Εικόνα πρώτη: Σαν να βλέπεις μικρά, αθώα, ανασφαλή παιδάκια να πιάνονται απ’ τα χέρια και να χοροπηδούν και να χορεύουν σε φωτεινά, χρωματιστά λιβάδια. Έχουν βυθιστεί στη δίνη του έρωτα. Δεν υπάρχει άλλος κόσμος από αυτόν στον οποίο ζουν τώρα. Έναν κόσμο όμορφο και ξέγνοιαστο.
Εικόνα δεύτερη: Μια αγκαλιά που κρύβει χίλια ουράνια τόξα. Ένα ζεστό συναίσθημα που δεν θες να ξεχάσεις ποτέ. Ασφαλής από την αμοιβαία ανάγκη και ευάλωτος από την παροδικότητα της ζωής.
Εικόνα τρίτη: Ένας μπαμπάς. Ο μεγαλύτερος θαυμαστής της κόρης του.
Εικόνα τέταρτη: Μια μανούλα που παίρνει για πρώτη φορά αγκαλιά το μωρό της. Όλος αυτός ο πόνος, το άγχος και η υπομονή είναι λίγα μπροστά σε αυτό το μοναδικό δώρο.
Η αγάπη, λοιπόν, σε όλες της τις εκφάνσεις. Μία λέξη, ένα συναίσθημα με χιλιάδες ιστορίες. Αυτές οι εικόνες είναι ο δικός μου τρόπος να προσεγγίσω με λέξεις αυτό το συναίσθημα. Υπάρχουν και άλλες όμως.
Η Μαριλένα Ραπανάκη προσεγγίζει την αγάπη μέσα από τη δική της οπτική γωνία. Ξέρει τι σημαίνει να μπορείς ν’ αγαπάς και εύχεται Ν’ αγαπάς όπως δεν μπορούν οι άλλοι. Δηλαδή ν’ αγαπάς σαν τον ιδανικό σύντροφο, τον ιδανικό πατέρα, την ιδανική μητέρα, φίλη.
Πώς μπορεί να συμβεί αυτό, σε έναν κόσμο που πρέπει να νοιαστούμε τόσο πολύ για τον εαυτό μας και γι’αυτόν τον λόγο σε αφήνει με μικρό απόθεμα συναισθημάτων για τους άλλους;
Η Μαριλένα Ραπανάκη μοιράζεται τις σκέψεις της και μας συναρπάζει μέσα από το βιβλίο της Ν’ αγαπάς όπως δεν μπορούν οι άλλοι και το αφιερώνει στη μαμά και την κόρη της.
Καλά διαβάσματα.
Νέλλη Περιστεροπούλου