo O’Kelly & Sonny Condell από την Ιρλανδία επέστρεψε στην δισκογραφία με νέο δίσκο μετά από 42 χρόνια απουσίας! Φέτος είναι η χρονιά του “live”. Ηχογραφημένο σε εξίσου ιστορικό venue, το The Half Moon στο Putney που από το 1963 έχει φιλοξενήσει μερικά από τα σημαντικότερα ονόματα στην ιστορία του βρετανικού rock (Stones, John Mayall, Yardbirds, Alexis Korner, Pretty Things, Who, Bonzo Dog Band, Fairport Convention, Roy Harper κ.τ.λ. κ.τ.λ.), το άλμπουμ περιλαμβάνει σε ζωντανή ηχογράφηση τραγούδια από όλη την πορεία του γκρουπ, από τα πρώιμα 70s μέχρι και το περσινό άλμπουμ, το “The Dark Dance”. Είναι συνεπώς ένας εξαιρετικός τρόπος να συστηθούν στις νεώτερες γενιές ακροατών.
Kultivator – Barndomens Stigar (Transubstans Records)
Επανέκδοση ενός σπάνιου prog rock δίσκου από τη Σουηδία, που πρωτοκυκλοφόρησε το 1981 και έγινε γνωστός αποκλειστικά ανάμεσα στους σχετικά λιγοστούς φαν του προοδευτικού ροκ. Αν και οι Kultivator έχουν χαρακτηριστεί ως μη κατατάξιμοι, η ακρόαση αυτού του μοναδικού τους δίσκου αποδεικνύει ότι υπήρξαν ένα εκλεκτικό σχήμα που συνέλεγε επιρρόες από τη βρετανική prog/jazz σκηνή του Καντέρμπουρι μέχρι το Γαλλικό Zeuhl, αλλά και ιδιαίτερες φωνές όπως των Gentle Giant ή και των King Crimson στις πιο πειραματικές τους δουλειές. Για τους φίλους των προχωρημένων ακροαμάτων, τα «παιδικά μονοπάτια» (Barndomens Stigar) μπορεί και να είναι μια πολύ ευχάριστη ανακάλυψη.
Golden Tombs – Golden Tombs (Jeunesse Cosmique)
Πρωτοεμφανιζόμενο ντουέτο από το Montreal, οι Jim Demos και Alex Janucz δημιουργούν ατμοσφαιρικό post rock με έντονα μελωδικά στοιχεία, κλασικίζουσες τάσεις, απόηχους Americana και ενίοτε αισθητική spaghetti western. Δεν έχουν «γωνίες», δεν παίζουν με το θόρυβο και γι’ αυτό η μουσική τους δεν θα χαρακτηριζόταν από κανένα «απαιτητικό ακόαμα», αλλά ωστόσο οι μεγάλης διάρκειας συνθέσεις τους προκαλούν το ενδιαφέρον του μουσικόφιλου γιατί έχουν ενδιαφέρουσα ανάπτυξη και δομή και δίνουν μερικές φορές την εντύπωση προγραμματικής μουσικής. Μουσική που ταξιδεύει και άρα μουσική που μας αρέσει ν’ ακούμε.
Μέχρι το επόμενο φύλλο, καλή ακρόαση.