του Ευαγγέλου Σπανδάγου
(μαθηματικού – συγγραφέα)
Άξιο αναφοράς είναι ότι κατά τις τρεις αυτές περιόδους τα έργα του Πλάτωνος και του Αριστοτέλους διδάσκονταν στα Ισλαμικά Πανεπιστήμια παράλληλα με το Κοράνιο. Οι Άραβες θεωρούσαν τον Αριστοτέλη ως τον “πρῶτο Σοφό”. Στα δε Ισλαμικά σχολεία διδάσκονταν μεταφράσεις έργων του Ευκλείδου, του Θεοδοσίου, του Υψικλέους, του Μενελάου και του Απολλωνίου του Περγαίου.
Το αποκορύφωμα όμως του “Αραβικού θαύματος” τοποθετείται στην εικοσαετή διακυβέρνηση του Χαλίφη Αλ Μαμούν, ο οποίος, κατά τα χρόνια της εξουσίας του, ίδρυσε στην Βαγδάτη ένα λαμπρό επιστημονικό κέντρο, ενώ παράλληλα ενθάρρυνε κάθε είδους μεταφραστική κίνηση. Η Ελληνική φιλοσοφία και λογοτεχνία και οι Ελληνικές θετικές επιστήμες (μαθηματικά, αστρονομία, φυσική, γεωγραφία, φαρμακολογία, ιατρική, μουσική κ.ά.) απετέλεσαν τις βαθιές ρίζες στην εξέλιξη του Αραβικού πολιτισμού.
Η επίδραση του Ελληνικού πνεύματος στην ανάπτυξη αυτή οφείλεται στους επόμενους λόγους:
- Η διάδοση του Αρχαίου Ελληνικού Πολιτισμού, ως συνειδητή πολιτική, ξεκίνησε από την εκτεταμένη εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Ο Αλέξανδρος, όταν κατέλαβε ένα ευρύ τμήμα της Ασίας και την Βόρειο Αφρική, δεν αρκέστηκε στην προσάρτηση εδαφών, αλλά δημιούργησε παράλληλα και κέντρα Ελληνικού Πολιτισμού από τα οποία ο Ελληνισμός διαδόθηκε στις γύρω περιοχές (Συρία, Περσία, Αίγυπτος, Ινδία, Βακτριανή κ.ά.). Οι 11 πόλεις με το όνομα “Αλεξάνδρεια”, σε συνδυασμό με τις Ελληνόφωνες περιοχές της Συρίας, της Παλαιστίνης και της Αιγύπτου, απετέλεσαν μακροπρόθεσμα κέντρα διαδόσεως της Ελληνικής Επιστήμης.
- Όταν κατά το έτος 529 ο Αυτοκράτορας του Βυζαντίου Ιουστινιανός έκλεισε την Νεοπλατωνική Ακαδημία και τις άλλες φιλοσοφικές Σχολές των Αθηνών, οι φιλόσοφοι – καθηγητές μετέφεραν τις έδρες των Σχολών στην Συρία, στην Περσία, στην Μεσοποταμία και στην Αίγυπτο κατόπιν προσκλήσεων των διαφόρων ηγεμόνων. Ειδικότερα οι δάσκαλοι της Ακαδημίας εγκαταστάθηκαν στην Περσία κατόπιν προσκλήσεως του Βασιλέως της Χοσρόη του Α¢ (530 – 579), ο οποίος ήταν γνώστης της Πλατωνικής και Αριστοτελικής φιλοσοφίας. (συνεχίζεται)