Ανταπόκριση: Χάρης Κονταξής
Παρασκευή βράδυ και λίγο πριν τις 22:00 φτάνω Αχαρνών και Ηπείρου για να παρακολουθήσω την παρουσίαση της νέας δουλειάς των U217. Βρίσκω να παρκάρω με μεγάλη ευκολία παρ’ όλη τη βροχή. Με το που έστριψα στο στενό με μεγάλη χαρά είδα τον έξω χώρο και το ταμείο γεμάτο… Ομοίως και μέσα και στα δύο του επίπεδα! Η αγαπημένη Lia Hide είχε ήδη ανέβει στη σκηνή και είχε αναλάβει το dj set που θα μας ζέσταινε πριν το live των U217. Οι επιλογές της, ότι ακριβώς χρειαζόταν για αυτό που θα ακολουθούσε. Η ώρα λίγο πριν τις 22:30 και η μπάντα ανέβηκε στη σκηνή υπό τον ήχο του intro και μπήκε δυνατά με το Mouth. Ο ήχος πολύ καλός από το πρώτο κομμάτι και ο κόσμος να έχει γίνει ένα με το group. Η επιλογή των κομματιών ήταν από όλες τις δουλειές του group σε ύφος τέτοιο που έδενε με τον φωτισμό και τα εφέ του καπνού… Άλλοτε σκοτεινό με εκρήξεις και άλλοτε μέσα σε ένα ονειρικό ταξίδι… Οι επιρροές του βασισμένες σε doom, progressive, experimental, ψυχεδέλεια, με ένα πάντρεμα από Bowie, Radioheads, Joplin, Tool κ.α χωρίς να θυμίζουν ή να αντιγράφουν, αλλά δημιουργώντας ένα καθαρό δικό τους ήχο. Σε συνδυασμό με την πολύ καλά δουλεμένη φωνή της Τάνιας να εναλλάσσεται από το σκληρό reverb που έδινε ένα πανέμορφο γρέζι, να σκίζει την ατμόσφαιρα και τη μεστή χροιά, μέχρι σε ένα γλυκό και αέρινο βάθος που σε έστελνε αλλού. Οι κιθάρες να λένε ακριβώς αυτά που έπρεπε να πουν, χωρίς άσκοπα riffs. Τα ντραμς με το μπάσο σε πλήρη αρμονία και οι επιλογές στους ήχους του synth να δημιουργούν απίστευτη ατμόσφαιρα. Μια μπάντα με λίγα λόγια που δεν υστερεί σε τίποτα από τις studio στις live versions της. Αντιθέτως θα έλεγα δείχνουν πολύ δεμένοι και δουλεμένοι κάνοντας και τους πιο περίεργους-απαιτητικούς να μην μπορούν να κολλήσουν σε όποιο τυχόν λάθος επί σκηνής! Μετά το τέλος του live και κλείνοντας με το Never, τόσο απότομα που σχεδόν κανείς δεν κατάλαβε την Τάνια με τον Μάνο να περνούν κυριολεκτικά μέσα από τον κόσμο και να πηγαίνουν στο merchandise, απ’ όπου μίλησαν με τον κόσμο που τους συνεχάρη. Μια πολύ καλή επιλογή λοιπόν για live και έξοδο, που πιστεύω πως όλοι όσοι ήμασταν εκεί το χαρήκαμε και δεν το μετανιώσαμε. Με μια μπάντα που αξίζει να την ψάξει κάποιος έχοντας ήδη στο ενεργητικό της 3 ολόκληρες δουλειές (προσωπικά με μεγάλη μου χαρά, η τελευταία τους δουλειά υπάρχει και σε λευκό βινύλιο), 2 EP’s και ένα 45άρι single που μοιράζεται με μια μπάντα. Εν ολίγις ένα συγκρότημα που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από άλλες του εξωτερικού, βάζοντας τα γυαλιά σε πολλές πολυδιαφημιζόμενες! Ένα μπράβο σε όλη την μπάντα και ευχή να συνεχίσουν ακόμα πιο δυνατά στο μέλλον!
